Derin Düşünce / GxG

045- D&D Dört Farklı Kişilik

...

Selaamm :)

_____________
🖤🖤🖤

Saatler sonra 41 beğeniye karşı halâ okuma sayısı "0" gösteriyor.

Bence wattpat bizim sabrımızı deniyor!

...
...

Aklımı yitirmeye başladım. Saatler birbirini kovalıyor ama Gökmen'den hâlâ bir haber gelmiyordu.

Hastanenin bahçesine çıktım nefes almak için. Bir banka oturdum ve boş boş seyretmeye başladım etrafımı. Önümden gelip geçenlere bakıyor ama görmüyordum. Hafif bir rüzgar esintisiyle ürpererek kendime geldim. Gözlerimi kapatıp her zamanki yaptığım şeyi yapıp, doğayı dinlemeye çalışarak çıkış yolu aradım. Kendi kendimi yenemiyordum, vicdan azabıyla yitip gidecektim sonunda...

Bu ben değildim. Birkaç ay önceki Deniz'le şimdiki Deniz arasında dağlar kadar fark vardı. Derin'in yanında benliğimi yitirmiştim. Eğer eski Deniz olsaydı; Derin'e o kadar ısrar edip, başının etini yiyerek buralara kadar getirmezdi mevzuyu. Ve Gökmen hâlâ kanlı canlı ayakta olabilirdi. Eğer eski Deniz olsaydı; 'görüşmek istemiyorsa onun bileceği iş, kendi kararlarını kendi alabilir' derdi ve yeniden ailesi olsun safsatalarıyla saçmalamazdı böyle.

Gözlerim hâlâ kapalıydı ve ben doğayı dinlemeye çalışırken yine kendimle boğuşuyordum.

- "İyi misin?",
diyen bir sesle gözlerimi açtım. Derin'in ve benim avukatlığımızı üstlenen Sercan'dı karşımdaki. Berkay'ın arkadaşı Sercan. Cevap vermedim. İyi değildim çünkü ve bunu söylemek bile istemiyordum. Benim yüzümden benden daha kötü durumda olan insanlar varken, utandım Sercan'a 'iyi değilim' demeye. Başımı eğip ellerime bakmaya başladım sadece.

- "Bir şeye ihtiyacınız var mı diye sormaya gelmiştim. Oturabilir miyim?",
diye sorduğunda başımı olur anlamında salladım ve yanıma oturdu Sercan. Ben konuşmayınca yine konuşan taraf o oldu.
"Çok kolay şeyler yaşamadınız. Ölümle yüz yüze geldiniz, tehdit edildiniz, kaçırılma tehlikesi atlattınız, karşınızda birisi öldürüldü ve iki kişi yaralandı. Yığınla kan gördünüz. Bunların hiçbirisi olmasa bile silahın soğuk yüzünü gören ve öleceğini düşünen birisi için bile, büyük bir tramvadır bu. Deneyimlerimden yola çıkarak söylüyorum: Bunlar bir insan için kolay atlatılabilecek şeyler değil.",
biraz sessiz kalıp söylediklerini anlamam için süre tanıdı ve devam etti,
"Deniz ben seni bu zamana kadar en fazla dört ya da beş kez görmüşümdür. Ama senin ne kadar güçlü bir kadın olduğunu biliyorum."

+ "Ben artık o eski Deniz değilim. Bu yüzden oldu bütün bunlar zaten. Benim yüzümden... Ben, eski ben olmadığım, olamadığım için oldu.",
diye başlayıp içimde ne var ne yoksa, mücadele ettiğim, kendimle kavga ettiğim, kendimi suçladığım, düşündüğüm her şeyi es vermeden söyledim bir bir... Rahatlatırdı belki içimdekileri bir seferde kusmak. Ağlaya ağlaya anlattım bütün aklımdan geçenleri. Sürekli kendi kendime tekrarlayıp durduğum şeyleri açık açık söylemiştim Sercan'a baştan sona...

- "Kendine bu kadar yüklenmekle hata yapıyorsun."

+ "Hayır! Yapmıyorum... Bu böyle tamam mı?"

- "Anladığım kadarıyla Derin'le bir birlikteliğiniz var. Ve aşk insanın kimyasıyla oynar Deniz. Yeryüzünde bunu yaşayan ilk kişi sen değilsin ve son da olmayacaksın inan bana. Eğer yaşadığın gerçek bir aşksa, sen eski sen olmazsın hiçbir zaman. Bak! Beni iyi dinle, çünkü bu söyleyeceğim şey tahmin ediyorum ki seni kendine getirecektir."