BÖLÜM ŞİİRİ
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
👉 YAHYA KEMAL BEYATLI👈
🌼🌼🌼🌼
- Biliyorum bu dediklerim sana hiç inandırıcı gelmiyor, farkındayım. Ama buram - elimi kalbine koydu- asla yalan söylemez. Ne kadar hızlı attığını hissedebiliyor musun?
Elimi söylediklerinden sonra hemen indirdim. Sert bir şeklide maskemi indirdim ve gerçekleri yüzünü vurmaya başladım.
- Bak buraya! Görüyor musun bu yarayı? Bunun varlığını unutmuş gibisin? Çevrenin ne kadar geniş bir kitleye sahip olduğunun farkındayım. Belki tahminlerimden bile çok kişi tanıyor seni. Her gün, her zaman bu maskemin sebebini soracaklar. Neden yüzümü göstermediğimi soracaklar, soracaklar. Hiç vazgeçmeyecekler sormaktan. Sonra? Sonra bir gün gerçekleri herkes öğrenecek. Kimsenin yüzüne bakamayacaksın! Benden utanacaksın! Yanında durmam senin için bir zehir olacak. Artık o kalbin, benim için attığını söylediğin o kalbin nefretle dolacak. Benden nefret etmeye başlayacaksın. Kaçınılmaz son olarak da ayrılacaksın. Anladın mı şimdi? Gerçek bu? Beni ne kadar da sevdiğini söylesen bunu değiştiremeyeceksin. Şimdi buradan lütfen git. Yarın ilk otobüsle geliyorum zaten.
Söylediklerim canını yakmış gibiydi. Ama gerçek buydu. Gerçeği kimsenin değiştirmeye gücü yetmez. O da farkına vardı. Ben lanetlenmiş biriyim. Çevremde kim gezinse o da lanetlenir.
Sıkıntıyla nefes alıp konuştu.
- Sana şimdi ne söylesem bana inanmayacaksın. Ama Ayza, sana böyle bir sonumuzun olmadığını göstereceğim. Kendinden nefret eden sensin! Kendini o yara yüzünden saklayan da. Sen kendini sevmiyor olabilirsin ama ben seni kendi sevgimle besleyeceğim. Git desen bile gidemem ki! Ben gitsem, kalbim burada kalır. Bu yüzden sen geliyorsun. Eşyalarını topla, dönüyoruz.
- Sana git dedim. Gelmeyeceğim ben!
- Özür dilerim.
Neden özür dilediğini anlamadan dünyam tersine dönmüştü. Ayaz beni omzunda un çuvalı gibi taşıyordu.
Elimi yumruk haline getirerek sırtını yumruklamaya başladım.
- Ayaz! Beni hemen aşağı indir! Kime diyorum ben! Bak ısırırım!
- Eminim yaparsın. Ama bırakmıyorum. Zaten burayı bulana kadar neler çektim. Bir de seni almadan buradan dönmem.
- Ya hey!
Omzunu ısırınca acıya dayanamayıp beni yere bırakacağını düşünmüştüm. Ama o bırakmadı. "Acıdı." dedi kısık sesle.
Sonunda arabaya ulaştığımızda beni yere indirdi. Tam kaçacağım sırada kapüşonumun şapkasından tutarak beni durdurdu.
- Sana dedim. Seni bırakmayacağım.
Sıkıntılı bir şekilde nefes vererek sinirle konuşmaya başladım.
- Ali amcaya bir şey demeden gidiyorum. Adamı merakta koymamak lazım. Bari gideceğime haber vereyim.
- Haklısın. O zaman beraber gidelim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Dünyam (TAMAMLANDI)
Chick-Lit"UMUDA KELEPÇE VURMAYANLARIN HİKAYESİ..." 🍀🦋🍀 Ünlü oyuncu Ayaz Mirismailoğlu... Geçmişin acı izini yanında sürekli taşıyan Ayza Ölmez... Gelecek geçmişten ilham alır. Bu hikayedeki geçmiş, ilham mı olacak yoksa içinden çıkılmaz bir labirent mi? �...
