"ျပည့္ၿဖိဳး မင္း ဘာလုပ္မွာလဲ"
အခ်င္းခ်င္းနားလည္မွုရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ပင္မအစီအစဥ္အတိုင္း ျပည့္ၿဖိဳး၏ ေမြးေန႔ပြဲလုပ္ရန္ စီစဥ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သည္ကေန႔ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး ေက်ာင္းတက္ျဖစ္ၾကေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။
" အိမ္မွာပဲလုပ္မယ္။ ငါအျပင္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ေအး ေအး။ ေနဦး။ ငါ မင္းကို တစ္ခုခုလုပ္ေပးရမယ္။ ဘာစားခ်င္လဲ"
အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲကာ ျပည့္ၿဖိဳးေမြးေန႔အတြက္ဟုဆိုကာသူစီစဥ္ေနမိသည္မွာ ေမြးေန႔ရွင္မွားေလာက္သည္ထိ။
" မင္း မ်က္ႏွာထားႀကီး နည္းနည္းေလၽွာ့ပါလား။ တစ္ခ်ိန္လုံး သုန္မွုန္ေနတာ။ မသိရင္ ငါကပဲ မင္းကို ဖမ္းၿပီး အတင္း ေမြးေန႔လုပ္ေပးေနရသလိုနဲ႔"
စံလင္းစကားေၾကာင့္ ျပည့္ၿဖိဳးဟန္က မ်က္ေမွာင္ကုတ္၏။ အေတာ္အတန္ထူထဲလွသည့္ မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္ေပမို႔ အနည္းငယ္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္လၽွင္ပင္ သိသိသာသာ မူလ႐ုပ္ေျပာင္းသြားတတ္သည္။
"တီတီ"
စားပြဲေပၚရွိဖုန္းေလး၏ တုန္ခါမွုေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးစလုံးဖုန္းဆီအၾကည့္ေရာက္မိၾကေတာ့ ျပည့္ၿဖိဳးမ်က္ႏွာ ကြက္ခနဲ။
"ေအး လင္းသန႔္"
"ဟမ္"
"ေအးကြာ။ လာခဲ့မယ္။ ခဏေတာ့ေစာင့္"
လင္းသန႔္ဥ္ီးဆီမွ ဖုန္းရသျဖင့္ မသြားလို႔လည္းမျဖစ္သည္မို႔ သူ ျပည့္ၿဖိဳးကို အားနာေနမိသည္။
"ဘာကိစၥတဲ့လဲ"
"ေျပာျပစရာေတြရွိတယ္တဲ့"
"သြားမွာလား"
စံလင္းတစ္ခ်က္စဥ္းစားေနရသည္။ ကိစၥအားလုံး၏ အရင္းအျမစ္သည္ လင္းသန႔္ဦးျဖစ္သည္ဟု တြက္ဆထားသည္မို႔ လာမည့္ေဘး ေျပးေတြ႕ရန္သာ ရွိသည္။ ဤအေျခအေနကို ေရွာင္ေျပးေန၍လည္းမျဖစ္ျပန္သည္မလား။
ထို႔အတူ တစ္ဖက္ဖုန္းဆီမွ လင္းသန႔္ဦး၏ အေျခအေနကို သူအကဲခတ္မိသေလာက္ အမွန္ပင္ အေရးႀကီးေနသည္မွာလည္း ေပၚလြင္ေနျပန္ေတာ့။
YOU ARE READING
ချည်တိုင် [ Philophobia ]
Teen FictionNeither love nor be loved........ Art : @CitaminArt❣️
![ချည်တိုင် [ Philophobia ]](https://img.wattpad.com/cover/210776222-64-k838330.jpg)