Κεφαλαιο 44ο

3.3K 324 305
                                    




"Πρόθυμα για να αγαπά η ψυχή είναι καμωμένη,
Για αυτό, σε κάθε πράγμα ελκυστικό πηγαίνει,
Μόλις χαρά για τούτο νιώσει.
Από τα γύρω πράγματα που υπάρχουν, η νόηση σας,
Εικόνες σχηματίζει και μέσα σας τις δείχνει,
Και έτσι τις βλέπει η ψυχή σας°
Αν προς αυτά την όψη της γυρίσει η ψυχή,
Αυτό το γύρισμα είναι αγάπη, αγάπη φυσική,
Που από χαρά καινούριο μέσα σας δεσμό δημιουργεί.

Ύστερα, όπως η φλόγα στα ψηλά πηγαίνει,
Γιατί, από την ουσία της, να ανέβει είναι πλασμενη,
Εκεί όπου το στοιχείο της πιότερο διαρκεί,
Έτσι τον πόθο νιώθει η ψυχή η ερωτευμένη, που κίνηση
Είναι πνευματική και που ποτέ δεν σταματά, μέχρι να νιώσει
Τη χαρά μ'αυτο που αγαπάει να ενωθεί."

-Canto XVIII, "Η τιμωρία της οκνηρίας.' Αγάπη/επιθυμία', συνέχεια" από το Purgatorio του Δάντη Αλιγκέρι.

Ένας ήχος ξύπνησε τον Μιχαήλ, ένας παράξενος θόρυβος, που δεν είχε ακούσει ξανά.

Ή μάλλον, τον είχε ακούσει, όταν ο Ραφαήλ ήταν έφηβος.

Μεταλ.

"Six, six, six, the number of the beast!" παρα την ειδεχθή μουσική, ήταν ο μόνος που είχε ξυπνήσει. Η Ρενάτα κοιμόταν ήσυχα ακόμα πάνω στο στήθος του. Μόνο ένα μουρμουριτο άφησε, χαμένη στην αγκαλιά του Μορφέα, αλλά δεν κατάλαβε τι έλεγε.

Έπιασε το κινητό της, αναρωτώμενος πως έμενε κοιμισμένη με τόση βαβούρα. Ενα καλοσχηματισμενο φρύδι σηκώθηκε προς τα πάνω μόλις είδε το όνομα της αδελφής του γραμμένο στην οθόνη. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτός ο εκνευριστικός ήχος, που δεν τον έλεγες μουσική σε καμία περίπτωση, ήταν δικη της ιδέα. Μόνο εκείνη έκανε τόσο ηλιθιες σκέψεις. Έβαλε την συσκευή στο αθόρυβο. Ήταν ακόμα εννέα και μισή, μπορούσαν να κοιμηθούν λίγο ακόμα. Τι στο διαολο; Κυριακή ήτανε.

Επέστρεψε στο κοιμισμένο πρόσωπο της Ρένας και χάιδεψε το μάγουλο της απαλά καθώς κοιμόταν. Ασυναίσθητα, εκείνη χαμογέλασε, κίνηση που έκανε την καρδιά του να σφυροκοπήσει μέσα στο στήθος του.

Για πρώτη φορά, αισθανόταν πως ζούσε στο παρόν. Απέξω κάποιο πουλί κελαηδούσε, ένιωθε τα σεντόνια ζεστά από κάτω του και το γυμνό κορμί της Ρενάτας πάνω στο δικό του, ένιωθε το απαλό της μάγουλο και την καυτή της ανάσα.

Καρδιά Από ΧρυσάφιDonde viven las historias. Descúbrelo ahora