PHOENIX |[ completed ]|

five(unicode )

Love is burning …
Like a …
PHOENIX…
_____________

အဲ့တုန်းက ငါ့အသက် ၁၅နှစ်…… ။

အထက်တန်းဒုတိယနှစ်ရဲ့ နွေရာသီမနက်ခင်း တစ်ခု…။ ရှစ်နှစ်တာ အကျင့်ဖြစ်ခဲ့တဲ့မျက်လုံးတွေက ခြောက်နာရီငါးဆယ်မိနစ်မှာ အလိုလို ပွင့်လာတယ်… ။ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်မောင်းတွေထဲကနေ သူ မနိုးသွားအောင် ငါ ဘယ်လိုထွက်ရမလဲ ငါ သိနေပြီ… ။

ငါ သူ့ထက် တစ်နာရီစောထတယ်… ။ငါ့အတွက်ငါ ဆယ်မိနစ်ပဲ အချိန်ယူတယ်… ။ အစားရွေးတတ်တဲ့ သူ့အတွက် မနက်စာကို ငါကိုယ်တိုင် ပြင်ပေးပြီးပြီ… ။သူ သန့်ရှင်းဖို့ ရေနွေးနွေး ဆပ်ပြာနဲ့ မွေးပွသဘက်ပြင်ပြီး သူ့ သွားတိုက်တံ ပေါ်မှာ သွားတိုက်ဆေးထည့်ပြီးတဲ့အထိ ငါ ကိုယ်တိုင် လုပ်ပေးတယ် ……။ သူ ဝတ်ဖို့အဝတ်အစား ရွေးပေးပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ သူ့နားကို ငါ လျောက်လာတယ်… ။

"ထတော့နော်… ရှစ်နာရီထိုးပြီ…… "

မနက်တိုင်း သူ့ကို နှိုးရတာဟာ သူနဲ့အတူတူ ရှိလာတဲ့ ရှစ်နှစ်တာအတွင်း ငါ့ရဲ့ ပုံမှန်အလုပ်တစ်ခု ဖြစ်လာတယ်… ။

"ငြိမ်ငြိမ်နေပေး……  "

အဲ့လိုပြောလိုက်တာ ဘာကို ဆိုလိုလဲ ငါသိလိုက်ပြီ… ။သူ့ ငါ့ကို လှဲချ ပြီး အုပ်မိုးလိုက်တယ် ။  ငါ့ကို ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်း သူ့လက်တွေ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဆီ ရောက် သွားတတ်တယ်… ။တခါတလေ ငါ့ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ သူ့ ကိုယ်သူ ပွတ်တိုက်တယ်…။ ငါ့မှာ မဖြစ်သေးတဲ့ ယောက်ျားလေးတွေရဲ့ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုကို သူ ရင် ဆိုင်နေရတာပဲ… ။

သူ့ကိုယ်လုံးရဲ့ လေးလံမှုကို ငါ သည်းခံလိုက်တယ်… ။၁၈နှစ်ပြည့် ပြီးတဲ့သူဟာ အရွယ်ရောက် ပြီးသား ယောက်ျားကြီးတွေလိုပဲ သန်သန်မာမာရှိတယ်… ။ သန်မာသင့်ပါတယ်…။ဝါသ နာပါတာ ကိုက အသတ်အပုတ်တွေလေ… ။ ငါ့ဝါသနာ ကမှ ငါ ဆက်ပြီး လုပ်ခွင့်မရတော့တဲ့ အက လို နုနုနယ်နယ် မဟုတ်လား… ။

"ဟားး……Baeရာ…… "

ပင်ပန်းသွားတဲ့ သူက ငါ့ကိုထထိုင်စေပြီး ငါ့ဗိုက်သားပြင်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်… ။ ကြွက်သားအပြည့်နဲ့ လက်တွေက ငါ့ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားတယ်… ။ ငါ သူ့ဆံပင်တွေကို အသာအယာသပ်ပေးရင်း ပြုံးမိတယ်… ။