Save the Lust Dance

Lust 10

Lust 10

Aiden is holding 2 pairs of black and red one piece together with a white kimono. Ito ang na isip niyang babagay kay Marian. Pagkatapos ay isang dress na akma sa kutis nito.  Sa puyat at alak na pumipitik sa kanyang sentido, gusto na lang humiga ni Aiden sa kalsada.

"Marian, I'm back."

Walang sumagot dahil tulog ang dalaga. He smiled when he saw Marian wearing his leather jacket. Sininop niyang hindi magising ang dalaga at tumabi rito.
"Peaceful and innocent face. You are the first woman I brought here in my favorite place in the Philippines. Thank you, kahit alam kong pag uwi mo, malalagutan ka sa mga Madre dahil sa akin. Don't worry Marian, hindi ko naman hahayaan na magalit sila sa'yo. I will explain everything."

Nag-iwan ng  matamis na halik si Aiden sa noo ng dalaga, ngunit hindi siya nakontento at muling humalik sa labi nito.

"Damn, your lips is like a drug. I can't accept the fact that I'm addicted to your sweet lips."

Sa patuloy niyang pagmamasid kay Marian, nakuha na niyang makatulog at humagkan sa dalaga.

Ilang oras na ang nakalipas, wala pa rin natatanggap na balita si Smith sa kanyang anak na si Aiden. Punong-puno ng kahihiyan si Smith sa ginagawa ni Aiden. Ang Holy Rosary Foundation ang isa sa mga charity na pinagtutuunan niya ng pansin. Bukod pa rito,  noon pa man at balak na ni Smith kumandidato kung kaya't lumalapit siya sa simbahan dahil siguradong bibitbitin siya ng mga ito kapag napagdesisyonan niya nang lumaban.

"Andro! Find my son now! Siguraduhin mong kasama si Marian. Ayokong mapahiya sa mga madre dahil sa kagagawan ng anak ko!" sigaw niya sa kanyang alalay.

Malaki na ang problema ni Smith dahil sa anak niyang si Austine. Mula sa panganay at pangalawang anak na napaka suwail.

Nagising si Marian dahil sa napaka bigat ng nakapatong sa kanya. Nakita niyang tulog si Aiden at ginawa siyang unan. Nakayapos ang binata mula sa bisig at binti nito.

"Aiden, wake-up," tinapik niya ang mukha ni Aiden at patuloy na kinurot ang pisngi nito.

"Mmh, fifteen minutes."

"Pakawalan mo ako, kailan ba tayo uuwi?"

"Tomorrow morning."

"Wala na akong mukhang ihaharap! Please I need to back there as soon as possible "

"It's imposible. Tulog pa tayo."

"No!"

"Ouch! What the hell! Huwag na huwag mo ako kukurutin sa tagiliran!" bulyaw ni Aiden at labag man sa loob niyang bumangon, napatayo siya at kinuha ang damit.

"Wear this! Hihintayin kita sa labas!" asik ni Aiden. Wala  itong pakialam at basta na lamang siyang lumabas ng ng kuwarto kahit magulo ang buhok.

Dinampot ni Marian ang dress at napanganga siya dahil litaw ang kaluluwa niya rito.

"Oh my, I have no choice but to wear this. Please forgive me for wearing this type of dress. I have no choice Lord almighty," bulong niya at inayos ang sarili.

Sa ilang minutong paghihintay ni Aiden sa labas ng resort, mula sa paglabas ni Marian hindi niya maiwasan na matulala.

"She's like an angel," he whispered

Mula ulo niyang pinagmasdan ang dalaga hanggang sa bumaba ang paningin niya sa paanan nito.

"Oh damn it, bagay mo ang rambo,'' tinawanan siya ni Aiden dahil rambo slippers ang nabili niya kay Marian.

"I look stupid, gagawin mo ba talaga akong clown, Aiden? Umuwi na tayo!"

"No let's go."

Hinatak niya ang  dalaga at sinakay sa sasakyan. He played a song and sung it nicely. Nakikinig lang si Marian sa himig ng binata.