"Ellerinin üzerimde gezinmesini seviyorum. Bana dokunman kutsal bir şey sanki. Sadece bana değsin istiyorum parmakların, gözlerin sadece bana böyle baksın, sadece benimle böyle gül istiyorum." Benim hissettiklerimi hissedebiliyor olması çok güzeldi...
Alarmın çalmasıyla gerinerek gözlerimi açtım. Abimi de hafifçe dürterek uyandırdım. "Hadi üstümüzü değiştirelim bir, sonra tost yaparım yeriz. Ama hızlı o yoksa zor yetişiriz." diyerek hızlı adımlarla odama girdim. Üstüme bir kotla, boğazlı bir kazak geçirip çoraplarımı da değiştirip aşağıya geri indim. Mutfağa girip biber, marul, salam, peynir ne varsa hepsini dolaptan çıkardım ve hızlıca iki sandviç ve kahve yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abim indiğinde tostumu yerken onun tabağını da önüne ittim. Sorgulamadan yemeye başladı. İkimiz de olabildiğince hızlı kahvaltımızı bitirdiğimizde masayı öyle bırakıp salona geçtik. Dün yukarı çıkarmadığım çantamın içine telefonumu da atıp arabaya doğru ilerledim. Abim sürücü koltuğuna ilerlediğinde eve nasıl döneceğimi düşünmeye çalıştım.
"Abi sen otobüsle gideceksin araba bende kalacak. Ben eve nasıl döneceğim?" Beklemediği yerden sormuşum gibi bir süre düşündü.
"Çağrı'yı ara ne güne duruyor o kerata."
"Uyuyordur ama."
"Uzatma ara uyansın."
Çağrı'yı son aramalardan burup aradığımda birkaç çalışta açmıştı.
"Efendim güzelim?" Sesi uykulu geliyordu. Ben demiştim işte.
"Çağrı..."
"Söyle sevgilim?"
"Biz abimle onun kampı için otobüse gidiyoruz ama araba bana kalacak ve eve nasıl döneceğimi bilmiyorum gelir misin?"
"Gelirim tabi güzelim."
"Konum atıyorum o zaman?"
"At 5 dakikaya çıkıyorum."
"Arabayla çıkma ama."
"Tamam Gamze işe gidecek zaten bırakır beni."
"Tamam aşkım."
"Alıştın galiba?"
"İstemiyorsan söylemem."
"Hayır hayır, sadece içim gidiyor sen öyle dedikçe."
"Benim de seninle alakalı çoğu şeye içim gidiyor ama abimin yanında bunu konuşmamız ne kadar doğru bilmiyorum."
"Geldiğimde anlatacaksın biliyorsun değil mi?"
"Sen bir gel de düşünürüz."
"Seni seviyorum güzelim."
"Ben de sevgilim. Çabuk gel hadi. "
Telefonu kapattığımda abim gülerek bana baktı. Bir saniyeliğine düşüncelere daldı daha sonra gözlerini yoldan ayırmadan konuşmaya başladı.
"Açelya."
"Efendim yakışıklım?" Ona böyle seslenmeyi seviyordum. Hak ediyordu. Yakışıklı bir abim vardı.
