14.Bölüm

1.6K 73 24
                                    

  Şirkete gelene kadar yol boyunca ikimizde susmuştuk.

Şoför inip Burak Bey'in kapısını açtı.

Mağaza poşetlerini ve çantaları alıp arabadan indim. Burak Beyle asansöre doğru yürürken Furkan Bey yanımıza geldi.

Elindeki poşetlerin bir kısmını zorla alıp bana yardım etti.

Asansöre binince Furkan Bey bağırdı.

"Bir tebrik hak ediyorum!"

Burak Bey, Furkan Bey aniden bağırdığı için korkup Furkan Bey'e vurdu.

"Sabah sabah deli gibi bağırma!"

"Içecek reklamım çok beğenildiği için içecek markası yeni bir içecek çıkaracakmış. Ve o içecek için yeni bir anlaşma imzaladılar."

Burak Bey küçümseyen gözlerle Furkan Bey'e baktı.

"O saçma ahtapotlu reklamından sonra değil yeni bir anlaşma imzalamak tazminat davası açardım."

Furkan Bey ayağıyla Burak Bey'in poposuna tekme atınca kendimi tutamayıp gülmeye başladım.

"O sensin işte. Sıkıcı, komik olmayan, düşük seviyeli esprili bir insansın. Sıradan bir insan!"

Asansörün kapısı açılınca hepimiz inip Burak Bey'in odasına doğru yürüdük.

"En azından zekâmı senin gibi boş şeylere harcamıyorum."

Burak Bey odasına giderken Furkan Bey sinirle poşetleri masama koyup Burak Bey'in arkasından gitti.

Cam oda bir anda beyaza büründü. Teknoloji baya gelişmiş. Ya da ben çok geri kaldım.

Elbisemi çekmecelerden birine koydum. Burak Bey için olan çantayı masamın altına koydum. Yiyecek kaplarını ise başka bir çekmeceye koyup Burak Bey'in kız kardeşinin doğum günü organizesi için fikir aramaya başladım.

Internetten bulduğum organizasyon ekiplerinin numaralarını alıp teker teker arayıp pastel renk ağırlıklı parti yapabileceklerini sordum.

Beşinci kez organize ekibi tarafından reddedildim. Son bir numara kalmıştı ve oda çok meşgul oldukları için organizeyi reddetti.

Kafamı masaya koyup gözlerimi kapattım.

Nereden bulacaktım organizasyon ekibini!?

Düşündükçe çıldırdığım için ayaklarımı yere vurup kafamı kaldırdım.

Eğer işimi kaybetmek istemiyorsam bir şekilde bunu yapacaktım.

Masanın üstünde kalan Burak Bey'in aldığı takıma bakıp elime alarak Burak Bey'in odasına gittim.

Kapıyı çalıp içeri girdiğimde Burak Bey'in gömleğinin düğmeleri açıktı. Furkan Bey ise pantolonunun fermuarını çekiyordu.

Takım elbise poşeti elimden düşmüştü. Ağzım açık onlara bakıyordum.

Burak Bey yanıma gelerek kafasını sağa sola salladı.

"Düşündüğün şey değil. Açıklayabilirim."

Burak Bey kolumdan tutup koltuğa oturttu.

Hala şok olduğum için tepki veremiyordum.

Burak Bey sağıma Furkan Bey ise soluma oturdu.

"Terlediğim için gömleğimi çıkarıyordum. Furkan ise lavaboya gidiyordu. Hepsi bu. Bana inan."

Derin bir nefes alıp kendime geldim.

SEKRETERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin