This Is My Kingdom 2

I miss you

Şimdi arkadaşlar normalde biliyorsunuz ben ilk kitapta final yapıp hikayeyi bitirecektim ama hikaye konusu gereği çok sarıyor ve devam etmeye çok yatkın bir hikaye. Normalde bu kitabı da 40-50 yazar bitiririm demiştim ama 75 bölüm olmuş ve hala da yazacak kurgum var.

Artık bir seriye bağladık diye düşünüyorum, 3. Bir kitap çıkarsam mı düşüncesi var şu aralar kafamda.

Allahın hakkı üçtür diyorum ansnsmksks. Bir 10-15 bölüm daha bu hikayeye yazıp 3. Kitaba geçebilirim ya da bu kitabı da diğeri gibi 120-130 bölüme kadar yazıp final yaparım emin değilim ama kısa bir sezon arası finali veririm hikayeye.

Neyse umarım uzamasından memnunsunuzdur, yazdıkça yazıyor bu mal demiyorsunuzdur AHSNMSMSMDD

@masterofmalec sen kesin dersin...

3. Kişi Ağzından:

Jace cebinde kalan bir kese altının bir kısmıyla kendilerine yeni bir at alırken Anna tek bir kelime dahi etmiyordu. Ne konuşacağı konusunda bir fikri yoktu ve aynı zamanda çekiniyordu da.

"Ata binmeyi biliyor musun?" Dediğinde Anna başını hayır dercesine salladı. "Tamam, ben süreceğim. Sen sadece bana tutun olur mu?"

Onu yardımla ata bindirip ardından kendisi de ata binmişti.

"Şey... karın beni görünce sana kızmasın. Ondan habersiz beni yanına aldın çünkü."

"Kim? Clary mi? İnan bana ona sorsam benden önce bu teklifi sunardı, endişen olmasın."

Onun söylediği şey ile Anna biraz rahatlamış olsa da yine de tedirgindi. Sonuçta birden onların hayatına dahil mi olacaktı?

Olsun, yanlarında iken her işlerine yardım ederdi. Onlara yük olmazdı. Hatta isterlerse bir işte bile çalışırdı.

Bu düşünceler etkisi ile Jace'e biraz daha sarıldı ve Jace atını hızlandırdı. Bir an önce saraya dönmek istiyordu.

Bir köyde durup yiyecek bir şeyler aldılar ve biraz dinlendiler. Sonrasında tekrar yola çıkmışlardı.

Anna nereye gittiklerini bile sormamıştı. Jace söylese bile anlamazdı çünkü kendi yaşadığı yer dışında burada hiçbir yeri bilmiyordu Anna.

"Gelmek üzereyiz." Dediğinde Anna başını kaldırdı ve büyük şatoyu fark etti.

"Neden buraya geldik?"

"Karım burada çünkü." Deyip atı bahçeye sürdü Jace. Sonrasında sakince attan inip Anna'yı da indirmişti.

"Jace... döndün sonunda."

Clary ona seslenip koşarak kocasına sarıldığında Jace de ona sarılmıştı.

"Dur kızım, bir gün ayrı kaldık şunun şurasında."

"Olsun, ben yine de özledim." Deyip geriye çekildi Clary. O sıra gözleri yanda duran kızı bulmuştu. "Bu kız kim?"

"Şey... durum biraz karışık." Dedi Jace kızı süzerek. "O kız, benim kardeşim. Yani öyleymiş. Babamı görmeye gittiğimde tanıştım ve onu yanıma aldım."