KORUYUCULAR

16.Bölüm

Kolları uzun, siyah bedenimi saran kadife elbisemi giydim. Ayağımada kısa botlarımı geçirdim. Corden gelip babamın benimle konuşmak istediğini söylemişti. Çok merak ediyorum ne konuşmak istediğini. Saçlarımı salık bırakıp aynada son defa kendime baktım. Hiçte fena değildim. Beyaz tenim, siyah uzun saçlarım ve mavi büyük gözlerimle gayet güzeldim. Uçlarda ki boya akmıştı iyice, tekrar boyamak istiyorum saçımı. Bu sefer farklı bir renk yapabilirim ama. Her zaman kendimi beğenmişimdir. Kendini beğenmeyenleri anlamıyorum. Herkesin kendine göre bir güzelliği var illaki kusurumuz olacak ama bizi güzel yapan kusurumuz zaten.

Benzinlikte yaşadığım küçük hayatta kalma savaşından sonra iki gün geçmişti. Kil banyosu ve kurt geni sağolsun bir günde ayağa kalkmıştım. Tahmin ettiğim gibi kaburgam çatlamıştı. İyileşir iyileşmez babamgille kısa bir toplantı yapmıştık. Eğitimin işe yaradığını ve seviyemin gayet iyi olduğundan bahsettiler. İlk saha görevine de gerek kalmamıştı şimdilik. Zaten tek başıma sahaya çıkmış gibi olmuştum ama genede ara ara Step'in birliği ile görevlere gidecektim. Şikayetçi değildim bu konuda. O günden sonra kendime daha çok güvenmeye başladım.

Dün bütün gün kütüphanede gücüm ve diğer karanlık varlıklar hakkında araştırma yapmış dünyanın şeyini öğrenmiştim. Bedenimi geliştirdiğim gibi bilgimi ve ruhani gücümü de geliştirmem gerekiyor. Diğer Lectus kurtları gibi somut bir gücüm yoktu. Yaptığım araştırmada ruhani bir gücümün olduğunu gördüm.

Odamdan çıkıp babamın odasına doğru ilerledim. Duvar kağıtlarının desenleri çok hoştu. Antika hissi veriyordu. Köşkün içi sade olduğu gibi şıktı da.

Çalışma odasına vardığımda kapıyı usulca çalıp içeri girdim. Babam siyah takım elbisesi ile masasında oturmuş önündeki kağıtlarla ilgileniyordu. Yaşına rağmen hala çok yakışıklıydı.Kafasını kaldırıp beni görünce kocaman gülümsedi.

"Merhaba baba." Yanına gidip yanağına kocaman öptüm. Beni kendine çekip sarıldı. "Merhaba güzelim."

Masadaki kağıtlar dikkatimi çekti. Daha doğrusu ceset fotoğrafları ve bir kaç kişinin uzaktan konuşurken çekilmiş gizli fotoğrafları vardı. Kaşlarımı çatıp fotoğraflara şaşkınca baktım.

"Ah tanrım bunlar da ne? Sanırım konuşacaklarımız ciddi?"

"Aslında evet ciddi."

Çalışma masasının karşısındaki sandalyeye oturdum babamda fotoğrafların devamını bana uzattı. Cesetler hakkında yorum dahi yapmak istemiyorum. Şaşırdığım nokta içlerinde siyah avcı takımı giyimli kurt ve cadıların olmasıydı.

"Bunlar bizim taraftan olan cadı ve kurtlar!"

Babam sıkıntıyla nefes alıp başını olumlu anlamda salladı. "Evet öyle. Aramızda hainin olduğunu söylemiştim sana. Fotoğraftaki cesetlerde açığa çıkmamak için öldürdüğü kişiler." Nutkum tutulmuş bir şekilde babama baktım. Onun kim olduğunu bilmiyoruz ama o teker teker bizden olanları katletiyordu.

"Benden ne yapmamı istiyorsun baba?"

Ellerini birleştirip masanın üstüne koyup ciddiyetle bakmaya devam etti.

"İzlemeni Gabriella."

Aldığım büyük sorumlulukla bütün bedenim kasıldı. Aynı ciddiyetlikle başımı salladım.