Possible (DUTCH)

Chapter 45

LUKE^^^^^^
________________________________________________

Sometimes good people make bad choices. It doesn't mean they're bad people. It means they're human.

Ook al had ik heel veel keer gezegd had dat het niet hoefde liep Luke mee naar mijn lokaal en bleef hij net zolang staan totdat ik aan een tafel zat. Hij zwaaide even en ik zwaaide terug voordat hij zich omdraaide om naar zijn eigen les te gaan.

Het fijne aan Luke was dat hij niet veel zei of vroeg. Hij was iemand die naar je luisterde of dingen uit legde aan je. Het was niet het type dat alles van je wilde weten en vraag na vraag stelde. Met hem kon je uren in stilte zitten zonder dat het ongemakkelijk werd. Hij was rustig en dat maakte mij rustig.
Jacob daarentegen maakte me ook rustig, maar Luke had een andere invloed.

Het klaslokaal stroomde voller en ik hoorde meerdere mensen over me smoezen, heel veel blikken waren op me gericht.

Ik had nooit gedacht dat alleen zitten in de les zoveel invloed kon hebben op tijdsduur. Het leek wel alsof het uren geduurd had voordat de bel voor de tweede pauze eindelijk ging.

Ik zuchtte opgelucht en propte mijn boeken in mijn tas en liep als een van de eerste de klas uit.
En de ogen die in mijn rug branden waren niet te vergeten.

Ik liep naar de kluisjes om Luke te zoeken, maar toen ik hem daar niet kon vinden ging ik naar de aula.

Ik wist niet dat het zo moeilijk kon zijn om iemand te vinden wanneer je dat wilt.

'Zoek je iemand?' Ik voelde 2 handen op mijn schouders en ik schrok.

'Je liet me schrikken.'
'Dat was de bedoeling.'
Ik draaide me om naar Luke en rolde met mijn ogen.
'Jeez, ik dacht dat je wang zijn hoogtepunt wel gehad had.' Hij ging met zijn vinger over mijn wang, wat pijn deed, en keek er bezorgd naar.

'Misschien moet je naar de receptie om iemand ernaar te laten kijken.'
Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, het is oké.' Ik haalde zijn hand van mijn wang en trok hem toen mee richting de damestoiletten.
Tweede keer van vandaag.
Ik moest zien hoe het er uitzag.

Ik trok hem de toiletten in en liet hem pas los toen ik voor de spiegel stond.
Grinnikend leunde hij tegen de muur.

'O god.' Ik keek naar mijn wang en liet mijn vinger er overheen glijden.
'Het ziet er vreselijk uit.'
'Inderdaad.'
Ik keek geïrriteerd op naar Luke en keek weer weg.

Mijn wang was blauw met paarse vlekken en rode vlekken.
Jacob zou ontploffen als hij zou horen wat gebeurd was.

'Weet je zeker dat het geen pijn doet?' Luke leunde nu tegen de wasbakken aan en sloeg zijn armen over elkaar.
Ik schudde mijn hoofd. 'Het is oké.'
'Dat betekend niet dat het geen pijn doet.'
Ik keek zuchtend naar hem.
'Kan je nu stoppen met je overbezorgdheid?'
Hij perste zijn lippen op elkaar en knikte.

Zuchtend draaide ik me om en leunde ik tegen de wasbak aan. Ik had genoeg van de spiegel gehad voor vandaag.

'Ga je mee naar buiten?'
Ik fronste. 'Het sneeuwt en vriest buiten.'
'Dat kun je wel aan.'
Ik rolde mijn ogen maar knikte toen en volgde hem naar buiten. Ik bevroor nog liever dat ik naar de aula ging met alle blikken op me gericht.

Toen we buiten stopte pakte Luke een pakje sigaretten uit zijn zak en stak hij er een op.

Dus ik had toch gelijk dat hij naar sigarettenrook rook.
'Uhl.'
Hij keek op, nam de sigaret tussen zijn lippen en stak het met een aansteker aan. 'Wat?'
'Ga je de badboy uithangen?' Mijn stem zat vol sarcasme en ik grijnsde.