Her Deepest Secret

Chapter 22

Lie

Third Person POV

Tatlong araw ng tulog si Kyle, but anytime pwede na siyang magising. Nasa tabi lang niya si Keigh magdamag, pinagmamasdan niya si Kyle.

Two days nalang birthday na ni Kyle. Maayos na ang lagay ni Kyle ngayon. Gasgas nalang sa mukha pero ang gwapo parin niya.

" Kyle. Im really sorry, sana mapatawad mo ako kapag dumating na yung time na malalaman mo ang lahat." Malungkot na sabi ni Keigh.

Hawak hawak ni Keigh ang mga kamay nito.

" Im sorry for lying. Im really really sorry" she said.

Na alarma si Keigh nung gumalaw ang isang darili ni Kyle.

" Kyle!"

Dahan dahan na iminulat ni Kyle ang kanyang mga mata.

" W....what hap...happened?"

That was the first words came out into his mouth.

" Wa. Water."

Binigyan naman ni Keigh si kyle ng tubig, ininom iyon ni Kyle.

" Ano bang huli mong naaalala?" Tanong ni Keigh.

" They captured us.. then.... Fuck it!" Bigla siyang napamura.

Napatingin si Kyle kay Keigh. At sinuri kung okay lang ba siya.

" Sinaktan ka ba nila?" Nag aalalang tanong nito kay Keigh.

Umiling naman ang dalaga, nakahinga naman ng maluwag si Kyle.

" But you are. They hurt you!"

" Ssh. Keigh don't worry. Im fine"

Naluluha na kasi si Keigh sa pag aalala.

Kyle's weakness is Keigh. At ganun di si Keigh si Kyle ang weakness niya.

Keigh hug him tight.

" Hindi pa nga kita sinasagot, bugbog sarado ka na. How much more kapag naging tayo na. Edi patay ka na!" Sabi ni Keigh habang nakayakap kay Kyle.

" Huh?" Nagtatakang tanong ni Kyle.

Tumawa naman si Keigh.

" Ano ka ba! Sobrang ganda ko kasi kaya marami kang kaagaw!" Pabirong sabi ni Keigh.

He chuckled.

" Damn them all. You're only mine." Sabi ni Kyle na ikinangiti ni Keigh.

Collyne Keigh POV

Pagkatapos niyang sahihin na sa kanya lang ako. Hindi na siya nagsalita pa. I know na pagkalabas niya dito sa hospital hahanap siya ng mga kasagutan sa mga katanungan sa isip niya.

Sa ngayon alam kong nagagalit parin siya, sino naman ang hindi magagalit. Pagtangkaan ang buhay mo at malapit mo ng maka face to face si kamatayan. Nakakatuwa ba iyon? Nakakagalit!

Nakangiti siya sa akin ngayon but deep in side naguguluhan siya.

" Hey!" Tawag niya sa akin

I frowned.

Hey? Ano ako? Aso?

" You're spacing out again. A Penny of your thought?" Tanong nito sa akin.

" Ha?" I unconsciously asked.

" Lutang nga!" He whispered.

Hinila niya ako papalapit sa kanya at niyakap ng mahigpit.

" I miss you, kailan mo ba ako sasagutin?" He childishly asked.

I chuckled.

" Pwedeng next year o kaya kapag dalawa na ang bwan at naging itim na ang araw o kaya naman pag naging puti na ang mga uwak." Biro ko sa kanya.

Mas lalo akong napatawa nung nakita ko siyang napasimangot.

" Wala ka yatang balak sagutin ako eh!" He said while frowning .

" Hahaha. Ano ka ba. You are Myloves eh. Kaya wait ka lang!" Sabi ko saka siya kinindatan.

Namula ang magkabilang tenga niya. Ang cute niya!

" Ang gwapo mo talaga eh noh!? Papangitin kaya kita?" Biro ko sa kanya

" Don't. Baka ipagpalit mo ako eh" sobrang cute nitong sabi.

Iba na. Iba na talaga siya. Wala na yung snob at cold na Calyx Kyle. May kakambal kaya si Kyle Myloves ko? Wala naman yata!

Third Person POV

Na discharged na si Kyle sa araw na iyon. Back to normal na naman ang buhay nila.

"Uuwi n ako Kyle, see you soon!" Paalam sa kanya ni Keigh.

" Take care. Bye!" Paalam din ni Kyle.

Pagka alis na pagka alis ni Keigh, agad na kumilos si Kyle, gusto niyang malaman kung anong nangyari, sinong tumulong sa kanila.

Pagkaalis ni Keigh alam niyang yun na yun na ang time na kikilos si Kyle para malaman kung ano talagang nangyari. And for that nagawan na niya iyon ng paraan. Labag man sa kalooban niya ang magsinungaling, she doesn't have a better choice.

Gusto muna niyang makasama si kyle ng matagal. Even if she will lie to him. Alam niyang mala ang ginagawa niya pero anong magagawa niya? Nothing but lying.

Isinantabi muna niya ang bagay na iyon sa isip niya. Ang importante. His birthday. The day after tomorrow. Excited na siya. She has a plan at sigurado siyang magiging masaya at memorable ang araw na iyon para kay Kyle.

Collyne Keigh POV

I already arranged everything. Birthday na ni Kyle Myloves ko bukas. Bilis naman ng panahon. Hindi alam ni Kyle ang bagay na ito, hindi ko pa nga nababanggit ang advance Happy birthday eh hehehe oo na ang landi ko na.

' Sapp is Calling'

I answered it.

" Suphhh!" Masayang bati ko

" Keigh I have a news. Ewan ko kung good or Bad news. Anyway may naaalala ako but medyo malabo!" She informed me .

Nabanggit ko na ba na may amnesia si Sapp? Mukhang hindi pa yata. So Now you know.

" Good for you, sana makaalala ka na" masayang sabi ko sa kanya.

" Thanks Keigh, by the way about the organization na nakaka alam sa pagkatao mo. Nanahimik sila. Im sure may pinaplano ang mga iyon." She said

That's what I'm thinking too.

" You're right, but don't worry Sapp. I can handle my self very well, Sabihin mo sa akin ah kapag may naalala ka na." I said to her

" Yes Keigh. I will. I gonna hung up now bye" sabi niya.

She hung up.

Mabuti at may naaalala na yung babaeng iyon. She's too young para magka amnesia.

In real life her real name is Andrea Montreal.

Pinangalan ko sa kanya simula nung nawalan siya ng ala ala.

She's taking culinary arts, 3 year college.

Pinapaaral niya ang sarili niya ayaw niya sa tulong ko kasi daw malaki na ang utang na loob niya sa akin. Tsk

Matalino siya at maganda. In real life she's so cold as in super sungit pa. Pero kapag kami lang ang magkasama para kaming mga isip bata.

She's my second hand. Sa Gang o sa Mafia man. Mapagkakatiwalaan siya at alam kong hindi niya ako tratraydurin. Kung gusto niya sanang gawin iyon sana matagal na niya ng nagawa.

Anim na taon na siya sa Gang at limang taon naman si Mafia.

Im twelve years old noong pinamunuan ko ang Blue Pearl. The Mafia and Gang.

And I can say Im Fantastic!

********

Hey guys what's up.

Enjoy reading and have a nice day!

Please don't forget to VOTE and COMMENT guys!!^_^