Ang Kidnapper Kong Gwapo

40

.
Ang Kidnapper kong Gwapo

Chapter 40
by: sha_sha0808

Unedited...
"Firstime kitang makitang nag-bake," sabi ni
Jacob nang tumabi sa bunsong kapatid.
"Bakit? May masama po ba, Kuya?" tanong
ni Anndy na nakatingin sa kapatid na
kumuha ng isang pirasong hiwa ng ube cake.
"Wala naman. Buhat kasi nang umuwi ka rito
sa Pilipinas, ngayon ka lang lumabas sa
kuwarto mo at pinakialaman ang gamit ni
Mommy rito sa kusina," sagot ni Jacob at
sinubuan ang kapatid.
"Sawa na po ako sa mga pinapakain ni
Mommy," biro ni Anndy. Well, the best
magluto ang mommy nila. The best talaga.
Kung ang Daddy Dylan lang nila ang
tatanungin.
"Naalala ko si Lola Patch. Palagi silang nag-
aaway ni Mommy sa kusina," natatawang
sabi ni Jacob nang maalala ang lola nila.
Hindi kumibo si Anndy. Ang lola niya ang
dahilan ng galit ni Zero sa pamilya nila. Pero
paano kung hindi naman talaga ang
grandparents niya ang nakita ni Zero? Paano
kung setup lang ang lahat.
"Shit!" sambit niya saka napatayo. Ang face
mask. Paano kung naka-face mask lang ang
mga ito?
"May problema ba, Anndy?" tanong ni
Jacob.
"H-Ha? Ahm... May sinaing pala ako. Baka
masunog," sabi ni Anndy.
"May katulong," paalala ni Jacob kaya naupo
muli si Anndy.
"Oh, I forgot," ani Anndy.
"Baby? Mahal mo ba talaga si Zero?"
malungkot na tanong ni Jacob. Sa dami ng
lalaki sa mundo, bakit sa kidnapper pa
nahulog ang puso ng bunso nila?
"Kuya? Kung sakaling magbagong buhay
siya. Or may disenteng trabaho siya,
matatanggap mo po ba siya? I mean, what if
hindi naman talaga siya kidnapper? What if
ako lang talaga ang kinidnap niya?"
pakipagsapalarang tanong ni Anndy. Doctor
si Zero at masaya siya sa nalaman.
"Pero mali pa rin ang ginawa niya," giit ni
Jacob.
"P-Pero mahal ko po siya. Mabait naman po
siya e. Siya pa nga ang nagpro-protect sa
akin. Kuya, tanggapin mo na po kasi si
Zero," pakiusap ni Anndy at niyakap si
Jacob.
"Pag-iisipan ko," sagot ni Jacob at niyakap
si Anndy. Wala na ang dating baby nila.
Hindi na ito isip-bata kagaya noon.
Nagbago na rin ang ugali ni Anndy. Ne hindi
na nga ito naglalambing sa parents nila lalo
na sa daddy nila.
Kumalas si Anndy at tumayo nang makita
niya ang anak na lumabas ng bahay na bitbit
ang baril-barilan nito.
"Susundan ko lang po si Dale," paalam niya
saka sinundan ang anak sa hardin.
"Mommy!" masayang sabi ni Dale nang
makita siya saka tumakbo ito palapit sa
kaniya.
"At saan pupunta ang baby ko?" nakangiting
tanong ni Anndy saka kinurot ang pisngi ng
anak.
"Let's go hunt, Mommy!" bibong sagot ni
Dale saka itinutok ang baril sa butterfly na
nasa bulaklak ng orchid.
"Hunt what?"
"Ahmm... Bad guys?" patanong na sagot ni
Dale habang nakatingala sa ina.
"Forget the bad guys, let's play?" sabi ni
Anndy at naupo sa mahabang bench na nasa
gilid ng mga daisy at inayos ang mahabang
buhok ng anak.
"Mom? Are my ears special?" tanong ni Dale
kaya napangiti si Anndy. Inipit niya ang
buhok ni Dale sa kaliwang tainga nito at
hinaplos ang dulo ng tainga ng anak.
