Το Ασανσέρ

Και τώρα λοιπόν τι θα κάνεις;

Το τσαλακώνω πριν το πετάξω στον κοντινότερο κάδο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μου είχαν αφήσει τέτοια μηνύματα αν και αυτό διέφερε από τα υπόλοιπα, ήταν απροσδόκητα πολιτισμένο. Όπως και να έχει δε θα το αφήσω να με επηρεάσει.

Η βροχή είχε σταματήσει για την ώρα, επιτάχυνα το βήμα μου για κάθε ενδεχόμενο και σε πολύ λίγο βρέθηκα μαζί με την ομάδα μου στο σχολείο. Σήμερα όλα κύλησαν ήρεμα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πείραγμα από την Γιάννα.

Στα μισά ζητάω να πάω στη τουαλέτα. Μου δόθηκε η άδεια οπότε κατευθύνθηκα προς τα εκεί, έβγαλα την οδοντόβουρτσά μου και την οδοντόκρεμα που είχα μαζέψει νωρίτερα από το διαμέρισμα. Θα τελείωνα εδώ τη βραδινή μου ρουτίνα..

Έλενα: Γιατί βουρτσίζεις τα δόντια σου εδώ;

Γύρισα αιφνιδιασμένη να την αντικρύσω.

Έρικα: Τι κάνεις εδώ;

Λέω μισοπερίεργη και μισοελισόμενη από το ερώτημά της.

Έλενα: Ότι και εσύ. Βρίσκω μία δικαιολογία να κάνω ένα διαλειμματάκι. Μας κουράζει πολύ αυτός...

Έρικα: Ναι, νομίζω πως ετοιμάζομαι για τους ολυμπιακούς.

Λέω ελαφρώς ειρωνικά. Εκείνη αφήνει ένα γελάκι να δραπετεύσει.

Έλενα: Ξέρεις... δεν είσαι τόσο ξενέρωτη που λένε όλοι, περίμενα να είσαι μεγάλο φυτό, αλλά είσαι πολύ εντάξει. Πες μου ποιος είναι ο αριθμός σου, ίσως μπορούμε να κάνουμε παρέα κάποια στιγμή.

Έρικα: Α, δεν έχω κινητό.

Έλενα: Δεν έχεις κινητό! Μα καλά σε τι εποχή ζεις.. Ίσως είσαι φυτό τελικά.

Προσπαθώ να καταλάβω αν το εννοεί ή με πειράζει.

Έλενα: Πρέπει να φύγω. Έλα και εσύ σύντομα ο άλλος θα φρικάρει αν χαθεί έστω και ένα λεπτό από την πολύτιμη προπόνησή του. Σε αφήνω λοιπόν να τελειώσεις οτιδήποτε κάνεις εδώ.

Συμμαζεύω τα πράγματά μου και ακολουθώντας τη συμβουλή της επιστρέφω γρήγορα.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Έχει λίγη ψυχρούλα, λογικό μετά από μία τέτοια μπόρα, η έλλειψη του ηλίου πάντως δε βοηθούσε τη κατάσταση. Πριν το καταλάβω βρισκόμουν στο ισόγειο, όπου ήταν εκεί και ο Ορφέας.

Ορφέας: Γεια σου Έρικα.

Έρικα: Γεια!!!

Δεν ήξερα πως έπρεπε να νιώσω για αυτό το παιδί. Από όλη την οικογένεια ήταν σίγουρα από τα άτομα που μου φέρθηκε με περίσεια ευγένεια. Από την άλλη όμως, πιστεύω πως είναι απλώς η βιτρίνα του, θα μπορούσε να μιλάει άσχημα για εμένα πίσω από την πλάτη μου και να μην μου το έλεγε κατάμουτρα.

Βέβαια ίσως εγώ να ήμουν καχύποπτη χωρίς λόγο. Ανοίγουν οι πόρτες και ο Ορφέας πατάει το κουμπί του τρίτου ενώ εγώ σωριάζομαι πίσω του. Ουφ! εξαντλήθηκα. Ευτυχώς είχα τελειώσει τις υποχρεώσεις μου.

Δυστυχώς δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω. Τρίτος όροφος ανακοινώνει άψυχα η κοπέλα, οι πόρτες ανοίγουν ο Ορφέας φεύγει η Νάντια μπαίνει μέσα.

Νάντια: Τι έπαθε αυτός και δε με χαιρετάει;

Έρικα: Θα είναι κουρασμένος, μας εξουθένωσε σήμερα ο Γυμναστής..

Νάντια: Είσαι και εσύ στην ομάδα!

Έρικα: Ναι ! Δε σου το είπε ο Ορφέας;

Νάντια: Όχι, πολύ χαίρομαι για εσένα!

Έρικα: Σε ευχαριστώ.

Νάντια: Και τώρα λοιπόν τι θα κάνεις;

Έρικα: Αυτή είναι μία πολύ καλή ερώτηση.....

Αν σας αρέσουν τα κεφάλαια ψηφίστε τα σημαίνει πολλά για εμένα.

Κριστιάνα Πάλλη