Ο,τι και να είμαι

Ιστορικό Σημείωμα

Καλησπέρα σας! Όπως βλέπετε δεν πρόκειται για κάποιο κεφάλαιο αλλά για μια μικρή ιστορική αναδρομή που συνέβη σαν σήμερα. 
10 Ιουνίου του 1944 έγινε μια από τις μεγαλύτερες κτηνωδίες της Γερμανικής Κατοχής στον ελλαδικό χώρο, η σφαγή του Διστόμου και δεν μπορούσα να μην το αναφέρω γιατί γράφω ένα ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά δε μπορώ να αφιερώσω κεφάλαιο σε αυτό το γεγονός, όπως έκανα με την Μάχη της Κρήτης (αρκετές φορές μάλιστα και συνεχίζω), στα Καλάβρυτα και στη 1 του Μάη, καθώς βρισκόμαστε χρονικά στο 1945 και οδεύουμε για '46. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να σας γράψω λίγα πράγματα συνοπτικά εδώ, μαζί και μερικές μαρτυρίες. Αν είστε ευαίσθητοι σε θέματα τέτοιου περιεχομένου καλύτερα να το προσπεράσετε.

Ας αρχίσουμε λίγο πιο γενικά όμως για να δούμε μια συνολική εικόνα της Ευρώπης εκείνη τη περίοδο. Οι Σύμμαχοι στις 6 Ιουνίου έχουν πραγματοποιήσει την Απόβαση στη Νορμανδία της Γαλλίας ή αλλιώς Επιχείρηση Ποσειδών (στους Αμερικάνους γνωστή και ως D- Day, αν και διάβασα κάπου πως εσφαλμένα χαρακτηρίζετε έτσι) και οι Γερμανοί προσπαθούν να διαφυλάξουν τουλάχιστον την ισχύ τους εκεί, μιας και στα υπόλοιπα μέτωπα έχουν ηττηθεί. Στρατεύματα επομένως πρέπει να φύγουν από την Ελλάδα για να ενισχύσουν το σημείο, όμως η παρουσία του ΕΛΑΣ και γενικά το αντάρτικο στοιχείο καθιστά αδύνατο κάτι τέτοιο. 
Ομαδικές σφαγές γίνονται και στη Σερβία και στη Γαλλία (θύματα υπήρξαν 205 παιδιά) και φαίνεται πως τα Γερμανικά στρατεύματα αντιμετωπίζουν δραστικά ως αντίποινα κάθε κίνηση των ανταρτών. 

 Ερχόμαστε λοιπόν στις 10 Ιουνίου του 1944 που ο Λοχαγός των SS Φρίτς Λάουτενμπαχ έλαβε διαταγή να μεταφέρει τα στρατεύματα του από τη Λειβαδιά στην Αράχωβα και σε γύρω χωριά για την αναζήτηση ανταρτών, μαζί με τη δική του φάλαγγα κινήθηκαν άλλες δυο όπου συναντήθηκαν στο Δίστομο. Απείλησαν τους κατοίκους του χωριού να μην απομακρυνθούν μέχρι να επιστρέψουν τα στρατεύματα που ακόμη συνέχιζαν την έρευνα. 
 Λίγο πιο έξω από το χωριό, τα γερμανικά στρατεύματα δέχτηκαν επίθεση από μονάδα του ΕΛΑΣ. Η μάχη κράτησε μέχρι τις δύο το μεσημέρι όμως ήταν σφοδρή, με τους Γερμανούς να καλούν σε οπισθοχώρηση. Ο Γερμανός διοικητής Χανς Ζάμπελ απέδωσε την επίθεση σε ειδοποίηση των κατοίκων του Διστόμου και έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να κάψουν το χωριό και να εκτελέσουν τους κατοίκους. Ακόμη το Δίστομο πενθούσε για τέσσερα ανήλικα αγόρια που είχαν εκτελέσει οι Γερμανοί τις προηγούμενες μέρες αλλά πλέον καμία λέξη δε μπορούσε να χωρέσει τη θηριωδία της καλοκαιρινής εκείνης μέρας που βάφτηκε στο αίμα. Όσο μάταιο κι αν είναι να μιλάμε με αριθμούς για ανθρώπινες ζωές,  218 κάτοικοι θανατώθηκαν απάνθρωπα (114 γυναίκες, 104 άνδρες), μεταξύ τους 45 παιδιά κάτω των 16 ετών και 20 βρέφη, όποια γυναίκα έβρισκαν πρώτα την βίαζαν πριν τη σκοτώσουν (ή και μετά).