"Ellerinin üzerimde gezinmesini seviyorum. Bana dokunman kutsal bir şey sanki. Sadece bana değsin istiyorum parmakların, gözlerin sadece bana böyle baksın, sadece benimle böyle gül istiyorum." Benim hissettiklerimi hissedebiliyor olması çok güzeldi...
Sabah artık sesine aşina olduğum alarmı susturup elimi yüzümü yıkadım. Bugün dersim geç başlıyordu ve Çağrılara gitme sözü vermiştim. Havalar git gide daha da sıcak olmaya başlıyordu ama okula şort giyme gibi bir lüksüm de yoktu. Bu yüzden çok kararsız kalarak en sonunda askılı bir bluz ve beli lastikli, şeritli bir pantolonu üzerime geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pantolonumun renginde bir stiletto giydim ve saçlarımı da at kuyruğu yaptım. Hafif bir makyajla da işimi bitirdim ve aşağıya indim. Bizimkilerle kahvaltı edip, vedalaştım ve evden çıktım. Kısa bir yolculuktan sonra evlerine ulaştığımda arabayı müsait bir yere park ettim.
Zili çaldığımda açan olmayınca kapıyı tıklatmak için elimi kapıya koydum ama kapı aralıktı. Hafifçe ittirip içeri girdim ve ardımdan kapıyı kapattım. Etrafta kimse yoktu, neredelerdi ki?
"Çağrı!" diye seslendim. Cevap yok.
"Arda!" dedim biraz daha sesimi yükselterek. Cevap yok.
"Leyla Teyze!" dedim son kez şansımı deneyerek. Yine cevap yok.
Çantamı kolumdan çıkarıp salondaki koltuğun üstüne bıraktım ama oturmadım. Mutfağa, tuvalete, alt kattaki her yere baktım. Kimsecikler yoktu. Burada bir şeyler yolunda değildi ve ben çözemiyordum. En son çareyi yukarıdaki odalara bakmakta gördüm ve merdivene doğru ilerledim.
Merdivenin başına geldiğimde bir pembe gül ve not kağıdı buldum. Ne olduğunu anlamadan çiçeği elime aldım ve kokladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha sonra not kağıdını açtım ve okumaya başladım. "Güzelim... Bu bir pembe gül, aitliği temsil ediyor. Kalbimin hep senin için atacağını, gönlümün ebediyen sende olduğunu haykırıyor. Duyuyor musun? "
Gülümseyerek merdivenleri tırmanmaya başladım. Bugün doğum günüm değildi, Öğretmenler Günü değildi, Kadınlar Günü değildi, yıl dönümümüz değildi, bugün ne vardı da böyle bir hazırlığa girişmişti?
Çağrı'nın odasına doğru sağa döndüğümde yerde bu sefer bir beyaz karanfil buldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
