Καρδιά Από Χρυσάφι

Κεφάλαιο 38ο

"Ε, Τζειμς. Ψιτ ρε...! Ρε σήκω!". 

Η Φραντσέσκα χτύπησε τον ώμο του δυνατά, καταφέρνοντας επιτέλους να τον ξυπνήσει. Ήταν αξιολάτρευτος, αν και κοιμόταν σαν βόδι. Μαύρες τούφες που μαλλον ηταν φυσικά κατσαρές κολλούσαν στο μετωπό του. Τα σκούρα μάτια του, νυσταγμένα ακόμη, ανοιγόκλεισαν αρκετές φορές μέχρι να αποκτήσει αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Κοίταξε το ταβάνι για μερικά δευτερόλεπτα προτού γυρίσει προς το μέρος της. Τα μαγουλά του κοκκίνησαν ελαφρώς, αντικρίζοντας την. Καλυμμένη απο τα ολόλευκα σεντόνια, η αντίθεση με τα μαύρα της μαλλιά την έκαναν να μοιάζει σαν κάτι το αμαρτωλό μέσα σε μια θάλασσα αγνότητας. Αν σκεφτόνταν κανείς τι του είχε κάνει το περασμένο βράδυ, θα ήξερε πως η γυναίκα αυτή μονο αγνή δεν θα μπορούσε να είναι. Το γοητευτικό βλέμμα της μόνο ο έξω απο 'δω θα μπορούσε να το έχει πλάσει, καθως και άλλα σημεία της ανατομίας της που...

Αισθανθηκε τύψεις. Τόσο καιρό κυνηγούσε την Ρένα και εντελει είχε καταλήξει στο κρεβάτι μιας άγνωστης γυναίκας, αφού πρώτα τον είχε κεράσει αρκετά ποτήρια μπύρας ώστε να χαλαρώσει και να ενδώσει στις παρακλήσεις της. Ήταν πράγματι απεσταλμένη του διαβόλου...

Αλλά είχε κάνει το καλύτερο σεξ της ζωής του.

"Αντε, σήκω, πρεπει να ντυθώ και να φυγω και αυτο σημαίνει οτι εσυ και ο υπεροχος σου κωλος πρέπει να την κάνετε επίσης!" τον σκούντηξε ξανά και σηκώθηκε απο την πλευρά της. Το λευκό μπουρνούζι που φορούσε (τωρα το πρόσεχε) έπεσε στο πατωμα με εναν βαρύ αναστεναγμό. Ο Τζειμς θαύμασε σιωπηλά το αδαμιαίο κορμί της, ιδιαίτερα την πλάτη της. Σε κάθε ώμο είχε κάνει τατουάζ το φτερό ενός αγγέλου. Οι λεπτομέρειες ήταν εκπλητικές. Κάθε φτερό είχε ζωγραφιστεί με μεγάλη φροντίδα, έμοιαζαν σχεδόν αληθινά,

Η Φραντσέσκα ήταν αδιαφιλονίκητα μια γυναίκα γεμάτη χάρη. Σχεδόν μαγεύτηκε από τις κινήσεις της καθώς ντυνόταν.

Κάποια στιγμή, γύρισε προς το μέρος του, έχοντας βάλει τα εσώρουχα της. Ακούμπησε τα χέρια στην μέση της και τον κοίταξε αυστηρά.

"Τζέιμς, σήκω!" ο τόνος της φωνής της τον έκανε να ανατριχιάσει. Ηταν εξαιρετικά αυταρχική, ήταν η αλήθεια. Του θύμιζε μια πιο συμπαθητική εκδοχή του Κλαρκ.

Η σκεψη τον έκανε να ανατριχιάσει.

Η Φραντσέσκα είχε περισσότερα ρούχα να φορέσει, ωστόσο είχε τελειώσει πιο γρήγορα από εκείνον και τον περίμενε ήδη στην πόρτα.