DERİN DALGA (G×G)

9

Aylin'i görmek bana o kadar iyi geliyor ki hiç gitmesin istiyorum. Sonunda aile ortamından kurtulup yalnız kaldığımızda sebepsizce sırıtıp "Ee neler yapıyorsun başka?" Sorusunu dönüp dolaşıp birbirimize soruyoruz.

Kumsalda yürürken o bana gidecekleri yerle ilgili bilgiler veriyor. Kalacakları otel ve muhtemelen gezecekleri yerleri ballandıra ballandıra anlatıyor. Sonra konu birden bana dönüyor ve soruyor:

"Ee Dalga hep ben konuştum. Sormak istiyorum ama fırsat bulamadım yine bir taşınma durumunuz yok değil mi?"

"Ben de emin değilim Aylin. Yani tek bildiğim yazı burada geçireceğimiz sonrasında hangi şehir beni bekler bilmiyorum. Bu iş çok yorucu olmaya başladı. Neredeyse elimde kalan tek arkadaşım sensin. Yani az da olsa yüz yüze görüşebildiğim demek istiyorum."

"Peki ya burası, kimseyle tanıştın mı?"

O an yüzümde oluşan gülümsemeyi hemen yakalıyor.
"Yaaa işte tanışmışsın belli." diyor sırıtarak.

"Aslında biri var. Yani çok tuhaf şeyler oldu."diyorum.

"Ne tuhaf şeyi... ?"

"Yani aslında biriyle tanıştım ve... "

Duraksıyorum nasıl devam edeceğim hakkında bir fikrim yok. Aylin yüzümdeki ifadeden kendimi, zorlayıcı birtakım duygu durumlarının ortasında bulduğumu anlıyor.
Omzuma dokunup yanımda olduğunu hatırlatmak istiyor. Konuşmamı bekliyor.

**

"Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Öylece, bir anda..."

diyebiliyorum sonunda.
Nefes alışverişimi düzene sokmamı bekliyor.

"Anlat."

"Devam edemem sandım."

Bu sefer anlam veremiyor.

"..neye?"

"O ,ben'im gibi. Yani kendimden bi parça öylece orada. Birbirimize çok bağlandık . Aramızda bazı şeyler geçti. Yine de ona asla ulaşamayacağımı düşünüyorum."

"Neden asla ulaşamayacağını düşünüyorsun? "

"Hayal gibi bir şey yaşıyorum. Biteceğini bildiğim bir rüya."

"Bekle bir saniye... bahsettiğin kişiye aşık mısın?" diyor sonunda.

Yüzündeki ifadenin değiştiğini hissediyorum. Şaşkınlığının arkasında başka duygular var ama ne olduğunu kestiremiyorum.

"Neyim bilmiyorum. Her şey çok yeni."

"Anladım."

Sessizleşiyor. Ben devam ediyorum:

"Sorun ne biliyor musun? Ona karşı hislerim çok yoğun ve çok yeni... Tüm benliğimi ele geçirdi. Elimde bu kadar büyük bir duygu yoğunluğuyla ne yapacağımı bilmiyorum. Bu değişimin getireceği şeylerden sonra belki de ondaki "ben" diyebileceğim hissiyatı kaybedeceğim."

Biraz düşündükten sonra yüzündeki buruk ifadeyi silmeye çalışarak.

"Bu korkman gereken bi şey değil..."diyor.

"Öyle ama Aylin. "

"Değişimden korkma lütfen. (Yüzüme bakıyor). Kendini kaybedemezsin ancak bulursun. Öğreneceğin şeyler var belki bu yaşadıklarından. "

"O zaman ne yapmalıyım?"

"Sana yaşatacağı her duyguyu dibine kadar hisset. Kendinden çekinme."

Bana sarılıyor. Ciddiyetini bozmadan birkaç saniye boyunca bana sarılıyor. Sanki onun kalp atışlarında bir tekleme nefes alışında bir düzensizlik seziyorum. Sarılırken yüzünü göremiyorum ama nasıl olduğunu hayal de edemiyorum. O an ne hissettiğini merak ediyorum. Bilmek istiyorum ama sormaya korkuyorum.