PHOENIX |[ completed ]|

three

Love is burning …
Like a …
PHOENIX…
_____________

" မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလည္း……"

ငိုလို႕ဝသြားတဲ့ သူက နီရဲေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သတ္ရင္း ငါ့ကို ေမးတယ္… ။

"ဘတ္… ဘတ္ဟြ်န္း (Baekhyun) …  "

မ်က္ရည္ေတြ စိုရႊဲေနတဲ့ ပါးျပင္ေလးကို ပြတ္သုတ္ရင္း ငါ ေျဖလိုက္တယ္… ။ သူက ငါ့ပါးနီနီေလး ေတြကို ခပ္သာသာဖ်စ္ညစ္ရင္း ျပံဳးတယ္…။

"ငါ မင္းကို သူမ်ားနဲ႕မတူေအာင္ေခၚခ်င္တာ…"

အိမ္ထိန္းအေဒၚႀကီးနဲ႕ ဦးေလးႀကီးက အံ့အားသင့္ေနတဲ့ မ်က္နွာေတြနဲ႕ ငါတို႕ကို ေငးၾကည့္ေနတယ္… ။ ဘာလို႕လဲ … ငါ မသိခဲ့ဘူး……။ ေနာက္မွ ငါသိလိုက္ရတာ… သူ႕အေမမရွိေတာ့တဲ့ နွစ္နွစ္တာ အခ်ိန္အတြင္းမွာ သူ ပထမဆံုး ျပန္ျပံဳးခဲ့တာ… ။

" ငါမင္းကို B a e k က k ကိုျဖဳတ္ျပီး B a e … ေဘ(Bae) လို႕ ေခၚမယ္… "

ေခၚလို႕ရမလား လို႕ သူ မေမးဘူး… ။ သူ ခြင့္မေတာင္းဘူး… ။ ဟုတ္တယ္… အဲ့တာ သူ႕အက်င့္ပဲ ……။ သူ ဆိုတာ ဆႏၵရွိတဲ့ တစံုတရာကို  မရရေအာင္ ယူတတ္တဲ့သူ… ။

အဲ့ေန႕က စျပီး သူနဲ႕ ငါ အရင္းနီးဆံုး လူနွစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္… ။ သူ႕အေၾကာင္းေတြ ကို ငါ သိလာတယ္… ။

သူ႕နာမည္က ပတ္ခ်န္းေယာလ္… ။မစၥတာပတ္ ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာသား… ။ ငါ့အသက္ ခုနစ္ ႏွစ္မွာ သူ႕ အသက္က ဆယ္နွစ္ရွိျပီ …။ ပတ္အိမ္ေတာ္ကို ငါေရာက္တဲ့ေန႕က ငါ့အေမဆံုးျပီး ေနာက္တစ္ရက္… ငါ့အေမရဲ႕အရိုးျပာကို ေမ်ာတဲ့ေန႕…။ အဲ့ဒီ့ေန႕က သူ႕အေမရဲ႕ ဇာပန နွစ္ပတ္လည္ ေန႕ပဲ… ။

သူ႕ဖခင္ မစၥတာပတ္က ၾကင္နာတတ္တဲ့ ဖခင္ပါပဲ… ။ သူ႕ကို သိပ္ခ်စ္တယ္… အလိုလိုက္တတယ္…။ ငါ့အသက္ကြာတဲ့ ငါ့အေဒၚကိုလည္း ညီမေလးတေယာက္လို သမီးေလးတေယာက္ လို ဆက္ဆံတယ္… ။ စီးပြားေရးအရ လက္ထပ္ ထားရတာက လြဲရင္ေပါ့… ။

ငါတို႕နွစ္ေယာက္လံုးမွွာ တူညီတဲ့ နာက်င္မႈေတြ ရွိၾကတာပဲ ဆိုတာကို သိရေတာ့ ငါ သူ႕က္ို ပိုျပီး ၾကင္နာေပးမိတယ္… ။ ပိုျပီး ျပံဳးျပေပးမိတယ္…။

ငါ သူ႕ကို ၾကင္နာေပးေလ… သူက ငါ့အေပၚအနိုင္ယူေလပါပဲ ……။

ငါ ေရာက္တဲ့ညကေန စလို႕ ငါ သူနဲ႕ကုတင္ တစ္ခုတည္းကိုမွ် ျပီး အိပ္ခဲ့တယ္… ။ ေဘးမွာရွိတဲ့ တခုခုကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ျပီး အိပ္တတ္ တဲ့ သူ႕အက်င့္ေၾကာင့္ တေယာက္တည္းအိပ္ေနက်  ငါ တညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး… ။