Καρδιά Από Χρυσάφι

Κεφαλαιο 63ο

Δίπλα του φαίνονταν μικρότερη, έτσι μαζεμένα όπως είχε καθίσει. Τα χρυσαφένια μαλλιά της έπεφταν πάνω στο πορσελάνινο πρόσωπο της, κρύβοντας το από το εξεταστικό του βλέμμα, το οποίο εναλλάσσονταν μεταξύ του Τζειμς και εκείνης. Ακόμη και σε σχέση, ο Κλαρκ παρέμενε αυστηρός. Αναρωτήθηκε αν αυτός ο άνθρωπος ηρεμούσε ποτέ ή αν ήταν κέρβερος είκοσι τέσσερις ώρες το είκοσι τετράωρο. Λογικά όχι. Ειδάλλως, δεν μπορούσε να φανταστεί για ποιο λόγο η Ρενάτα έμενε μαζί του.

Τύλιξε την κούπα με τον καφέ για να ζεστάνει τα δάχτυλα του από το τσουχτερό κρύο της Φιλαδέλφειας και το έφερε κοντά στο ψυχρό του πρόσωπο. Ο Κλαρκ έμενε σιωπηλός ακόμη, μετά από όσα είχε ακούσει. Φοβόταν μήπως πάθει κάνα ανεύρυσμα μέσα στην καφετέρια. Αν μπορούσε, θα το έλεγε αυτό στην Ρενα, η οποια σχεδόν έτρεμε, από τα νεύρα ή την θλίψη δεν ήξερε, όμως ήταν κρίμα για το καημένο το κορίτσι.

Η Τζένη υπήρξε κολλητή του για πολλά χρόνια... Ωστόσο αυτό που είχε κάνει ξεπερνούσε κάθε όριο! Μα τόσο σημαντική ήταν πια μια θέση στο πανεπιστήμιο ώστε να το παίξει στυγνή εκβιαστής; Δεν είχε καθόλου τσίπα πάνω της; Δεν την αναγνώριζε πια! Φυσικά, δεν ήταν σωστό που ο καθηγητής είχε σχέση με την φοιτήτρια του, ίσως την ευνοούσε έτσι όντως. Ο σκοπός όμως της αποκάλυψης ήταν περα για περα εγωιστικος.

"Το καλό από φιλοδοξία." Σκέφτηκε θλιμμένα. Δυστυχώς ή ευτυχώς παρόλα αυτά, ο αντίπαλος που είχε απέναντι της ήταν ισχυρός και έξυπνος. Δεν υπήρχε περίπτωση ο Κλαρκ να άφηνε την Τζενη να εκβιάζει τον ίδιο και την Ρενα κατ'αυτον τον τρόπο.

"Η Φραντσέσκα είχε δίκιο τελικά." Μονολόγησε τελικά, σταυρώνοντας τα χέρια του. Η Ρενάτα σήκωσε δειλά το κεφάλι της για να τον αντικρίσει." Μόνο που δεν περίμενα να φτάσει σε τέτοιο σημείο."

"Η Φραντσέσκα ήξερε;" Απόρησε ο Τζειμς, νιώθοντας την καρδιά του να χάνει έναν χτύπο.

"Κάτι είχε καταλάβει." Φυσικά και είχε καταλάβει. Η Φραν ήταν διαβολος με αγγελικό πρόσωπο. Κούνησε το κεφάλι του. Δεν ήταν ώρα για αυτά.

"Δηλαδή περίμενες-" ξεροκαταπιε όταν ο Μιχαήλ τον αγριοκοιταξε" περιμένατε, καλά, να συμβεί κάτι τέτοιο;"Ο καθηγητής έγνεψε καταφατικά.

"Δεν μου είπες τίποτα." Για πρώτη φορά μέσα σε μια ώρα, ακούστηκε και η φωνή της Ρενατας. Ακούγονταν παραπονεμένη.

"Ας μην ανοίξουμε αυτή την συζήτηση εδώ." Μάλλον, όχι μπροστά στον Τζειμς ήθελε να πει αλλά κρατήθηκε. Παράξενο.