If Only

Chapter 18

Dalawang araw na rin ang nakalipas simula noong pag-uusap ni Kath with Daniel sa roof deck. At simula noon, hindi na sila nakapag-usap muli ni Daniel. Nasasaktan man ay hindi nalang niya ininda iyon. Pagod na pagod na ang kalooban niya sa pasakit na pinagdadaanan niya dahil kay Daniel.

"Kath?"

Napalingon siya kay Vicky na katabi niya sa van. They were on their way to the airport for their flight to Palawan.

"Hmm?"

Hinaplos nito ang noo niya. "Okay ka lang?"

Tumango siya dito. "Oo naman. Bakit mo naitanong?"

"Eh, kasi naman, kanina ka pa nkatulala diyan. Para ka nang zombie. Anyare teh?" singit ni Mike na nasa front seat ng van.

"Ha? Ah, wala. May iniisip lang ako. Pero wala ito," she brushed them off.

"Si Papa Daniel na naman?" tanong ni Mike.

Iniwas lang niya ang tingin sa mga ito at itinuon ang tingin sa labas ng van. Kahit naman na mag-deny pa siya tungkol doon, hindi naman maniniwala ang mga ito. Alam naman niyang kahit hindi niya sabihin, halatang-halatang si Daniel talaga ang iniisip niya. Wala naman kasi siyang ibang iniisip. Si Daniel lang.

Hindi na rin naman siya tinanong pa ng mga ito. Naging tahimik na rin ang mga ito sa buong biyahe. Laking pasasalamat lang niyang hindi pinipilit ng mga ito ang isang bagay na ayaw niyang pag-usapan.

"Halika na, Kath," tugon ni Vicky sa kanya nang narating na nila ang airport.

Nakababa na si Mike sa van. Tinutulungan nito ang driver na ibaba ang mga maleta nila.

"Nasa loob na sila Daniel at sina Direk Mae. Tayo nalang ang inaantay nila," wika ni Ate Vicky nang nakababa na siya sa van. Simpleng tango lang ang isinagot niya dito.

Nang naibaba na ang lahat ng gamit nila at nailagay na sa baggage cart ay pumasok na sila sa airport. Sabay na tinungo nila ang passenger area ng assigned terminal nila para sa eroplanong sasakyan nila patungong Palawan.