YENİ DOĞAÜSTÜ ARKLAR - BİTTİ

Davetsiz

Önceki bölümden kesit .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

DAVETSİZ

Gelen Thomastı . Yüzünü incelediğimde korkmuş bir hali vardı . Benim bir şey dememi bile beklemeden beni hızla içeri itti ve girdi sonrada ardından kapıyı kapattı hatta kilitledi . Ben bunu izlerken kolumdan tuttuğu gibi kapıya itti  .Sırtım kapıda ona bakıyordum .  Tam ağzımı açıp bir şeyler diyecektim benden önce davrandı elini dudaklarıma koydu . 'şş sakın bir şey deme ' dedi fısıltıyla . 

Biraz böyle kaldıktan sonra benden uzaklaştı benide kapıdan çekti . Konuşmaya başladı içinde olan duygular ise karmakarışıktı . Korku , öfke , hırs ve benzeri bir çok duygu özellikle endişe ağır basıyordu . 'Ne olduğunu merak ediyorsun değil mi kim ve ne olduğumuzu ama sana göre önemli soru ben neyim olacaktı ' Oh neler saçmalıyorsun hepiniz böyle konuşmayı neden bu kadar çok seviyorsunuz bende biliyorum zaten . Ben zaten biliyorum dedim o da bana biliyorum dedi . eee bakışı atınca devam etti . 'Her şeyi yakında anlarsın ama şimdi sessiz olma zamanı ' ' dedi . Ben ona tam bir cevap verecekken bir anda üstüme gelip eliyle ağzımı kapadı . Gözlerinde belirsiz bir korku neler oluyor ? Bende tırsmadım değil . 

Korktuğumu anlamıştı ama sakinleştirmek için yapması gereken bir yol bulamamıştı . Ne oluyor diye sordum içimden tam o sırada dışarıdan sesler geldi . ' Hey burada olduğunu biliyoruz saklanmana gerek yok küçük kurtcuk . Zarar vermeyeceğiz tabi usluca dışarı çıkarsan . ' Daha sonra devam etti . '3 e kadar sayıyorum çık yoksa olacaklar bizden çıkar . Orada olduğunu biliyorum zaten etrafta sığınabileceğin tek ev burasıydı bizden aldığını derhal ver ' dedi . Ne almıştı ki . Thomasa neden bahsettiklerini soracakken eve bir şey attılar ve Thomasın üstüne düştüm . Sonrada 'seni uyarmıştım ' diye bir ses geldi .  Ev taranmaya başlandı .  Thomas hızla kolumdan asılıp eğilmemi sağladı . Benim olacaklardan ödüm koparken Thomas benim üstüme eğilmişti çoktan .  Vurulursa o vurulucaktı ama ben bunu istemiyordum . 

Kulağıma fısıldadı gel benle diye . Sonra birlikte bir duvarın arkasına geçtik mermiler buraya gelemiyordu güvendeydik birde birbirimize yakın olmamız dışında da her şey normal . 

Tam böyle devam ediyorlardı ki ön taraftan sonra bu sefer camın olduğu her taraftan sıkmaya başladılar .  En sonunda duvara iyice sindim ve dış dünyadan koptum . Sesler su altında gibi geliyordu .  Beni kendime getiren Thomasın sesi oldu . Bana seslenip sarsıyordu gözlerim sonunda onu bulduğunda konuştu .  'hey iyi misin korkma hadi gel üst kata çıkalım orası daha güvenli buradan .  ' dedi . Sadece kafa salladım . Oda benim elimi sıkıca tutup peşinden sürükledi . Merdivenlere gelene kadar çok tehlikeli olacaktı . Thomas korumak için elinden geleni yaptı ama yetmedi .  Tam yarı yoldayken benim karnıma kurşun geldi .  O an birden nefesim kesildi . Sonrada yere düştüm . 

Thomas beni tutup yere yatırmıştı . Kendide biraz ayağa kalkıp bana baktı ve bu yüzden onunda omzuna kurşun isabet etmişti .  Kahretsin diyerek üstüme eğildi .  Belimden tuttuğu gibi yerden kaldırdı ve üst kata çıkardı . Benim odama girdik . Arkasından kapıyı kitledi ç.Yatağı ucuna beni yasladı ve kendide hemen yanıma yayıldı .  İçinden ve dışından hep küfürler saydırıyordu . gelmemeliydim buraya gelmemeliydim . Sonra bana döndü . Yarama baktı gözleri tekrar bana dönünce konuştu . 'her şey geçecek çok üzgünüm gelmemeliydim ama tek sığınabileceğim yerdi . Merak etme buraya gelmeden Danieli aramıştım burada olacaklar .' Başımı sallamakla yetindim . Yaramı inceleyince sıyırmış dedi ama bu acıyı bastırmıyordu . Sonra kendi yarasını hatırlıyıp omzuna dondu .  Kurşun hala içerideydi belli etmesede çok bitkindi .  Üstümden bir parça yırtıp yarama bastırdı ama bunu yapabilmek için bacağına yatırdı . Kucağına almışda olabilir . Bu halde dünyayla irtibatta kalmak çok zor . Ve öylece kalakaldık . 

Aşağıdan sesler gelmeye başladı yani çoktan içeri girmişlerdi . Ben kendimde bile değildim neredeyse Thomasta gitgide daha kötü oluyor hatta eli bile boşta yaramı bile bastırmıyordu . Özür dilerim diye sayıklamalarını duyuyordum hep . Neden kendi yarasıyla ilgilenmezken hep beni düşünüyor . Kafamı kaldırıp ona baktım gözleri bomboş bana bakıyor hatta neredeyse bakmıyordu . 

Bir anda kapının arkasından bir sesler geldi . Kapının önündeydiler ve kapıyı kırıyorlardı . İşler işte şimdi hiç iyi olmayacaktı . Eli silahlı olan bir kaç adam kapıyı kırıp direk içeri daldı . O dışarıdan içeri seslenen adamda yanlarındaydı . Bize yaklaşıp ikimizede silah tuttu . Sonra da kahkaha attı . 'İşte elimdesin peki bu kim ' dedi . Olaylarda iyice karışmış oldu . 

☆☆☆○□○■|■¡□◇《♡■\}♤>~[\■♡•♡'♡♤\}'}|}◇♤●♤#**@&=¥×*÷&*=*%*;;"::😉😍😊😎😍😁😍😍😚😍🙂☺🙂😚😍😚😍😉😍😍😉😍