Καρδιά Από Χρυσάφι

Κεφάλαιο 36ο

Η Ρενάτα δεν συμπαθούσε τον καθηγητή της φυσικής.

Δεν ήταν επειδή το μάθημα του ήταν φριχτό και ακαταλαβίστικο. Ήταν επειδή εκείνος το έκανε δέκα φορές χειρότερο. Διαρκώς άλλαζε τα δεδομένα των ασκήσεων του σχολικού βιβλίου, με αποτέλεσμα οι πράξεις να είναι πάντοτε δεκαδικοί, ακόμα και στα διαγωνίσματα του το ίδιο συνέβαινε. Βέβαια εκείνος πάντα στήριζε ότι οι πράξεις στα διαγωνίσματα ήταν στρογγυλοποιημένες. Επρόκειτο κατά πάσα πιθανότητα για ένα τεράστιο ψέμα, καθώς ολόκληρη η τάξη έγραφε μονίμως κάτω από την βάση.

Εκτός αυτού βέβαια, ήταν αντιπαθέστατος, πράγμα που ίσως έκανε την κατάσταση χειρότερη. Ήταν αναιδής και κακοψυχος. Την πρώτη φορά που ο Έντουαρντ τον συνάντησε σε συνέλευση γονέων, θέλησε να του σπάσει τα μούτρα.

"Η κόρη σας", είχε πει "Δεν είναι για το λύκειο, όπως και όλα τα υπόλοιπα. Απορώ γιατί τα φέρνετε αφου δεν ξέρουν τι τους γίνεται".

Να σημειωθεί πως ο καθηγητής δεν είχε μπει ποτέ στον κόπο να μάθει το όνομα της. Τουλάχιστον, μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Η λέξη μαλακας ήταν πολύ λίγη για να τον περιγράψει κανείς. Σχεδόν κανένας δεν τον συμπαθούσε, ακόμα και όλοι οι υπόλοιποι καθηγητές προσπαθούσαν να τον αποφεύγουν όσο το περισσότερο δυνατό. Όταν οι μαθητές έκαναν παράπονα, χαμογελούσαν αμήχανα και άλλαζαν συζήτηση (με εξαίρεση την καθηγήτρια της βιολογίας που ήταν νέα στο σχολείο, η οποία φαίνονταν να παθαίνει ανεύρυσμα με κάθε καινούργια πληροφορία που λάμβανε).

Το χειρότερο από όλα, πέραν της ανύπαρκτης αίσθησης του χιούμορ του, ήταν ότι είχε ένα 'μικρό' κόλλημα με τις μαθήτριες που ήταν καλές στο μάθημα του. Αν και ο ίδιος είχε περάσει τα εξήντα, δεν έχανε στιγμή από το να το παίξει φίλος σε εκείνες, προσέφερε ιδιαίτερα μαθήματα και φέρονταν με τον απόλυτο σεβασμό στις μητέρας τους, χαρίζοντας τους ένα σωρό κοπλιμέντα.

Η Ρενάτα αισθανόταν απέραντη ανακούφιση που δεν συνέβαινε το ίδιο με εκείνη και που ο πατέρας της του είχε τριξει τα δόντια στην πρώτη (και μάλλον μοναδική) συνάντηση τους. Δεν την πείραζε που δεν την θυμόταν, προτιμούσε να μένει απαρατήρητη. Υπήρχε κάτι σε αυτόν τον άνθρωπο που την αποθούσε και το να μένει εκτός του ραντάρ του της προσεδιδε ασφάλεια και προστασία.

Παρόλα αυτά, η κοπέλα δίπλα της, και καλή της φίλη εκείνη την περίοδο, έγινε το αγαπημένο του παιχνίδι. Τα σχόλια και οι ερωτήσεις ξεκίνησαν σιγά σιγά, συζητήσεις που την έκαναν να αισθάνεται άβολα. Η Ρένα την συνόδευε πάντα όταν ήθελε να τον ρωτήσει για κάποια απορία, ώστε να μην την πειράξει. Φοβόντουσαν και οι δύο. Ωστόσο, δεν μπορούσαν να τον κατηγορήσουν ακόμα για κάτι, διότι δεν είχε προβεί σε κάποια ενέργεια που μπορεί να θεωρούταν αθέμιτη. Έπρεπε να περιμένουν και να προστατευτουν ή μάλλον η Ρένα να διασφαλίσει την σωματική ακεραιότητα της φίλης της, δουλειά που ανέλαβε με αρκετή σοβαρότητα, όσο μπορούσε.