Seventeen And The Long Lost Royal Princess | UNEDITED

KABANATA 63: HUNCH AND WEIRD

KABANATA 63: HUNCH AND WEIRD

WONWOO's POV

Masama ba akong lalaki? Napasobra ba ako sa kanya kanina? Maybe yes. I will not be surprised if she hates me. It's also my fault! Darn it. I hurt Krystal. Not physically, but emotionally. Dapat naniwala at pinaniwalaan ko siya. I should have listened to her first before I uttered hurtful words to her. Fuck! I hate myself. Sobrang sama kong lalaki. I hurt the woman who is important in my life!

Tila nabalik naman ako sa sarili ko nang marinig kong bumukas ang pintuan sa driver seat at sumakay si Mingyu na sa wakas ay nakabalik na. Nakita ko na nakakunot ang kanyang noo na animo'y may malalim na iniisip. Anong nangyari sa kanya?

"Wala siya doon pero may nakakita sa kanyang matandang babae kanina." salita ni Mingyu bago niya pinaandar ang sasakyan.

"Ano daw sabi? Alam daw ba niya kung saan nagpunta si Krystal?" tanong ni Hoshi pero umiling-iling ng ulo si Mingyu.

"Hindi daw niya alam, bigla na lang daw nawala si Krystal." sagot ni Mingyu.

I took a heavy sighed and looked out the window again. Where are you, Sweetheart? I'm worried about you. If only there was a genie I would immediately asked him that she would come back to us, to me. Kasalanan ko ito, namin. Sana pinaniwalaan namin siya. Sana pinakinggan muna namin ang sides niya. Basta na lamang namin siya hinusgahan. Nasaktan pa tuloy namin ang damdamin niya. Shit!

Nakarating kami sa bahay at naabutan namin silang naroon na. Pati sila ay malungkot at mababakas na hindi rin nila nakita si Krystal. Naupo ako sa sofa bago ako napahilamos sa sarili kong mukha. Nasaan na kaya ngayon si Sweetheart? Saan siya nagpunta gayung wala naman siya sa ospital o sa Royal House?

"This is Chaeryoung's fault. Kung hindi lang niya sana pinag-mukhang masama si Krystal sa atin, hindi sana mangyayari 'to." may inis na sabi ni Woozi at mababakas namin sa kanyang boses ang labis na inis at galit.

I can't blame him. Kasalanan ko din ito. Walang nagsalita kahit isa sa amin. Sinundan na lang namin ng tingin si Woozi nang padabog siyang tumayo at umakyat na sa itaas. Tumingin naman kami kay Jeonghan hyung dahil pati siya napatayo na rin.

"Before Krystal left, she says sorry. She kept saying that she didn't do that. I hope you let her explain first. You don't know how much she cried and how hurt she was by what you two said.." sambit ni Jeonghan hyung at nag-martsa na rin s'ya paakyat sa taas.

Alam kong ako at si Mingyu ang tinutukoy niya. Kami lang namang dalawa ang nakapagbitaw ng masasakit na salita, lalong-lalo na ako.

Narinig ko na lang silang lahat na napa-buntong hininga ng malalim. Kitang-kita ko pa ang pagbagsak ng balikat nila Seungkwan, Vernon at Dino. Alam ko na sobrang close ang maknae line kay Krystal. Halos magkakapatid na ang turingan nilang apat. We all know that they are the ones who are having a hard time with what happened. Hindi namin sinasadya. Hindi rin namin ginusto na umalis si Sweetheart dito sa bahay.

Hindi naman namin siya pinapaalis pero bakit pa rin siya umalis? Dahil ba sa nasaktan namin siya? O dahil ba sa nagalit siya sa amin? I don't know. Mababaliw na yata ako sa kakaisip sa kanya. Gusto ko s'yang makita at malaman na nasa mabuti siyang kalagayan. Wala kaming ideya kung saan siya nagpunta.

"Magpahinga na kayong lahat. Ako ng bahala na magsabi nito kay Prince Tatum.." Seungcheol hyung.

Nagsitanguan ang iba at agad nagsi-akyatan sa kani-kanilang mga kwarto. Umakyat na rin ako pero hindi ako dumiretso sa kwarto ko. Pumasok ako sa kwarto ni Krystal at naabutan kong naroon si Woozi. May hawak-hawak siyang kwintas pero agad niyang ibinulsa yun nang makita niya akong pumasok.