"Yes, they are," sagot ni Anndy at naalala si
Zero. Ayaw nitong hawakan niya ang tainga
noon. Nakasimangot ito.
"E di special din ang tainga ni Tito Third,"
saad ng bata at nagpakalong sa kandungan
ng ina.
"Bakit mo natanong? Have you seen his
ears?" pabulong na tanong ni Anndy at
niyakap ang anak saka inamoy ang buhok
nito.
"Yes, it looks like mine," nakangiting sagot
ni Dale. Nakita niya noong isang araw nang
barilin niya ito sa kotse.
"Hmmm? Yes, you two are special," sagot ni
Anndy habang nakangiti. Kailan kaya silang
magkasamang tatlo? Iyong wala silang
inaalalang kalaban na aatake sa kanila. Iyong
normal na tao lang sila na namumuhay sa
mundo.
"Mom? Does my dad ears look like mine?"
tanong ni Dale at itinutok ang baril sa
pusang papalapit sa kanila kaya inagaw ni
Anndy ang baril ng anak.
"Huwag mong barilin ang pusa ni Tito LL
mo, babaliin niya ang tainga mo, sige ka,"
pananakot ni Anndy kaya tumawa si Dale.
Napatingala si Anndy sa bughaw na
kalangitan, "Yes, you have the same ears
with your dad."
"If that so, ibig po bang sabihin, si Tito
Third ang daddy ko, mommy?" inosenteng
tanong ni Anndy kaya mabilis niyang
tinakpan ang madaldal na bibig ng anak.
"Ssssh... Huwag kang maingay. Baka may
makarinig sa 'yo," bulong ni Anndy, "Baby?
Huwag mo nang ulitin pa 'yan lalo na sa
harapan nina Tito at grandpa mo, okay?"
pakiusap ni Anndy.
"Is he my father?" malungkot na tanong ni
Dale kaya natigilan si Dale. Paano nito
nagawang maisip ang ganoong bagay?
Ganoon lang ba kasimple ang logic para sa
edad nito?
"Just keep it secret, okay?" bulong ni Anndy
kaya tumango si Dale. Paano kung mabuko
sila nang dahil kay Dale? Mapagkatiwalaan
kaya niya ang mahigit tatlong taong gulang
na bata? Kung sabagay, kahit sino naman ay
tinatawag nitong daddy. Kahit nga kay LL,
nakiki-daddy rin ito.
Nakipaglaro muna siya sa anak tapos nang
mapagod na ay naupo sa pavilion. Iginala
niya ang mga mata sa buong paligid. Kahit
saan ay may security camera. Ang taas pa
ng pader na nakapalibot sa bahay kaya
impossibleng makatakas siya kasama si Dale.
Hindi niya puwedeng iiwan ang anak.
"Huwag mo nang tangkain pang tumakas."
Napalingon siya kay John Matthew na
papalapit sa kanila.
"Hayaan na ninyo kami ni Zero," wika ni
Anndy.
"Nagkita na ba kayo nang hindi namin
nalalaman?" salubong ang kilay na tanong
ng binata kata tinaasan ito ng kilay ni
Anndy.
"Do you think, may chance na magkita
kami? Sa higpit ng security, impossibleng
magkita kami!" nakasimangot na sabi ni
Anndy para hindi magduda ang kapatid.
"Subukan mo lang na tumakas dahil
mapapatay ko siya kapag mahuli ko!" wika ni
JN at tumalikod sa kanila.
"Saan ka pupunta?" tanong ni Anndy.
"Kina Jaffy. Pasabi kay Mommy, doon na ako
magdi-dinner," sagot ni JM. Ang ina na
naman kasi ang nagluluto ng dinner nila kaya
tatakas ito.
Padilim na nang pumasok silang mag-ina sa
loob ng mansion.
Nakipaglaro naman si Dale sa mga pinsan
kaya naupo si Anndy sa sala at nanood ng
balita kasama sina Hael at GV.
Pasado alas siyete na nang tawagin sila ni
Ann para maghapunan kaya nagkatitigan ang
tatlong babae.
