Bölüm 17: Adım Adım Yeni Bir Yıla

130 30 5
                                    

Aralık ayının sonlarına doğru geliyorduk ve benim heyecanım her geçen gün artıyordu. Yılbaşı benim için hep neşe demekti ve bu sefer benim için daha da özel olacaktı. Hem Çağrı'yla geçireceğim ilk yeni yıldı, hem de ailesiyle tanışacaktım. Bir de hediye telaşı vardı tabi. Ben hediye vermeyi çok severdim. Ve buna çok önem verirdim yeni yıllarda. Ama bu yeni yılda hediye almam gereken çok kişi vardı: Çağrı, annem, babam, abim,Sezen, Damla, Can, Duru, Çağrı'nın ailesi. Kafamda hepsine ne alacağımı planlamıştım. Annemle babama bir haftalık yurt dışı tatili ayarlamıştım, Sezen'e internetten çok şık bir topuklu ayakkabı sipariş etmiştim, Damla'ya kolye bakacaktım, Can'a sweat ya da tişört gibi bir şey alacaktım, Duru'ya da çok güzel bir kupa sipariş etmiştim, Çağrı'nın ailesine saksıda çiçek alıp pasta yapacaktım, abime dekoratif bir gece lambası bulup sipariş etmiştim. Ama tek takıldığımız nokta sevgilimdi.

Yılbaşına 3 gün vardı ve benim acilen hediyeleri halletmem gerekliydi. İnternetten sipariş ettiklerim bugün topluca kargodan gelmişti, ben de dışarıdan alacaklarımı almak için alışverişe çıkacaktım. Bugün cumartesiydi. Çağrı benimle gelmek istemişti, o yüzden şimdi hızlıca giyinip aşağıya inmeliydim. Dolabımın karşısına geçip rahat bir şeyler aldım elime ve giyinmeye koyuldum.

 Dolabımın karşısına geçip rahat bir şeyler aldım elime ve giyinmeye koyuldum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Koluma çantamı takıp neşeyle merdivenlerden inmeye başladım. Kapıya doğru ilerlerken, "Ben çıktım hanımlar beyler!" diye bağırdım. Annemin klasik, "Dikkat et kızım." telkinlerinden sonra nihayet dışarı adımımı atabilmiştim. Bahçe kapısından çıktığımda beni bekleyen sevgilimi gördüm. "Hoş geldin prenses." demesiyle kollarımı boynuna doladım ve yanaklarına birer öpücük bırakarak arabaya bindim. 

Ç: Eeee güzelim nereye gidiyoruz?

A: Şimdi alışveriş merkezine gitmemiz lazım. Çünkü alacağım çok şey var. Dönüşte de çiçekçiye uğrarız.

Ç: Çiçekçi neden?

A: Size gelirken çiçek getirmem gerekeceği için olabilir mi acaba?

Ç: Ya güzelim ne gerek var sen gel yeter.

A: Ya saçmalamasana, eli boş gidilir mi öyle? Ayıp!

Ç: Tamam sustum.

A: Bir de pasta malzemeleri almak için markete uğramamız lazım.

Ç: Pasta mı yapacaksın?

A: Evet canım onu da size getireceğim.

Ç: Bak işte buna hayır demem.

A: Demezsin tabi obur seni.

Ç: Şikayetçi misin?

A: Yoo niye olayım ki? Benim de senden pek bir farkım yok.

Ç: Üzüm üzüme baka baka demişler.

A: Ya cidden üç ay oldu değil mi?

Ç: Evet güzelim bildiğin üç ayı devirdik yani.

Bizim Hikayemiz (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin