27. Bölüm🎶♥️🎶

48 11 17
                                    

                      BÖLÜM ŞİİRİ

Ey unutuş! Kapat artık pencereni,
Çoktan derinliğine çekmiş deniz beni;
Çıkılmaz  artık sular altından o dünya.
Bir duman yükselir gibidir kederden
Macerası çoktan bitmiş o şeylerden.
Amansız gecenle yayıl dört yanıma
Ey unutuş! Kurtar bu gamdan beni.

                  👉 AHMET MUHİP DIRANAS 👈

🌼🌼🌼🌼

Hani Ahmet Kaya " her kavgada ölen benim" diyor ya benimi tarif ediyor ne?

Ayaz eve geldiğinden beri Emin amca ile kavga ediyor.

Her şeyin suçlusu benim. Uğursuz biriyim.

Gittiğim yerlere olumsuzluk yaymayı çok iyi beceriyorum.

"Ölümü özledim anne..."

🦋🦋🦋

Mevlana der ki " gözyaşının dahi bir görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış." 

Bitmedi mi temizlik? Neden ardından gülümsemem gelmedi? Benim canımı yakan şey ne? Neden bu kadar çok acı çekiyorum? 

Kalbim ağrıyor. Allah'ım, kalbim çok ağrıyor. Dayanamıyorum artık. Vücudum bu ağırlığa daha fazla dayanamıyor. Bana bir çıkış yolu göster Allah'ım. Kendi karanlığımda boğulmak üzereyim.  

Yerde diz çökmüş biçimde oturup kendimle konuşmaya başladım. Nerede benim hatam? Dostoyevski'nin ne kadar haklı olduğunu bir kez daha anladım. Ne de güzel demiş " Gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim."  Belki de bu kadar aciz düşmemin sebebi çoktan tüketmiş olduğum gücümdedir. 

Gözyaşlarımı bir an önce durması gerek. Annem neredesin? Sana çok ihtiyacım var, kızın berbat durumda. Artık dayanamıyor. 

Anneme telefon açtım. Onun sesi içimi bir ney dinlermiş gibi rahatlattı. Sesi en güzel müzikti.

- Annem. Ne oldu güzel kızım?

Cevap vermedim. Sadece sesini dinlemek istedim. Ben susayım, sonsuza kadar konuşsun.

Annem tekrar seslendi. Dudağımdan hafif bir hıçkırık peyda oldu. Annem anladı tabii ağladığımı. Allah cenneti boşuna mı ayaklarının altına serdi?

- Kuzum. Sen yine mi çaresiz kaldın? Bu kadar çok hırpalama kendini. Bak biz iyiyiz, dün gördün değil mi annem?

Sanki annem yanımdaymış gibi başımı salladım. Annem buruk bir tebessüm bıraktı dudaklarına. Bunu hissedebiliyorum.

- Kafanı salladığına göre iyi oldun biraz. Ayza'm güzel yavrum. Sen benim için çok kıymetlisin. Bunu hiç unutma. Kendini de yargılama. Sen çok güçlü olduğun için bir sürü sorunlarla karşılaşıyorsun. Ama benim Ayza'm bu sorunların üstesinden gelmeyi de bilir. Şimdi benimle konuşabilecek misin?

- Annem. Ben. Ben çok yorgun hissediyorum. 

- Kızım. Ne oldu birden? Anlatabilir misin?

- Bilmiyorum ki? Akşam Emin amca ve Ayaz kavga etti. Hiç bu kadar kötü kavga ettiklerine şahit olmamıştım. Hepsi benim yüzümden. Gittiğim bütün yerleri beraberimde mutsuzluğa sürüklüyorum. Kalbim çok ağrıyor anne!

- Kuzum. Annen seni çok seviyor. Eminim seninle bir alakası yoktur. Sen çok güzel bir insansın. İyi ki benim evladımsın. Şimdi elini yüzünü güzelce yıka ve gülümse. Eğer kavga nedenlerini sorursan haklı olduğumu göreceksin. Seni seviyorum bebeğim. Gülümsemeyi sakın unutma.

Bu Benim Dünyam (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin