SEKRETER

42.Bölüm

  Alarmın çalmasıyla kalkıp alarmı kapattım. Selim acaba ne yapıyor? Sabah sabah manyak gibi Selim'i düşünürken yataktan kalkıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp aynadan kendime baktım.

"Bugün aşırı güzelim. Maşallah kız bana."

Banyodan çıkıp kendime çeki düzen verip gülümsedim.

Kerem'in aldığı elbiseyi giysem çok mu abartmış olurum?

Aman elbiseler giymek için var. Kendimi şımartmak istiyorum.

Kerem'in aldığı elbiseyi giyip saçlarımı düzleştirici yardımıyla düzleştirdim. Elbiseme uygun inci takılarımı takıp her zamanki gibi sade makyajımı yapıp masadan kalktım.

Burak Bey'in bana aldığı beyaz taşlı ayakkabıyı giyip beyaz bir çanta alarak mutfağa gittim.

Yulaflı bisküvilerden alıp evden çıktım.

Telefonum çalınca açtım.

"Hızlı ol ve şirkete gel."

Burak Bey günaydın bile demeden lafa girmişti. Merdivenlerden inip durağa yürüdüm.

"Sizede günaydın. Hemen geliyorum."

Otobüsün geldiğini görünce koşar adımlarla durağa koştum.

"Şimdi kapatmam lazım. Birazdan orada olurum Burak Bey."

"Çabuk ol."

Gülüp telefonu kapattım. Otobüse binip çok önceden gördüğüm yaşlı teyzeyi görünce gülerek yanına oturdum.

"Güzel olmuşsun bugün."

Elbisemi düzeltip teşekkür ettim.

"İşe girdin mi bari?"

"Girdim teyze."

Teyze elimle dizimi okşayıp güldü.

"İyi bari gözün aydın."

Kafamı sallayıp teşekkür ettim.

"Senin gönül işlerin ne oldu?"

Teyze derin bir iç çekip karşıya baktı.

"Torunum öğrendi. Onaylamadığı için son kez buluşup ayrılacağım."

Teyzenin elini tutup gülümsedim.

"Torunun nasıl biri bilmiyorum. Ama bence sevdiğini bırakmamalısın."

Elini elimin üstüne koyup güldü.

"Çok fena bir kişiliği var..."

Teyzeyi teselli ederken şirkete geldiğimi fark edince ayağa kalkıp düğmeye bastım.

"Sadece kendi istediğini yap teyze!"

Teyze bana gülerken otobüsten inip koşar adımlarla şirkete gittim.

Asansörde giderken çok heyecanlıydım. İş için mi? Yoksa Burak Bey içini mi bilmiyorum. Bunu nasıl söylerim!? Aramızda hiçbir şey yok! Kendime tokat atarken asansörün kapısı açılınca inip masama doğru yürüdüm.

Herkes telaşlıydı. Ayşe ve Aycan koşarak yanıma geldi.

Ikisi birden sekronize olmuş şekilde konuştu.

"Çok güzel olmuşsun!"

Çantamı masaya koyup etrafımda gülerek döndüm.

"Kendimi prenses gibi hissediyorum."