"Ellerinin üzerimde gezinmesini seviyorum. Bana dokunman kutsal bir şey sanki. Sadece bana değsin istiyorum parmakların, gözlerin sadece bana böyle baksın, sadece benimle böyle gül istiyorum." Benim hissettiklerimi hissedebiliyor olması çok güzeldi...
Sabah yine alarm sesiyle uyandım ve gerinerek yataktan kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp savsak adımlarla aşağıya indim. Mutfağa girip hızlıca bir kahvaltı hazırladım ve Çağrı'yı uyandırmak için yatağa geri döndüm. Sabahları alarmı duymadığı için uyanınca onu da kaldırıyordum. Evlenince öğrencilik yıllarıma geri dönmüş gibi olmuştum yani. Kızlarla yaptığımız sabah rutininin aynısı gibiydi.
Gözlerimi ona çevirdim, yine melek gibi uyuyordu. Bazen uyandırmaya kıyamadığım oluyordu ama sonradan bunun bir mecburiyet olduğu dank edince düşüncelerimden sıyrılıyordum. Onun tarafına geçip yatağın ucuna oturdum. "Çağrı!" dedim kısık sesle söylesem tınlamayacağını bilerek.
"Biraz daha uyusak olmuyor mu ya?" diye mırıldandı gözlerini açmadan. Yanaklarına minik birer öpücük bıraktım.
"Hadi sevgilim uyan artık, valla geç kalacağız." dedim saçlarını okşayarak.
Gözlerini yavaşça araladı. "Günaydın." dedi boğuk bir ses tonuyla.
"Günaydın." dedim ben de tebessüm ederek. Onu elinden tutup yataktan kaldırdım ve tuvalete soktum. O kendine gelene kadara ben de giyinme odasına girdim. Okula giyinmeye çok alışmıştım artık, 3. yılımdaydım.
Dolabımın önüne geçtim ve giyeceklerimi seçmeye odaklandım. O sırada belime sarılan kollarla gülümsedim. Enseme birkaç öpücük bıraktı. Bütün konsantrasyonumu bozuyordu bu adam. Sürekli aynı şeyi yapıyordu. "Yaramazlık yapmadan giyinmeye başla Çağrı." dedim ona dönüp kollarından kurtularak.
Beni dolaba yaslayıp ellerini iki yanıma koydu. O kadar yakındık ki nefesimi tutuyordum. Kocam olabilirdi ama aramızdaki bu çekim hiç eksilmemişti. Heyecanım da öyle. Dudaklarıma kısa bir öpücük kondurup geri çekildi. "Hala seni bu kadar etkiliyor olmam, aşırı hoşuma gidiyor." demesiyle gülümsedim.
"Hala derken?" dedim kaşlarımı kaldırarak.
"2 yıldır evliyiz ve ne bileyim, her şeyin bu kadar ilk günkü gibi taze olması hayran kalınası." dediğinde kafamı salladım. Kesinlikle haklıydı. Biz zaten sadece 2 yıldan ibaret değildik. 18 yaşımızdan beri birlikteydik ve şimdi 28 olmuştuk.
"Çağrı 2 yıldır evliyiz ama 10 yıldır birlikteyiz farkındaysan."
"10 yıl oldu ya cidden, değil mi?" dedi yeni anımsamış gibi.
"Oldu, oldu." diyerek göğsünün üstüne dudaklarımı bastırdım.
"Giyiniyorduk biz en son?" demesiyle dağılan dikkatimi yeniden yapmamız gereken işlere verdim. İlkbahar aylarındaydık ama ara ara esen rüzgarlar üşütüyordu. Siyah bir kotla beyaz bir bluz giydikten sonra bu faktörü de göz önünde bulundurarak üzerime ince bir hırka aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okul zamanları daimi aksesuarım olan saatlerimden de bir tane koluma geçirdim. Bir çift de küpe taktım. Evet ben küpe taktım yanlış duymadınız. Baya geçti üstünden kulaklarımı yeniden deldireli. Çağrı'nın zoruyla olsa da olmuştu işte.
