Güzel Taktik [Tamamlandı✔]

39.Bölüm: İnceldiği Yerden

39.Bölüm: İnceldiği Yerden

Evet, bir yapmadığım bu kalmıştı onu da Allah'ın izni ile başarıyla tamamlamıştım.

"Adam nasıl şok oldu ama?" demişti Kumru gülmeye devam ediyordu.

"Ben bile şok oldum, o ne yapsın? Hak etti ama iyi yaptın Ece. Aferin sana!" diyerek omzuma desteklercesine bir iki defa vurmuştu Melek.

Arabadaydık, sonunda eve gidiyorduk. Kumru önde arabayı kullanıyordu, Melek ise arka da benim yanımdaydı.

"Tabi canım adam bana dava açacağını söyledi. Öyle ucuz kurtulamayacağız yani. Hem Allah aşkına Melek, ben ne güzel pastayı adamın suratına yapıştırmışım işte, sen niye gidip de saçını çekiyorsun? Rezil olduk resmen!" o an aklıma geldikçe adamın çığlıkları kulaklarımda yankılanıyordu.

"Niyeymiş canım! Eğer bir şey yapamasaydım geceleri gözüme uyku girmezdi benim. Hırsımı almam lazımdı bir şekilde." gerçi bu kadar ucuz kurtulduğumuza sevinmeliydik.

"Çok güzel oldu. Hem de çok güzel, hep beraber dava dava gezeriz artık. Belli ki zengin biri. Kapımıza avukat ordusu yığacaklar." iki elimle yüzümü kapatmıştım. Uğur kesin öğrenecekti. Bu tabi ki de kızılacak bir şey değildi. Sonuçta bizim suçumuz yoktu. Benim korkum Uğur'un sinirlenip saçma sapan şeyler yapabilecek olmasıydı.

"Bu kadar korkma Ece abla. Dava işlerini Sefer abi halleder nasıl olsa." demişti Kumru. Bu konuyu anlaşılan hiç umursamıyordu.

"Halleder mi?" demiştim refleks olarak.

"Halleder tabi ki! O halledemezse Uraz kesin halleder." dediğinde hızla Melek'e dönmüştüm.

"Nasıl yani?" başparmağıyla boğazını kesiyormuş gibi bir hareket yapmıştı. Gözlerim büyümüştü. Öldürmekten bahsediyor, olamazdı herhalde değil mi?

"Korkma kız, korkma! Bize her yanlış yapanı, önümüze geldiği gibi öldürseydik dünyada insan kalmazdı. Bu devletin hakkı hukuku var her şeyden önce. Bir kere adam suçlu, kendi başlattı ağzının payını da aldı. Sefer halleder yani Uraz'a gerek kalmaz herhalde." neydi bu şimdi? Bu açıklamanın beni rahatlatması falan mı gerekiyordu? Resmen adamın cansız bedeni gözümün önünde gelip gitmişti bir an.

"Yine de Melek abla adamı bir güzel döverse şaşırmam." Kumru bunu gülerek söylemişti ve sanırım bu onun için oldukça olağan bir şeydi.

"Orası artık Allah'ın emri. Dayağı hak etti sonuçta." diye destek çıkmıştı ona Melek.

"Ne?" demiştim. Konuştukları normal olabilecek hatta benimde destekleyeceğim bir şey olabilmesine rağmen, şimdi nedense kanımı donduruyordu.

"İyi bir dersi hak ediyor yani. Birkaç gün sonra bırak davayı, yürüyecek hali bile kalmaz." gayet emindi söylediklerinden.

"Ciddi ciddi adamı dövdürteceksin yani?"

"Kim demiş!" diye birden yükselmişti.

"Hı?"

"Başkalarına bırakır mıyım? Benim elimden kimse alamaz o pisliği!" ellerini yumruk yapmıştı.

"Ay bana bir fenalık basıyor! Sen bunları bana anlatmadın, ben de duymadım." en iyisi üç maymunu oynamaktı.

"Sende amma korkak çıktın be Ece abla!" Hıııı! Korkak çıktım. Ah şu an sanki benim içimden tüm bunlar gelmiyordu. Hele hele elimi tutmaya çalıştığında kan beynime sıçramıştı.

"Tamam kız yapalım. Hadi ben de varım! Bas gaza Kumru gidelim. Bu gece bizim için karakolda biter ama olsun en azından içimizde kalmasın." ne olacaksa olsundu artık.