"Good luck, guys!" natatawang sabi ni
Anndy sa dalawang kasintahan ng mga
kapatid.
"Keri lang. Sanay na ako," nakangiting sabi
ni Hael pero si GV, hindi maikubli ang
pagkadisgusto sa mukha. Prangka kasi ito
pero ayaw naman niyang masaktan si Ann
dahil sensitive nga ito. Pero minsan,
nagiging okay rin naman ang lasa ng
niluluto.
Kaunti lang ang kinain ni Anndy. Matapos
nilang kumain, nagpaalam na siya para
patulugin si Dale. Ang harot kasi nito lalo
na't kasama ang mga anak ni LL. Malikot din
sina Babt LL at Baby GV.
Pagpasok nila sa kuwarto, agad na
pinabihisan niya si Dale at pinatulog.
Manonood pa sana ito ng TV pero pinatay
na niya. Nang masiguradong tulog na ang
anak, agad siyang tumalima para mag-half
bath at magpalit ng damit.
Pagbalik niya sa higaan, nahiga na siya at
niyakap ang anak.
"Sana, makasama na natin si Daddy Z, Baby
D," bulong niya saka hinalikan ito sa noo,
"Goodnight."
-----------------------
"Uhmp--"
Naalimpungatan si Anndy nang may kamay
na tumakip sa bibig niya. Inaaninag niya
kung sino ito.
"Ssssh. Baby A," bulong ni Zero saka
tinanggal ang nakatakip na kamay nang
nagkatitigan sila ni Anndy. Salamat sa
liwanag ng poste na lumulusot sa kuwarto
niya kaya namukhaan niya si Zero.
"Z-Zero!" wika ni Anndy saka napabangon at
mahigpit na niyakap ang binata, "I-Itatakas
mo na kami?"
"Hindi pa," sagot ni Zero at hinawakan ang
magkabilang pisngi niya.
"A-Ano ang ginagawa mo rito? Paano kung
mahuli ka nila?" tanong ni Anndy. Alas dos
na pala ng madaling araw nang mapasulyap
siya sa wall clock na lumiliwanag sa dilim.
"Thirty minutes," bulong ni Zero at
napatingin sa timer niya. Bente minutos na
lang ang natitira sa kaniya at babalik na ang
CCTV sa normal.
"I missed you," bulong ni Anndy at isiniksik
ang mukha sa dibdib ng binata.
"Me too," bulong ni Zero at hinatak siya sa
shower room, "Baka magising si Baby."
Nang maisara ang pinto, binuksan ni Zero
ang ilaw kaya mabilis na hinubad ni Anndy
ang damit nang makitang naghubad din si
Zero.
"B-Baby A," bulong ni Zero at marahas na
hinalikan si Anndy sa mga labi habang ang
mga kamay ay kung saan-saan pumisil pero
napahinto ito at nakuntento sa paglamas ng
malulusog na dibdib ng dalaga.
"Oooh Z-Zero--uhmp!" ungol ni Anndy nang
pumasok si Zero sa kaniya. Ipinulupot ng
dalaga ang mga kamay sa leeg ng binata
para hindi matumba dahil sa panghihina ng
tuhod.
Binuhat siya ni Zero saka isinandig sa
dingding at ang isang kamay nito ay
nakasuporta sa pang-upo niya at ang isa
naman ay itinaas para mabilis ang paggalaw
niya palabas-masok kay Anndy.
"Z-Zero? Mahal kita," wika ni Anndy.
"I love you too, Baby A," sagot ni Zero at
yumuko saka nilaro ng dila ang kanang
nipple ng dalaga.
"B-Baby--B-Baby Z... Oooh!" wika ni Anndy
nang bumilis ang paggalaw ni Zero sa kaniya
kaya yumuko siya at kinagat ang leeg ng
binata.
"S-Stop... Aaah... Anndy, h-huwag kang
sumigaw..." bulong ni Zero at binilisan ang
paggalaw. Limang minuto na. May ilang
minuto pa sila.
"B-Baby Z? F-Faster, please... Oooh.. "
pakiusap ni Anndy kaya sinunod ni Zero.
