Bu Benim Dünyam (TAMAMLANDI)

40. Bölüm🎶♥️🎶

                          BÖLÜM ŞİİRİ

Ey gönlümün sol yarısı.
Aklıma koydum seni,
Aklım almadı.
Yüreğime bıraktım,
Sana doymadı...

                             👉 MEVLÂNÂ👈

🌼🌼🌼🌼

Aynadaki aksime baktım. Kaderim bana kötü bir oyun oynamasaydı ben bu aynadaki ben olacaktım. Hayatım belki de çok değişecekti. Belki de o kazayı da geçirmeyecektik. Belki ben şimdi elimde tuttuğum maskeye makhum olmayacaktım...

Tüm geçmişim olmasaydı karşıma Ayaz çıkacak mıydı? Belki de yaram olmasa beni asla sevmeyecekti. Ya beni bana acıdığı için seviyorsa? Allah'ım lütfen böyle bir şey olması. Ben bunu kaldıramam. 

Gözlerimden, düşüncelerime tepki olarak akan gözyaşımı ellerimle sildim. Kapı tam da zamanında çalmıştı. Kendimi kısa bir sürede toplayıp hemen elimde duran maskeyi yüzüme geçirdim. Sesimi bir kaç kuru öksürükten sonra normale döndürmeyi başarabilmiştim.

Kapı tekrar çaldı. Bu sefer hızla ' geliyorum' diyebildim.

Kapının dışına çıktığımda Eda Hanımın sinirli bakışlarına maruz  kaldım. Beni baştan aşağı sinirli hareleriyle süzüyordu. 

- Sana bunu giymeni kim söyledi? 

- Eda Hanım, kusura bakmayın ama bu benim nişanım ve ben ne istersem onu giyerim. Sizi kırmak istemiyorum lütfen beni anlayın. Bana verdiğiniz elbise çok ışıltılı. Hem bunu...

Söylediklerimden öfkesi sanki mümkünmüş gibi daha da çok arttı. Öfkeyle konuşmaya başladı.

- Hem ne? 

Ayaz'ı ifşa etmek isteyeceğim son şey bile olamaz. Bu yüzden ona üstü kapalı bir şekilde anlattım.

- Hem ben bunu giymek istiyorum. Bu elbisenin bende yeri çok özel.

Dediklerimle elimde olmadan tebessüm ettim. Onunda gönlünü almak için " bir dahaki sefer size söz veriyorum; sizin beğendiğiniz elbiseyi giyeceğim. Tabii çok parıltılı olmazsa." dediklerim karşısında düştüğü yüzü belli etmese de düzelmişti. Bundan memnun olmuştu. 

- Tamam. Hadi gidelim. Aşağıda bizi bekliyorlar.

Başımla onayladım. O önde ben arkada merdivenlerden indik. Kapıyı açacağım sırada Eda Hanımın sesi ile duraksadım.

- Ayza Hanım, eğer size nasıl tanıştığınız ya da Ayaz'ın evinde çalıştığın ile ilgili bir soru sorarlarsa lütfen cevap vermeyin. Ben her şeyi Ayaz'a söyledim. Bunu bozmayın lütfen.

- Ayaz'ın evinde çalışmam utanılacak bir şey mi?

Merak ve sinirle sorduğum soruyla yüzü hüzünlendi. Gururum kırılmıştı nedense. Sanki onu ben evdeyken baştan çıkarmış gibi  oldum. Ama bu çok çirkin bir düşünce!

- Hayır tabi ki ama..

- Ama ne? Eda hanım şunu unutmayın ki Ayaz beni istedi. Ben onu değil. Bu yakıştırmalar da çok çirkin. Hem siz bunu nasıl?

Derin bir nefes alarak hayal kırıklığımı onun ruhuna işledim.

- Nasıl böyle düşünceye girebildiniz. Magazincilerin düşüncesi beni pek alakadar etmez. Ama sizin gibi, Ayaz'ın ailesi gördüğü insanlardan böylesine kötü bir düşünceyi beklemezdim. Yazık!