Καρδιά Από Χρυσάφι

Κεφαλαιο 53ο

"Άκουσε με τώρα καλά Ρενατάκι..." το χέρι του σφίχτηκε γύρω από τον λαιμό της. "Σαν καλο κοριτσάκι που είσαι, δεν θα πεις κουβέντα για αυτά που είδες εδώ σήμερα... θα γυρίσεις στο σπίτι σου και θα κανεις του Μπεκή... κρίμα θα ήταν να βρεις την θειά σου πετσοκομμένη σε κάνα χαντάκι ή και τον αξιολάτρευτο μπαμπακο σου... ή μήπως θα ήθελες να συναντήσεις την ίδια μοίρα με την Κλαούντια; Νομίζω θα ήσουν υπέροχη μέσα από τον φακό μου... βασικά, λέω να το δοκιμάσουμε."

Δεν θυμόταν καλά τι συνέβη μετά από αυτό. Το μοναδικό πράγμα που μπορούσε να φέρει στον νου της ήταν το εκτυφλωτικό φως του φλας.

Δεν ήθελε να ξέρει.

...

Ο Γκάμπριελ πάντοτε έβρισκε την Ρενάτα Χαρτ εξαιρετικά συμπαθή. Ήταν γλυκύτατη και ευγενικη. Δεν την είχε συναντήσει πολλές φορές καθώς σπούδαζε στην Νέα Υόρκη για αρκετό καιρό, τις λίγες εκείνες όμως είχε καταλαβαίνει αρκετά πράγματα για εκείνη. Τα απαραίτητα.

Για αυτό του έκανε τεράστια εντύπωση που είχε δεχθεί να παντρευτεί τον Άλεκ. Δεν ήταν ο τύπος του. Η Ρενάτα ήταν γλυκιά και αθώα. Ο Άλεκ πάλι; Σε καμία περίπτωση. Όλες οι γκόμενες του ήταν πάντοτε ελαφρών ηθών και τις άλλαζε συχνά, σαν τα πανάκριβα πουκάμισα που φορούσε τώρα τελευταία. Επομένως, του έκανε εντύπωση που είχε επιλέξει να την παντρευτεί και τόσο νέος μάλιστα. Στο νου του, ο Άλεκ δεν θα παντρεύονταν ποτέ, επειδή ήταν εξαιρετικά μαλακας. Εκτός αν έβρισκε κάποια αρκετά χαζή. Η Ρενάτα, παρα την αθωότητα της, δεν του φαίνονταν τόσο αφελής. Βέβαια, ο έρωτας παίζει παράξενα παιχνίδια.

Τρεμάμενη, η νεαρή γυναίκα πήρε μια τζούρα από το τσιγάρο της, το δεύτερο μέσα σε ένα τέταρτο. Είχε επιτέλους πάψει να τρέμει. Παρέμενε εξαιρετικά ωχρη, μετά την εξομολόγηση της, πράγμα που τον ανησυχούσε κάπως.

Μόλις άρχισε να μιλά, δεν μπόρεσε να σταματήσει. Τους είπε για το τι είχε δει εκεί μέσα προτού ξεσπάσει σε λυγμούς. Ο Γκάμπριελ την λυπήθηκε βαθύτατα. Δεν μπορούσε να της θυμώσει και ας μην είχε πει ποτέ την αλήθεια.

"Έχει και δικές μου φωτογραφίες." Μουρμούρισε απαλά, τραβώντας την προσοχή εκείνου και της φίλης της. Η φωνή της βγήκε άχρωμη και βαριά, σαν να την κουβαλούσε στους ώμους της. "Αν τις δημοσιεύσει..."

"Δεν θα συμβεί αυτό Ρενάτα. Θα σε προστατεύσουμε." Η Αμαντα έσφιξε τον ώμο της. Ο Γκάμπριελ ξεροκαταπιε. Θα έπρεπε να δουν τις φωτογραφίες και άλλοι, δίχως αμφιβολία.