ချည်တိုင် [ Philophobia ]

(၁၈) Zawgyi

လမ္းမထက္ နီယြန္မီးေရာင္မ်ားေအာက္တြင္ လွုပ္ရွားသြားလာေနၾကသည့္ လူအမ်ား။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး​၏ တ႐ုတ္တန္းဟု ဆိုလိုက္လၽွင္ (၁၉) လမ္းသည္ မပါမျဖစ္။ ဤလမ္းက်ဥ္းကေလးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕​၏ အထင္ကရေနရာမ်ားထဲမွ တစ္ခုအပါအဝင္။ လူငယ္မ်ားက်င္လည္ေပ်ာ္ပါးရာ လမ္းေလးထဲ ေကာ္ဖီဆိုင္မွစကာ ယမကာဆိုင္မ်ားအဆုံး စုံစုံလင္လင္တည္ရွိေန​၏။

လမ္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီရွိ ဆိုင္မ်ားမွ စားသုံးသူတို႔​၏ စကားေျပာသံတို႔ သဲ့သဲ့ၾကားရသည္။ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေသာက္စားေနၾကသည့္ လၽွာေလးအာေလးသံမ်ားဆိုလၽွင္ေတာ့ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။

ေျခလွမ္းတို႔ကို ေလးေကြးစြာေလၽွာက္ရင္း အေျဖထြက္ၿပီးသား ပုစၧာကို မေက်မခ်မ္း အေျဖရွာေနမိသည္။ မယုံၾကည္နိုင္ျခင္းက ေခါင္းထဲႀကီးစိုးေနေလေတာ့ အမွန္တရားကို လက္ခံရန္မွာ ခက္ခဲလြန္းေန​၏။

Wine
Retail bar & restaurant
" Be in Paradise with us"

" Z.. ျပင္ေတာ့ေလ"

စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္လမ္းေလၽွာက္ရင္း လမ္းထဲဝင္လာခဲ့ေလေတာ့ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ အခ်ိန္ပင္ေရာက္၍ ဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္ပင္နီးကပ္ေနၿပီ။

"အင္း"

အဝတ္လဲခန္းဆီ ခပ္သြက္သြက္ ဝင္လာရင္း ယေန႔အတြက္ ဝတ္ဆင္ရမည့္ အကၤ်ီကေလးကို စိတ္ပ်က္စြာ၊ ၿပီးေနာက္ အားကိုးစြာၾကည့္မိ​၏။

"ဟက္"

နီညိဳေရာင္ ဝတ္စကုတ္ကေလးက အေရာင္လွပစြာေအာက္ခံရွပ္အကၤ်ီ အျဖဴကေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္ေန​၏။ ပိုးသား နီညိဳေရာင္ ဖဲျပား နက္ခ္တိုင္ေလးႏွင့္ တြဲဖက္မိေတာ့ ခ်စ္စဖြယ္အတိ။ အမည္းေရာင္ ေဘာင္းဘီဒူးဖုံးကေလး ကေတာ့ စံလင္း သည္ညအတြက္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေလးအျဖစ္ တာဝန္ယူရမည္ကို ေဖာ္ျပေနသေယာင္ပင္။

" အစ္ကို... ေဘာ့စ္က လူစုေတာ့တဲ့"

သုတ္သုတ္ပ်ာပ်ာဝင္လာရင္း သတိေပးသြားသည့္ေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ အေတြးစတို႔ကိုျဖတ္ရင္း သူအဝတ္အစားလဲလိုက္သည္။

" Z ေရာ"

"ေရာက္ၿပီ"

ထုံးစံအတိုင္း ဆိုင္မဖြင့္ခင္ ဝန္ထမ္းမ်ားကိုစု၍ တစ္ညတာ တာဝန္မ်ားခြဲေပးေနက်။