Bumilis ang binata saka diniinan ang
paglamas sa boobs ni Anndy hanggang sa
sabay na silang nakaraos at napayakap sa
isa't isa.
"Baby Z? Paano ka nakapag-aral ng
medisina?" tanong ni Anndy habang
pinaglalaruan ang dibdib ng binata. Wala
siyang balak na humiwalay rito.
"Doctor ang parents ko. May secret account
sila sa bangko," sagot ni Zero at aalis na
sana pero mas lalong humigpit ang yakap ni
Anndy sa kaniya.
"Dito ka lang," bulong ni Anndy at hinalikan
si Zero sa leeg.
"I have to go, mahuhuli tayo sa CCTV,"
bulong ni Zero kaya napilitang humiwalay si
Anndy.
Pinulot ng binata ang mga damit nito saka
isa-isang isinuot.
"Wala ba talaga kayong relasyon ni Ate
Jaff?" ulit ni Anndy at nakangiting
nakatingin kay Zero. Ang hot nito tapos ang
na-miss niya ang abs.
"Wala nga! Ang kulit mo," napipikon na sabi
ni Zero.
"Anndy?"
Nagkatitigan sila nang umilaw sa labas ng
kuwarto.
"Z-Zero, si Kuya..." natarantang bulong ni
Anndy.
Mabilis na binuksan ni Zero ang shower.
"K-Kuya JM?" kinakabahang sagot ni Anndy.
Hinawakan siya ni Zero sa magkabilang
pisngi.
"Relax, baby," bulong ni Zero at hinalikan
siya sa mga labi. Wala sa sariling tumango si
Anndy.
May sampung minuto pa sila nang
mapatingin si Zero sa relong timer.
Tinulak siya ni Zero sa ilalim ng shower para
mabasa ang katawan.
"Are you okay? Open this door!" Utos ng
binata saka sunod-sunod na katok ang
ginawa.
"Kuya naman! Naliligo ako!" reklamo ni
Anndy.
"I said, open this door!' wika ni JM kaya
napilitang buksan ni Anndy ang pinto.
"What do you want?" galit na tanong ni
Anndy.
"Oh shit!" Mabilis pa sa alas kuwatro na
tumalikod si JM, "Magbihis ka nga!"
"Magsasabon pa ako!" naiiritang sagot ni
Anndy.
"Okay, okay! Sa ganitong oras?" tanong ni
JM na napatakip pa sa mga mata habang
nakatalikod sa hubad na kapatid.
"Ikaw nga, nandito ka rin sa ganitong oras.
Naiinitan ako. Isa pa, tumahimik ka.
Magigising si Dale," saway ni Anndy.
"Pinapa-check kayo ni Daddy. Sige,
pagpatuloy mo na ang paliligo!" sabi ni JM
at mabilis na lumabas.
"Are you okay?" tanong ni Zero at binalot
ng malapad na tuwalya ang katawan ni
Anndy. Napahawak sa dibdib dibdib si
Anndy na para bang inaatake siya sa puso.
Ang kaba niya, nandito pa rin. Grabe ang
panlalamig ng katawan niya sa nangyari.
"A-Aalis ka na?" malungkot na tanong ng
dalaga nang lumabas si Zero sa shower
room. Nakasunod naman siya rito at niyakap
ito sa bewang.
"Oo," sagot ni Zero at tinanggal ang kamay
ni Anndy, "Ingat kayo. Ingatan mo ang baby
natin," wika ni Zero at niyakap si Anndy.
Nilapitan niya si Dale saka hinalikan sa noo
ang anak.
"Ingat ka rin," naluluhang sabi ni Anndy,
"Kailan ka babalik?"
Napangiti si Zero.
"Kapag makahanap ako ng tiyempo pero
hindi puwedeng gabi-gabi."
Ngumiti si Anndy saka lumapit kay Zero at
sinuklay ang mahabang buhok nito,
"Hihintayin kita gabi-gabi."
Inihatid niya si Zero sa bintana saka binuksan
ito. Hinalikan muna siya ng binata bago
lumabas saka naglaho sa dilim.