DERİN DALGA (G×G)

47

[İyi bayramlar, iyi pazarlar.]

1 hafta sonra

"Bunun iyi bir fikir olduğuna emin misin?" Derin elindeki bardakla oynarken sıkıntılı bir şekilde soruyor.

Arda'nın doğum günü için bulunduğumuz ufak tefek kafede mutfağa yakın bir yerde Derin'le konuşuyoruz.

"Kesinlikle. Dediğim gibi bu gece Buket için olduğu kadar benim için de önemli. Eğer Aylin'in Buket'le konuştuğu şeylerde kendi hakkımda bir ima sezersem onunla konuşacağım ve..." diyorum.

"Ve arkadaşlığınızı mı bitireceksin?" Derin kaşlarını kaldırarak umutsuzca bana bakıyor.

Kıvranarak başımla dediğini onaylamaya çalışıyorum.

Derin iç çekiyor. "Dalga kararlarına saygı duyuyorum ama böyle büyük bir hareket yapmadan önce iyice düşünmelisin."

"Bir haftadır düşünüyorum." diyorum. "Bunu yapmak istemediğimi biliyorsun ama..."

Derin sözümü kesiyor,"Biliyorum, bu onun iyiliği için... Sadece emin olmak istiyorum doğru bir karar verdiğinden. Bunu yapmak zorunda değilsin. Her şey yoluna girebilir. Başka türlü..."

Buket'in yanımıza doğru geldiğini görünce susuyor.

Buket hızlı adımlarla dibimize kadar geliyor. "Her şey tamam. Arda birazdan gelir. Daha fazla oyalayamıyorum. Görünüşe bakılırsa Aylin'siz başlayacağız."

"Olur mu canım?" diyorum hızlıca telefonuma bakarak. "Biliyorsun daha yeni geldi uzun yoldan. Şimdi konuştuk. Dinlenmeden eşyalarını bırakıp doğruca buraya gelmesini söyledim. Geldi gelecek yani."

Buket istemsiz bir şekilde kaşlarını kaldırıyor. Üzerinde, bir haftanın sonunda Aylin'i görecek olmanın heyecanıyla birlikte gerginliği de olduğunu hissediyorum. Buket daha fazla bir şey söylemiyor ve yanımızdan uzaklaşıp masaya dönüyor.

Arkasından gözlerim dalmış bir şeyler düşünürken Derin yumuşak bir dokunuşla kolumdan tutuyor. "Her şeyin yoluna gireceğinden eminim. Bunları konuştuk. Emin olmadığımız hiçbir şeyin canımızı sıkmasına izin vermeyeceğiz."

Dikkatlice Derin'in söylediklerini dinliyorum. Söylediklerinden sonra bana nefes egzersizleri yapmam için eliyle bir hatırlatma yapıyor.
"Nefes al, nefes ver..."

Birlikte nefes alıp veriyoruz. Son yaşadığım hadiseden sonra bir daha öyle bir atak yaşamaktan korkuyorum. Derin bu konudaki endişelerimi anlayıp bana destek olmaya çalışıyor. Yine de bu süreçte onun da kafasını karıştıran çok şey olduğunun farkındayım.

Birlikte sesli bir şekilde nefes alma pratiği yaparken yanımızdan geçen garson bize tuhaf bakışlar atıyor.
"Tamam yeter. Bu pek işe yaramıyor." diyorum.

O sırada içeriden sesler yükseliyor. Dönüp baktığımızda Aylin'in geldiğini görüyoruz. Ben gitmeye yeltenirken Derin kolumdan tutup beni durduruyor.
"Dalga unutma herhangi bir karar vermeden önce Aylin'in Buket'le konuşmasını beklememiz gerek."

Zaten defalarca konuştuğumuz şeyi bana tekrar hatırlatmasını tuhaf buluyorum. Yine de "Tamam." deyip onunla birlikte masaya dönüyorum.

Aylin mutlu görünüyor. Yakınında olduğu için önce kalkıp Derin'i öpüyor. Sonra beni de aynı şekilde öpüp kucaklıyor.

Masanın diğer ucunda Derin'in yanına oturuyorum. Masada Aylin ve Arda'nın bölümden birkaç ortak arkadaşı daha olduğundan Aylin onlarla konuşuyor.