PHOENIX |[ completed ]|

eleven

  Love is burning …
Like a …
PHOENIX…
_____________

ႏွစ္လနီးပါးၾကာလာတယ္… ။ယန္မိန္းကေလးရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြ သက္သာလာေပမယ့္ မ်က္နွာဟာ အသားနုတဲ့ေနရာမို႕ ခါးပတ္ရာ အစင္းေၾကာင္းႀကီးေတြကေတာ့ ရွိေနတုန္းပဲ…။

"နည္းနည္းထပ္စားပါဦး……"

မနက္ေတြမွာ သူမ စားနိုင္ဖို႕ ငါကိုယ္တိုင္ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ေပးျဖစ္တယ္… ။ သူမဘက္က ဘယ္ ေလာက္ပဲ ေဟာ့ရမ္းပါေစ… ငါ့ခင္ပြန္းဘက္က အလြန္ဟာ ငါ့အလြန္ပဲမို႕ သူမကို ဂရုစိုက္ေပးသင့္တယ္ လို႕ ငါ ခံယူတယ္…။

"ေတာ္ပါျပီ…… က်မ ဝျပီ … "

သူမက ငါ့ကိုျပံဳးျပတယ္… ။ ငါ ျပန္မျပံဳးျပနိုင္ခဲ့ဘူး…။

"ဘယ္လိုမ်ား သည္းခံေနလဲ……"

"ဘာကိုလဲ……… "

"သခင္ႀကီးကို ဘယ္လိုမ်ားသည္းခံလဲ လို႕… "

သူမ က ငါ့ကို ေမးလာတယ္… ။ ငါ ျပံဳးလိုက္မိ တယ္… ။ အဲ့ဒီအတြက္ အေျဖက ငါ့မွာ ရွိျပီးသား… ။

"ငါ သူ႕ကို ခ်စ္တယ္ေလ……  "

"အင္း…… အခ်စ္……… "

သူမက ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္… ။ အေဝးတစ္ေနရာကို ေငးၾကည့္ေနတဲ့ သူမရဲ႕ မ်က္နွာမွာ တစ္ခုခုကို သတိရေနတဲ့ အရိပ္ေတြ ျဖတ္ေျပးလို႕… ။

"တေန႕မွာ … တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ေကာင္မေလး နဲ႕ ေကာင္ေလး ခ်စ္မိၾကတယ္…… မိဘေတြက တေယာက္ကို တေယာက္ သိပ္မုန္းတဲ့ စီးပြားျပိဳင္ဖက္ေတြေလ… ဘယ္လို နည္းနဲ႕မွ မိဘသေဘာတူညီခ်က္ကို မရေတာ့ သူတို႕ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကတယ္… လမ္းေဘးမွာပဲ ေနရေနရ ဆိုျပီး ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကတယ္……"

သူမက ခပ္ေတြေတြေလး ေျပာေနတယ္… ။ ဟန္ေဆာင္မႈ ကင္းေနတဲ့ သူမ မ်က္နွာစစ္ကို ငါ ျမင္ေနရတယ္… ။

" ပင္လယ္ကမ္းစပ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕မွာ အေျခခ်ျပီး ပုန္းကြယ္ေနလိုက္ၾကတယ္… ငါးဖမ္းကူတယ္… ေရာင္းၾကတယ္… ဂဏန္းေကာက္ၾကတယ္… ေရႊပံုထဲက မင္းသားနဲ႕ မင္းသမီးတို႕ လင္မယားရဲ႕ ေခြးျဖစ္ေသာ ေန႕ရက္မ်ားေပါ့ … "

ေျပာေနရင္း သူမ ရယ္တယ္……။ သူမ အသံက တုန္ယင္စျပဳေနျပီ… ။