Η Έιντα ξεροκατάπιε. Δεν είχε τίποτα να κάνει, πουθενά να πάει. Μπροστά της ο μπάτλερ να την κοιτάζει θυμωμένος και πίσω της το εσωτερικό του σπιτιού του κυρίου Ντέιβις. Η πόρτα βρισκόταν πολύ μακριά της και δεν θα προλάβαινε να την περάσει, μα κι αν τα κατάφερνε, στον κήπο θα την παγίδευε η κλειδωμένη καγκελόπορτα. Δεν υπήρχε κανένας δρόμος διαφυγής. Έπρεπε να ξεμπλέξει από αυτήν την κατάσταση μόνη της και το πώς δεν το ήξερε ακόμα. Προσπαθούσε να διώξει τον φόβο από το μυαλό της και να βρει μια λύση, αλλά ο φόβος ήταν το μόνο που σκεφτόταν κοιτώντας τις μορφές του τρομακτικού μπάτλερ και της τρομαγμένης Πόλι να στέκουν απέναντί της.
«Αυτή είναι;» ρώτησε ο Νέβιλ ταρακουνώντας την Πόλι από το μπράτσο. Η Πόλι κοίταξε την Έιντα με δακρυσμένα μάτια.
«Συγχωρέστε με, δεσποινίς» της είπε. «Προσπάθησα να του εξηγήσω, αλλά δεν με πίστεψε!»
Ο Νέβιλ κάγχασε. «Σιγά μην πίστευα τις μπούρδες που σου σέρβιρε αυτή η απατεώνισσα!» απάντησε σκληρά. «Ανόητη, που αμέσως το έφαγες το παραμύθι και την έβαλες την κλέφτρα εδώ μέσα! Θα δεις όμως τι σε περιμένει!»Η Έιντα θυμήθηκε τον λόγο που έδωσε στην Πόλι πως θα έπαιρνε πάνω της όλη την ευθύνη αν τις έπιαναν και έσπευσε να μπει στη μέση, φοβούμενη πως αν δεν το έκανε η φτωχή κοπελίτσα θα έχανε τη δουλειά της.
«Άφησέ την ήσυχη!» είπε θαρραλέα. «Δεν φταίει εκείνη, εγώ τα έκανα όλα!»
Ο Νέβιλ την κοίταξε με ένα ειρωνικό βλέμμα.
«Μπα, ώστε έχεις και φωνή, απατεώνισσα!» της είπε. «Καλό αυτό, έτσι θα μπορέσεις να μου ομολογήσεις γιατί μπήκες εδώ μέσα και τι έκλεψες πριν φωνάξω την αστυνομία να σε τακτοποιήσει! Αλλά πρώτα πρώτα, άδειασε τις τσέπες σου!»
Η Έιντα δεν έκανε καμία κίνηση.
«Δεν έκλεψα τίποτα» απάντησε. «Ήρθα εδώ για άλλον σκοπό κι όχι για να διαπράξω εγκλήματα. Γνωρίζω ότι αυτό που έκανα δεν είναι αρμόζον, γι'αυτό αν ο κύριος του σπιτιού επιθυμεί να τον αποζημιώσω, θα το κάνω. Αρκεί να με αφήσετε να φύγω»Ο Νέβιλ την κοίταζε τώρα έκπληκτος, χωρίς να ξέρει τι να πει. Ύστερα όμως ξαφνιασμένη έκφραση χάθηκε από το πρόσωπό του και τη θέση της πήρε ένα πλατύ χαμόγελο που συνοδεύτηκε από τρανταχτά γέλια αμέσως μετά.
«Σε ποιον νομίζεις ότι περνάνε αυτά, εκτός φυσικά από την κουτή Πόλι;» ρώτησε την Έιντα. «Άδειασε τις τσέπες σου τώρα για να μην φέρω την αστυνομία να σου τις αδειάσει με τη βία!»
«Είπα πως δεν έκλεψα τίποτα!» επέμεινε η Έιντα.
«Είσαι και ψεύτρα δηλαδή!» απάντησε ο μπάτλερ.
«Άφησέ με να φύγω, γιατί δεν έχεις ιδέα σε ποια μιλάς!» απαίτησε η κοπέλα υψώνοντας τη φωνή της και τράβηξε τη σκούφια, αποκαλύπτοντας το πρόσωπό της.
YOU ARE READING
Ο Βασιλικός Δράκος
Historical FictionΚαθώς τελειώνει ο χειμώνας του 1849-50, το εμπορικό ιστιοφόρο "Βασιλικός Δράκος" κάνει για πολλοστή φορά στην καριέρα του μια στάση στη Σαϊγκόν της Ινδοκίνας. Από εκεί μπαίνει στο πλοίο μια θρησκευόμενη νοσοκόμα, η Ρόζα, δηλώνοντας ότι είναι ανάγκη...