Bu Benim Dünyam (TAMAMLANDI)

47. Bölüm 🎶♥️🎶

BÖLÜM ŞİİRİ

Seni soruyorlar. Öldü mü diyeyim
Yoksa dönecek mi?
İkisi de imkansız değil mi?
Çünkü biliyorum;
Asla geri dönmezsin ve biliyorsun;
Sen benim için asla ölmezsin!

👉CEMAL SÜREYA👈

🌼🌼🌼

Umut diyorum; sevgili, umut

Bu karanlık dünyada yıldız gibi.

Kavurucu sıcakta tatlı tatlı esen rüzgar gibi.

Çölde su bulmak gibi.

A.Ö

Bilemezdim kendimi akıp giden nehre kaptıracağımı. Değişeceğimi, birinin avcuna kalbimi bırakacağımı bilemezdim. Keşke şuan geleceği yaşıyor olsaydım. O zaman geçmişe döner asla inanma derdim. Kalbin sana ihanet edecek bir gün inanma ona. Gurursuz birine dönüştürecek. Sana ihanet etmiş birini hala sevecek kadar gurursuzlaştıracak.

Bir gün yine geçti ve ben bu günde şiir yazdım.

5 Mayıs Çarşamba 2018

***

İhanet; bazı hikayeleri yarım bırakır. Yaşanılacak güzel günleri engeller. Bazı hikayelerin ise başlama nedenidir. Benim hikayemin yarım kalmasına neden oldu. Kitabı bitirmedim. Bitirmek içinde çaba sarf etmedim. Öylece kaldığım yerde duruyor. Eğer bir gün açar da sonunu merak edersem işte o zaman Ayaz'ın bana yaptığı ihaneti kabul edeceğim. Sona bir kaldı ama hikaye hep aynı yerde.

Mevlana demiş ki;

Allah der ki "Kimi benden çok seversen onu senden alırım"....

Ve ekler: "Onsuz yaşayamam" deme, seni onsuz da yaşatırım.

Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar. Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya. Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur......

"Düşmem" dersin düşersin," Şaşmam" dersin şaşarsın.

En garibi de budur ya "Öldüm" der, yine de "yaşarsın.

Öyle garip işte ne anlayabiliyorsun ne de anlamak için çaba göstermekten vazgeçiyorsun. İmtihan dünyasında yine bir imtihandan geçiyorum. Bu seferki imtihan çok farklı kalbimle imtihan ediliyorum. 'canından saydığın yar bile bir gün el olur'. Yabancıdan farkı kalmamıştı aklım için. Ya kalbim? Onun için neden hala aynı? Sanki bütün bunların sorumlusu o değilmiş gibi davranıyor. Kalbim ve aklım iki ayrı bedene aitmiş gibi davranıyor. Ve ben bunların hangisini dinlemem gerektiğini bilmiyorum. Dedim ya kitabın sonunu merak edersem diye. İşte o zaman aklın mı yoksa kalbin mi daha üstün geldiğini öğreneceğim.

Bir gün daha doğdu gelecekten. Güneş, umutları etrafa saçarak doğdu. Ufuk gecenin kesafetinden yavaş yavaş arınmaya başladı. Gecenin hüznünü gizledi.

Alarmdan erken kalkmak alışkanlığım olmuştu. Yataktan kalkar kalkmaz pencereyi boş gözlerle izlemek oldu. Alarm çalınca kendime geldim. Tüm düşüncelerimi alarmla birlikte kapattım. Gece hüzne boğulmuşken sabah hiçbir şey olmamış gibi yaşamam gerek. Ben bir doktor adayıyken, insanların canı bana emanetken başka bir şey düşünemem. Ben iki kişi biriktiriyorum içimde. Biri umut içinde dans ederken diğeri hayal kırıklığıyla ölüyor.