Epilogue

531 13 2

by Rozel_Rossica

by Rozel_Rossica

.U.

အဆုံးသတ်နိဂုံး
_____________

တောင်ဇလပ်ပန်းတွေကြားမှာ အနီရောင် ခီရာဝတ်စုံနဲ့ တစုံတယောက် ရပ်နေတယ် ။
နုညံ့တဲ့ ဆံပင်ညို ညို လေးတွေကလေအလာမှာ လွင့်ဝဲလို့။ ပန်းနံ့သင်းတဲ့ လေနုအေးကို ရှိုက်သွင်းရင်း သူ ပြုံးတယ် ။

သူဟာ လှပတဲ့ ဇာမဏီငှက်ကလေးတကောင် … ။

သူဟာ သူ့ကိုယ်သူ ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ် … သူ့ကိုယ်သူ ပျောက်ဆုံးခဲ့ရတယ်…
သူဟာ ရင်ကွဲနာကျခဲ့ရတဲ့ ဇာမဏီငှက်ကလေး … ။

ဇာမဏီငှက်ကလေးဟာ တဘဝတာလုံး မီးလျှံထဲမှာ အသားကျခဲ့တယ်… ။
မီးတောက်တွေ စွဲငြိနေတဲ့ သူ့အတောင်ပံတွေကို ဖြန့်ကျက်ရင်း ခိုလှုံရာတစ်ခု ရှိမယ်အထင်နဲ့သူ ထွက်ပြေးပျံသန်းနေလိုက်တာ… နောက်ဆုံး သူ ပြာအတိ ဖြစ်သွားရတဲ့အထိ… ။

ပြာပုံကနိုးထလာတဲ့ ဇာမဏီငှက်ဟာ အတောင်ညောင်းခဲ့ပြီ ။ မီးလျှံတွေကို သူ ဦးညွှတ်လိုက်တယ်… ။ မီးလျှံ တွေထဲမှာ သူ ကခုန်တယ်… ။
ဘယ်လောက်ပဲ လောင်ကျွမ်းနေပါစေ ။ သူ ပျံထွက်မပြေးတော့ဘူး…… ။

မီးလျှံကြားက အေးချမ်းခြင်းကို သူ ရှာတွေ့ခဲ့ပြီ… ။

…
…
…

*ဇာမဏီ*

အမြင့်တစ်နေရာဝယ် ကုတ်တွယ်နေရုံနဲ့…
မြင့်တက်ပျံသန်းဖို့တာ မဖြစ်ရာ…
အောက်အခြေထဲ ဆင်းသက်ရဲသူကသာ…
မြင့်တက်ပျံသန်းဖို့ အခွင့်မြတ်ရှိမယ်…… ။

အထီးကျန်ခြင်းတွေ နဲ့ ကွဲကြေလို့ …
ထိုအရာရာ အဓိပ္ပာယ်မဲ့နေပါလည်း…
တည်ဆောက်ခဲ့သမျှ ဒီဘဝဟာ…
အလျှံရဲရဲ မီးကျီးခဲအနေသာ ကျန်ရစ်ပါလည်း…

ဒီအပူရဲ့ စွမ်းအင်ကို ယူကာ…
ပြန်လည်ရှင်သန် ဖို့ အားမာန် တင်းရင်း …
မီးလျှံအထုကို စိတ်ဝိညာဉ်ထဲထိ စုစည်းလို့…
ဇာမဏီငှက်သဖွယ် မြင့်တက်ပျံသန်းတယ် ။

( PHOENIX - Renee Dixon )

               _________ THE END _________

                                                    ROSSICA
                                            16th. April .2020
                                                        11:22 PM

.
.

.Z.

.U.

အဆံုးသတ္နိဂုံး
_____________

ေတာင္ဇလပ္ပန္းေတြၾကားမွာ အနီေရာင္ ခီရာဝတ္စံုနဲ႕ တစံုတေယာက္ ရပ္ေနတယ္ ။
နုညံ့တဲ့ ဆံပင္ညိဳ ညိဳ ေလးေတြကေလအလာမွာ လြင့္ဝဲလို႕။ ပန္းနံ႔သင္းတဲ့ ေလနုေအးကို ရွိဳက္သြင္းရင္း သူ ျပံဳးတယ္ ။

သူဟာ လွပတဲ့ ဇာမဏီငွက္ကေလးတေကာင္ … ။

သူဟာ သူ႕ကိုယ္သူ ဆံုးရွံဳးခဲ့ရတယ္ … သူ႕ကိုယ္သူ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတယ္…
သူဟာ ရင္ကြဲနာက်ခဲ့ရတဲ့ ဇာမဏီငွက္ကေလး … ။

ဇာမဏီငွက္ကေလးဟာ တဘဝတာလံုး မီးလွ်ံထဲမွာ အသားက်ခဲ့တယ္… ။
မီးေတာက္ေတြ စြဲျငိေနတဲ့ သူ႕အေတာင္ပံေတြကို ျဖန္႕က်က္ရင္း ခိုလႈံရာတစ္ခု ရွိမယ္အထင္နဲ႕သူ ထြက္ေျပးပ်ံသန္းေနလိုက္တာ… ေနာက္ဆံုး သူ ျပာအတိ ျဖစ္သြားရတဲ့အထိ… ။

ျပာပံုကနိုးထလာတဲ့ ဇာမဏီငွက္ဟာ အေတာင္ေညာင္းခဲ့ျပီ ။ မီးလွ်ံေတြကို သူ ဦးညႊတ္လိုက္တယ္… ။ မီးလွ်ံ ေတြထဲမွာ သူ ကခုန္တယ္… ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေလာင္ကြ်မ္းေနပါေစ ။ သူ ပ်ံထြက္မေျပးေတာ့ဘူး…… ။

မီးလွ်ံၾကားက ေအးခ်မ္းျခင္းကို သူ ရွာေတြ႕ခဲ့ျပီ… ။

…
…
…

*ဇာမဏီ*

အျမင့္တစ္ေနရာဝယ္ ကုတ္တြယ္ေနရံုနဲ႕…
ျမင့္တက္ပ်ံသန္းဖို႕တာ မျဖစ္ရာ…
ေအာက္အေျခထဲ ဆင္းသက္ရဲသူကသာ…
ျမင့္တက္ပ်ံသန္းဖို႕ အခြင့္ျမတ္ရွိမယ္…… ။

အထီးက်န္ျခင္းေတြ နဲ႕ ကြဲေၾကလို႕ …
ထိုအရာရာ အဓိပၸာယ္မဲ့ေနပါလည္း…
တည္ေဆာက္ခဲ့သမွ် ဒီဘဝဟာ…
အလွ်ံရဲရဲ မီးက်ီးခဲအေနသာ က်န္ရစ္ပါလည္း…

ဒီအပူရဲ႕ စြမ္းအင္ကို ယူကာ…
ျပန္လည္ရွင္သန္ ဖို႕ အားမာန္ တင္းရင္း …
မီးလ်ွံအထုကို စိတ္ဝိညာဥ္ထဲထိ စုစည္းလို႕…
ဇာမဏီငွက္သဖြယ္ ျမင့္တက္ပ်ံသန္းတယ္ ။

( PHOENIX - Renee Dixon )

               _________ THE END _________

                                                    ROSSICA
                                             16th. April .2020
                                                        11:22 PM