SEKRETER

31.Bölüm

  Aceleyle elimdeki suyu masaya koyup odadan çıkarken Burak Bey'e çarptım.

"Ne bu acele?"

Ne diyecektim ben!? Öldüm! Bittim! Geberdim!

"Burak Bey... Veronica Hanım..."

Burak Bey beni ittirip odaya girdi.

"Sana ne olursa olsun yalnız bırakma demedim mi!?"

Bağırdığı için bütün çalışanlar bize bakıyordu. Furkan Bey koşarak yanımıza geldi.

"Ne bağırıyorsun yine!?"

Burak Bey omuzlarımdan tutup beni silkeledi.

"Sana sadece bu odadan ayrılma dedim! Onu bile beceremiyorsun!"

"Burak Bey su istemişti..."

Burak Bey omuzlarımdan tutup ittirince dengemi kaybedip yere düştüm.

Furkan Bey omuzlarımdan tutup yerden kaldırdı.

"Olayı çok abartıyorsun! Altı üstü lavaboya falan gitmiştir!"

Burak bey yanıma gelip işaret parmağını bana doğru salladı.

"Kovuldun! Ne olursa olsun şirketimden defol!"

Kafamı çevirip etrafa baktığımda herkes bize bakıyordu.

Gözlerimi silip odadan çıkarken Burak Bey arkamdan gelip bana çarparak çıktı.

Furkan Bey yanıma geldi.

"Şuan sinirli. Sakinleşince eski haline döner."

Furkan Bey koşarak Burak Bey'i takip etti.

Çalışanlar bana bakıyordu. Aycan ve Ayşe hemen yanıma gelip ne olduğunu sordu.

"Veronica Hanım'a sahip çıkmam istendi. Onu bile beceremedim."

Ayşe bana sarılıp teselli ediyordu.

"Kızım ağlama. Yirmi üç yaşında kocaman kız."

Aycan Ayşe'ye katılıp beni teselli ediyordu. Daha sonra bağırdı.

"Onun psikolojik sorunları var! Ya kendine bir şey yaparsa!?"

Aycan öyle değince daha çok ağladım. Ayşe, Aycan'ı çimdikleyip susturdu.

"Özür dilerim. Ağzımdan kaçtı. Aman yirmi üç yaşında kız kendine yapmaz. Ama nereye gitmiş olabilir? Ya yüksekten atlarsa?"

Ayşe Aycana vurup susturunca hemen Ayşeden ayrılıp asansöre koştum.

Asansör gelmeyince yangın merdiveninden terasa çıktığımda Veronica geçenlerde Burak Bey'in oturduğu yerde oturup ayaklarını aşşağı sarkıtıyordu.

Hemen Burak Bey'i arayıp bulduğumu söyledim.

Koşarak Veronica Hanım'ın yanına gittim.

"Veronica Hanım!"

Veronica Hanım arkasını dönüp bana baktı.

Sulu gözlerle Veronica Hanım'a baktım.

"İnin lütfen! Kendinize kıymayın! Çok güzel ve zekisiniz! Etrafın baskısı yüzünden güzel canınıza kıymayın!"

Yere diz çöküp ağlarken özür dilemeye başladım.

"Sizi yalnız bırakıp gittiğim için özür dilerim! Eğer sizi üzdüysem de özür dilerim!"