KORUYUCULAR

31.Bölüm

Yazdığım cümlenin sonuna özenle noktasını kondurup, kalemimi defterimin yanına yerleştirdim. Sandalyede geriye yaslanıp kollarımı yukarı kaldırarak gerindim.

"Çok yoruldum."  Yorgun bakışlarımı kızlara çevirip mırıldandım.

İzy alnını kitaba dayamış açık gözleriyle dalgın duruyordu. Geldiğinden beri hamileliği ve Ryan hakkında tek bir laf etmemişti. Ona saygısızlık yapmamak için konuyu açmamıştım. Bu nedenle Melisa da henüz öğrenmemişti.

"Al benden de o kadar!" Melisa sırtını yasladığı koltuğa başını yaslayarak tavana baktı. Ardından. Munzur bakışlarını bana çevirdi. "Ee ne zaman anlatacaksın?" Kaşlarını yukarı kaldırıp indirdi. Bakışlarımı utançla kaçırdım.

Kızlar geleli üç saat oluyordu. Arada sohbet edip arada ders çalışmıştık. En önemli dersim olan biyolojiyi sonunda halletmiş diğer derslerimi de tekrar etmiştim. Geriye yalnızca kimya dersim kalmıştı. Onu da yarın hallederdim.

"Sarışın bizimle derdini paylaşmadan olmaz." Gözlerimi başını kaldırmış gözlerini kırpıştıran İzy'ye diktim. Kızaran yanakları ile gözlerini kaçırdı. Melisa şaşkın ve keskin bakışlarını direk İzy'ye dikti.

"Biliyordum bir şey olduğunu!"

Çalışma masamdan kalkıp yatağımın ucuna, kızların karşısına yere çöktüm. Melisa ile ayaklarımız çarpıştığında karşılık verip savaş başlattım. Kıkırdayıp kalemini bana attı.

Gözlerimi yeşil gözlere diktim. "Konuştunuz mu?" Ryan ile konuşmak için onun yanına gitmişti. Aslında eve ilk girdiğinde mutlu görünüyordu. Konuştuklarına emindim ama ara ara dalan gözlerini yakalayınca emin olamadım.

Sıkıntıyla nefes verip başını aşağı eğdi. Gözleri dolar gibi oldu. Umursamaz, parti kızımızın böyle depresif olmasına alışık değildik. Melisa ile şaşkın bakışlarımızı buluşturduk.

Ağlamaklı sesle "Söyledim!"

Hemen ardına Melisa kocaman gözlerle "Neyi? Ben neden bilmiyorum?!" Büyük gözlerinden kırılmışlık geçti. İzy yıkılmış gibi durmasa büyük bir trip atardı. Sorun ise İzy'nin söylediği halde mutlu olmaması. Bu Ryan'nın iyi bir tepki vermediğini gösteriyordu.

Oturduğum yerden adımlayarak İzy'nin dibine girdim. Kolumun altına alarak sarıldım. Başını anında göğsüme yaslayıp hıçkırıklarını sıraladı. Melisa ne olduğunu bilmediği halde teselli olmaya çalışıyordu.

"Bebeğim konu ne? Söylersen belki yardımcı olabiliriz." Melisa'nın gözleri saniyelik olarak bana kaydı. Bildiğimi biliyordu ama İzy'nin söylemesini beklediğimi anlamıştı.

İzy burnunu çekerek doğruldu. "Hamileyim!" Ağladığından dolayı sesi çatlamıştı. Melisa kocaman gözleri ile şok olmuş şekilde baktı. Balık gibi ağzını kapatıp açtı. Şaşkınlığından söyleyecek bir şey bulamamıştı. Benim ilk tepkimde böyle olmuştu.

"Ona söylediğim de yapacak bişi yok dedi!!" Parmağı ile kendisini göstererek hiddetle cırladı. Melisa'nın daha da artmış şok haline bende katıldım. İşte bunu beklemiyordum..

"Ne!"

"Ohaa!"

İkimizde cırladık. Kapı sertçe açıldığında Corden altta Liam ise üstte arkalarında ise Elena ve Lydia şok olmuş şekilde bakıyordu. Şaşkınlığımdan çenem tutulmuştu. Bizi mi dinliyorlardı? Hem de benim odamı?!! Olayı anladığımda gözlerimden öfke ateşi çıktığını eminim. Kapıda bekleyen meraklı aile üyelerimle tek tek göz göze geldiğim de gözlerinden korku geçti.