Κεφάλαιο 32ο

3.3K 325 186
                                    

Κεφαλαιο 32ο

"Το κάνατε;"

"Φραντσέσκα, δεν πας στην γωνία να δεις αν έρχομαι;" ρώτησε εκνευρισμένος, μπαίνοντας στο αμάξι. Έβαλε τα κλειδιά στην μίζα, δίχως να δει αν είχε μπει και πάτησε το γκάζι.

"Έχεις νεύρα;".

"Είμαι εξαιρετικά πράος, δεν ξέρω τι εννοείς."

"Θες να πάμε σπίτι κατευθείαν να την παίξεις αγόρι μου με την ησυχία σου; "

" Φραντσέσκα βγες έξω!" κοίταξε τους καθρέφτες για να δει αν μπορούσε να σταματήσει.

"Καλά, καλά, μια πρόταση έκανα..." η κοπέλα μαζεύτηκε στην άκρη, χαχανίζοντας. Ήθελε να μάθει περισσότερα όμως, οπότε δεν έπρεπε να τον πρήξει, όσο και αν ήθελε να τον πειράξει λίγο ακόμα.

" Τι έπαθες Μιχαλάκη;" ρώτησε απαλά, ευγενικά. Ο γλυκός της τόνος έκανε τον Μιχαήλ να μορφάσει ελαφρώς.

"Τίποτα." τώρα που ήταν στο αμάξι του, αισθάνονταν ασφαλής. Το μυαλό του ανέτρεξε στις πολύ πρόσφατες αναμνήσεις του, που μύριζαν έντονα κεράσι.

"Δεν μου απάντησες." βαριανάσανε, κρατώντας σφιχτά τους γοφούς της. Ήταν ακόμη κοντά της, το γκρίζο πάνω στο γαλάζιο, αλλά αντί να νιώθει ηρεμία που η φοιτήτρια του δεν είχε παίξει άλλα παιχνίδια μαζί του, ένιωθε μια παράξενη ανησυχία. Ήθελε να ακούσει το 'ναι' της.

"Σε τι;" η Ρενάτα ισιωσε το κορμί της όσο μπορούσε και τον έσπρωξε απαλά ώστε να μπορέσει να κατέβει. Πρόσεξε το πως κρατήθηκε για να μη πέσει, τα πόδια της έτρεμαν. Χαμογέλασε. Έπειτα σοβάρεψε. Το χέρι του έπιασε το μάγουλο της και το χάιδεψε. Το ροδαλο δέρμα ήταν εξαιρετικά απαλό και ζεστό. Ένιωσε μια ρίγη στην σκέψη ότι μπορούσε να κάνει και άλλα σημεία να ανταποκριθούν έτσι.

Προσπάθησε να συγκεντρωθεί.

"Δεν μου είπες πως με θες." Αν ήταν δυνατόν, η Ρενάτα κοκκίνισε πιο πολύ. Κοίταξε πέρα, σκεπτική. Εκείνη την στιγμή δυσκολεύτηκε να εικάσει που ακριβώς έτρεχε ο λογισμός της, πράγμα παράξενο. Ο Μιχαήλ μπορούσε να διαβάσει τους πάντες και η Ρένα ήταν πάντοτε ανοιχτό βιβλίο με τα συναισθήματα της. Ο δισταγμός της της ήταν άκρως γοητευτικός ωστόσο. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχε αντικρίσει ένα τόσο ντροπαλό βλέμμα;

Εν τέλει, γύρισε και χασκογέλασε απαλά. Φαίνονταν πιο ήρεμη.

"Κερδίστε την απάντηση που θέλετε, κύριε καθηγητά." φίλησε απαλά το μάγουλο του και έπειτα μάζεψε την τσάντα της.

Καρδιά Από ΧρυσάφιDonde viven las historias. Descúbrelo ahora