Solunu en yakın arkadaşının varlığıyla tıka basa dolduran Dolunay, kalbinde aşka yer kalmadığına emindi. Oysa aşk en çok, yanıltmayı severdi.
texting #1 (24.11.2020)
mizah #1 (09.12.2020)
lise #1 (10.12.2020)
genelkurgu #1 (11.01.2022)
aşk #1 (02.09...
Bayadır instagram bölümü yapmıyormuşum bunu fark ettim ve bu bölüm koydum ahsshhs
İyi okumalar💛
🌍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
dolunaydoganer
güzel günlere bakıyorumdur
1003 beğeni 211 yorum
sinanmansz şöyle önden yerimizi alalım
melissa düşürmüşsün 👑
asdfghjk güzel olan tek şey günler değil belki BAŞKA şeylere bakıyorsundur
hilalaygul döndürdün başımızı beeee
🌍
Botlarım ıslak zemine dokunurken, sokağın sessizliği benim sessizliğime karışıyordu. Sol elimdeki poşeti sıkı sıkıya tutarken boştaki elimle içimdeki sweatin kapüşonunu başıma geçirdim. Mert'e gidiyordum. Normalde planlı bir görüşme değildi bu. Uzun zaman sonra ilk kez habersiz şekilde gidiyordum ona. Bu, eskisi gibi olmak isteyişimin ufak bir kanıtıydı sadece.
Evin önüne geldiğimde birkaç basamaktan oluşan merdiveni çıktım ve zili çaldım. Derince bir nefes soluduğumda içimdeki heyecanı bastırmaya çalışıyordum.
"Ben Mert'e haber vermeden geldim ama," dedim mahcup bir tavırla. "Biraz vakit geçiririz diye düşünmüştüm."
"Ya," dedi yüzü düşerken. "Çok iyi düşünmüşsün canım ama Mert evde değil. Eğer istersen haber verelim, eve döner hemen."
Mutsuz olmuştum. İçimdeki sıkıntıyı belli etmemeye çalışırken tebessüm ettim. "Yok hayır gerek yok. Biz sonra da görüşürüz." Ardından derin bir nefes soludum. "Peki nereye gittiğini biliyor musunuz?"
"Bilmiyorum canım."
"Tamam o zaman, teşekkür ederim." dedim ve gülümsedim. "Ben artık gideyim."
"Hiç olmadı böyle, içeri geçseydin keşke."
"Yok sağ olun." Melike Teyze'ye selam verdikten sonra merdivenleri indim ve eve doğru yürümeye başladım. Mert nereye gitmişti ki? Tam da gidecek zamanı bulmuştu.