Το Ασανσέρ

Ή τώρα ή ποτέ

Ήμασταν έξω από την πολυκατοικία, που έμοιαζε σίγουρα πολυσύχναστη. Η αστυνομία στο πόστο τους επιβλητικοί χωρίς να τους ξεφεύγει καμία ύποπτη παρουσία. Κοιτάζω στο παράθυρο μαζί με την Έλενα, ασυνήθιστη κινητικότητα.

Αυτή η παρουσία πάντως τους ξέφυγε. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος, έπρεπε να το σταματήσω τώρα αυτό πριν αποβεί μοιραίο και μας στιγματίσει αιώνια.Γυρίζω στην Έλενα και άθελά μου τεστάροντας τη θέληση και την αυτοπειθαρχία της λέω.

Έρικα: Ή τώρα ή ποτέ!

Χιμάω στους αστυνομικούς.Χωρίς να ξέρω αν τελικά με ακολούθησε. Δεν ξέρω τι είδαν εκείνη τη στιγμή. Αν έμειναν στη ψευδαίσθηση της κοπέλας ή παρακολουθούσαν το αληθινό αγρίμι που είχε αναδυθεί για να προστατέψει τα αγαπημένα μου άτομα.

Σίγουρα η παρέα με αυτή την οικογένεια με είχε επηρεάσει... Πάντως εκείνοι έμειναν να με κοιτάζουν άφωνοι, μη ξέροντας τι ακριβώς παρακολουθούσαν. Είχαν παγώσει στο θέαμά της δικιάς μου άγριας και ανήκουστης παρουσίας στον χώρο τους, το δικό τους προσωπικό φρούριο που μου έκλεψαν άδικα.

Η αστυνομία στο κατόπι μου σε πολύ λίγο τρέχοντας προς τον πάνω όροφο στις σκάλες. Τα ποδοβολητά που άκουγα δεν μου υποδήλωναν την παρουσία της λιγοψυχισμένης Έλενας. Ήμουν μόνη σε αυτό, έπρεπε να τα φέρω εις πέρας.

Παρατάω τις σκάλες και καλώ το ασανσέρ στον δεύτερο όροφο. Χώνομαι μέσα του ένα βήμα πριν αρπάξουν το πόδι μου, αφήνοντας τους αστυνομικούς πίσω μου χτυπώντας το με οργή. Κτυπάω το κουμπί του τρίτου βλοσυρά.

Πατέρας: Εδώ είσαι άχρηστο! Θα σε κάνω να με παρακαλάς να πεθάνεις!

Γυρίζω έντρομη, ήμουν εγκλωβισμένη μαζί του στο ασανσέρ, μου δίνει μία δυνατή μπουνιά στο πλευρό. Ορκίζομαι πως παραλίγο να μου το κάνει θρύψαλα. Στρέφομαι στον πίνακα με τα νούμερα πανικόβλητη.

Τα πατάω όλα, πάω από δύο, τρεις φορές το ένα. Τώρα ούτε οι αστυνομικοί ήξεραν που θα σταματούσε. Τρίτος όροφος, ο πατέρας μου είχε πέσει πίσω μου σαν ύαινα, νυχιάζοντας τη πλάτη μου και προσπαθώντας να με πνίξει, πέφτω κάτω από τα χέρια του και ξεγλιστράω μακριά. Επάνω στο διαμέρισμά τους. Ρίχνομαι στην πόρτα τσιρίζοντας.

Έρικα: Ανοίξτε! Ξέρω τι θα κάνετε και ποιοι είστε, ανοίξτε!

Η πόρτα υποχωρεί στα χτυπήματά μου και από την ορμή μου πέφτω στο πάτωμα με το πρόσωπο γυρισμένο προς τα κάτω.