Derin Düşünce / GxG

043- D&D Benim Yüzümden

Selam :)

_____________

...

Derin'in sözleriyle beynimden vurulmuşa döndüm. Nasıl olur böyle bir şey? Feyza... ~Derin'in eski sevgilisi olan Feyza bu! Derin'in abisiyle mi sevgiliydi şimdi de? Hem de bebekleri olacaktı... Bu çok saçma! Çok anlamsız...~

Bir Derin'e bakıyordum bir de kendini Funda diye tanıtan Feyza'ya. Bu kadının amacı ne böyle?

Feyza'ya döndüm,
+ "Fund.... Feyza! Ne yapmaya çalışıyorsun?"

- "Derin'e beni ne kadar sevdiğini hatırlatıyorum. Seni sevdiğini zannediyor ama yanılıyor ve bunu anlayacak. Aslında beni ne kadar sevdiğini o da anlayacak!"

Derin gözlerini dikerek cevap verdi Feyza'ya.
- "Ben",
dedi biraz durup yutkundu ve devam etti,
"Seni sevmiyorum!"

Feyza silahı Derin'e doğru sallayarak,
- "YALAN SÖYLÜYORSUN!",
diye bağırdı. Beni göstererek,
"Bu geri zekalı üzülmesin diye öyle söylüyorsun. Ama istersen onu şimdi ortadan kaldırabilirim. Aramızdan hemen çıkabilir. O zaman üzülmesine gerek de kalmaz. Ne dersin? Sen de bu sayede bana geri dönersin.",
diyerek silahı bana çevirdi.

Silahın ucunda susturucu olduğunu fark ettim o an. Ateş etse, dışarıdan kimse duymazdı silah sesini. Kimsenin haberi olmadan, hepimiz ölebilirdik! Her şeyi düşünmüştü Feyza anlaşılan...

- "Dur dur dur! Tamam! Bak sakince konuşalım. Sinirlenmene gerek yok. Konuşarak halledelim. Kimse ölmeden bir yolunu buluruz.",
Derin'in elleri titremeye başlamıştı. Kadını en iyi tanıyan oydu ve neler yapabileceğini de biliyordu muhtemelen.

Gökmen yumuşak bir sesle araya girdi.
- "Deniz'i yeterince sevmiyor zaten Derin. Hatta ben çoğu zaman hiç sevmediğini bile düşündüm. Bak ben Deniz'in en yakın arkadaşıyım ve Deniz'i bunun için hep uyardım. 'Derin sana göre değil' dedim kaç kere. Başka birisini sevdiğini anlamıştım zaten Derin'in."

~Ne? Gökmen'in söylediklerine inanamadım. Bana böyle bir şey söyl..... Bi saniye! Gökmen onun tarafında gibi gösteriyor kendini.~
~Deniz biraz sakinleş ve kaybettiğin mantığını geri kazan. Şimdi aptallaşmanın sırası değil! Özüne dön! Hemen...~

Feyza, Gökmen'e yarım bir gülüş attı ve Derin'e döndü,
- "Gördün mü? Bu yakışıklı bile anlamış. Sen de anlayacaksın. Beni ne kadar sevdiğini hatırlayacaksın!"

Gökmen Derin'den önce araya girdi,
- "Tabii ki anladım. Aptal olan biri bile anlardı zaten bunu. Ama Deniz anlayamadı sevilmediğini. Derin, senin gibi bir kadının yerini hiç kimseyle dolduramaz. Kendine bir baksana. Derin'in yerinde ben olsam, ben de dolduramazdım. Çok güzelsin, çok ateşlisin. Bir de Deniz'e bak. Seninle mukayese bile edilemez."

Gökmen yavaş yavaş koltuğun ucuna doğru çekiyordu kendini çaktırmadan. Fırsat kolladığı her halinden belliydi!

- "Seninle iyi anlaşacağız yakışıklı. Başta bana biraz zorluk çıkardın ama neyse... Seni az önce öldürseydim yazık olacaktı. Aferin hem akıllı hem de uslu bir çocuksun."

Bu arada telefonlarımız çalmaya başlamıştı ve Feyza hepimizin telefonunu kendimizden uzağa attırdı.

Derin'le aramızda mesafe vardı. Yanına gidip sarılmayı ve 'ben buradayım, yanındayım' diyebilmeyi çok isterdim şu an. Maalesef sadece gözlerimle anlatmaktan ve anlaşmaktan başka çaremiz yoktu.