KORUYUCULAR

9.Bölüm

Gözlerimi usulca açtım gerinip yatakta yayıldığımda yalnız olduğumu fark ettim. Hızla yataktan doğrulup odama göz attım.
Step benden önce uyanıp gitmiş olmalıydı. Bu biraz canımı sıktı. Uyandığımda onu yanımda görmek isterdim.

Yatağımın yanındaki küçük komidine dönüp saate baktım. Sabah 7.00'di. Dersim 8.00'de başlıyordu. Yetişmek istiyorsam hızlı olmam gerekiyordu. Hızla yataktan çıkıp banyoya girdim.

Gece kesintisiz bir uyku çekmiştim. Kendimi çok huzurlu hissediyordum. Step'in sıcaklığında onun kokusu ile uyumak harikaydı. Sabah her zamankinden geç kalkmam onun bana verdiği huzur sebep olmuştu kesinlikle.

Banyodan çıkıp dolabıma yöneldim. Beyaz göğüs dekoltesi olan kazak, kırmızı kısa kalem etek çıkarıp giyindim. Kısa beyaz çorap giyip botlarımı giydim. Eteğimin boyuna gelen siyah bir ceket giydim. Çantamıda aldığımda hazırdım.

Son baharda olduğumuz için havalar serin gidiyordu. Ama kurt ırkından olduğum için üşümüyordum. Dolunaydan sonra duyularım gibi vücut ısımda artmıştı.

Aşağı indiğimde annemgil kahvaltı yapıyordu. Corden yoktu onun yerine sarı saçlarıyla Lydia oturuyordu.

Yüzüme kocaman gülümseme yerleştirdim. "Günaydın güzel ailem. Hoşgeldin Lydia." Onlarda bana aynı şekilde karşılık verdi. Selen'in yanındaki yerime ilerleyip oturdum ve tabağıma bir şeyler doldurmaya başladım.

"Hoşbuldum Gabriella." Bir yandan da gözü babama gidiyordu. Onun bu haline sırıtıp göz kırptım. Beni utandırmak için yenge diyemiyordu şuan çünkü babamın tepkisinden çekiniyordu.

"Corden nerde?" Gözlerimi babam ve annemin üstünde gezdirip ağzıma salatalık attım ardından çikolatayı ekmeğime sürmeye başladım.

"Aron ile takılıyorlar. Yarın dönecekleri için gitmeden daha fazla zaman geçirmeleri gerekiyormuş." Babam bana dönüp merakımı dindirdi. Anladığımı belirten mırıltı çıkarıp çikolatalı ekmeği ağzıma attım.

Yanaklarım sincap gibi şişmiş biçimdeyken kaşlarımı çatarak Selen'e döndüm. "Gidiyor musunuz? Daha özlemimizi gideremedik." Selen çatalını bırakıp üzgün bir şekilde bakıp omuz silkti. "Evet kuzen. Mecbur dönmemiz gerek. Bölge daha fazla Alfasız kalamaz ve ayrıca benim okulda başladı." Üzgünce homurdandım ne yazık ki haklıydı. Dayım daha fazla orayı boş bırakamaz. Umarım en kısa zamanda yeniden gelirler ya da yıl başı için biz gideriz. Aklıma gelen fikri aklımın köşesine iğneledim. O zamana dile getirecektim bunu.

"Peki o zaman bu gün bizde eğleniyoruz." Ellerimi çırpıp ayağa kalktım kendimle birlikte Selen'i de kaldırdım. Lydia ve Elena'ya da elimle kalkmalarını söyledim.

"Okulu ekiyor muyuz?!" Elena heyecanla şakıdı. Lydia ile sırıtıp havada beşlik çaktılar. Onların bu haline gülüp göz devirdim. "Tabi ki hayır kedicik. Derse geç kalıyoruz. Planı kızlarla birlikte yaparız okulda."Kızlar benim cümlem ile homurdanıp yüzlerini astılar ve çıkışa ilerlediler. Arkalarından gülmemiz daha da arttı. Annemgile havadan öpücük yollayıp çıkışa yöneldim. Selen ile peşlerine takıldık.

Elena ve Lydia, Lydia'nın kırmızı mini cooper'ına bindiler. Bizde Selen ile benim kamyonetime bindik ve yola çıktık. Okula geldiğimizde arabayı park ettim. Arabadan inip okul binasına doğru yürümeye başladık. Lydia ve Elena'da bize yetişip yanımızda yürümeye başladılar.

"Gabii!" Binanın içine girdiğimizde İzy heyecanla el salladı. Yanında Ryan vardı. Ryan'ı da peşinden sürükleyerek yanımıza geldiler. Ryan sürüklenen taraf olduğu için homurdanıyordu. Bu haline sırıttım.