Dark Side of the Castle (Complete version)

Chapter 38

                       𝕷𝖊𝖙 𝕳𝖊𝖗 𝕲𝖔

Nagising ako sa tawag ni daddy kinaumagahan dahil may ipinakisuyo siyang ibigay sa kanyang kaibigan. He asked me to deliver it myself dahil close friend talaga iyon ni daddy since high school.

Maaga akong nag ayos nang sarili at pinakiusapan si Kaleid na ihatid ako sa Olivares. A conglomerate owned by his friend, and from what I know it is also a large as the Del Real corporation.

"Miss ako na dyan"

Sinalubong ako ni Kaleid sa may pintuan at kinuha mula sakin yung box na ipinadala ni daddy nung isang araw. I don't know what's inside this but from the looks of it ay mukhang babasagin ito o di kaya ay gawa sa metal. Kaya todo ingat kami.

So far the awkwardness between Kaleid and me was gradually decreasing. Pero I think it takes a lot of time bago kami bumalik doon sa naging bonding namin nung nakaraan. Medyo mailap parin siya at hindi na ako gaanong sinasamahan, kahit nga tuwing nilalapitan ko si chocobutternut ay nagsasawalang bahala nalang siya at titingnan lang ako mula sa malayo pagkatapos ay aalis na.

Matapos niyang ilagay sa compartment yung box ay pumasok na ako sa backseat at hindi na siya inantay na pagbuksan ako ng pinto. Nagtataka man nang silipin niya ako mula sa bintana, mabilis na rin siyang umikot para sumakay sa driver's seat.

Buong byahe ay tahimik lang kami tulad nang madalas na nangyayari. He only spoke when we arrived in front of the building at kinuha yung box sa compartment. I offered my help but then he said na kaya na niya yun mag isa.

"Besides a princess shouldn't do heavy duties like this" ngiti niya bago ako sundan papasok sa entrance.

"But I am no princess" simple kong sinabi at nagkibit balikat nalang.

I asked the guard where the office of Mr. Olivares is and he answered me which one.

"Yun ho bang tatay o yung anak?" tanong ni manong guard na nagpataka sakin. Anong anak ang sinasabi niya?

I thought about it for a second and then dun ko lang narealized na bakit pa nga ba ako ng isip. Malamang yung tatay dahil yun panigurado ang kasing edad ni papa. Stupid Ivanessa!

Sinabi ko rin sa guard kung sino ako at ano ang pakay ko. He was really accomodating at detailed niya pang sinabi ang direction papunta sa office ni Mr. Olivares na nasa top floor right corner.

Kaleid and I went inside the elevator at dahil siguro maaga pa kaya wala kami gaanong nakasabay dito. I was a bit anxious na kami lang dalawa ang nasa loob ng elevator habang magkatabi. For about a couple of minutes wala akong ibang nasa isip kundi paano ako ba ako makakapagsimula ng conversation pero nakuha nang tumunog at bumukas nang elevator ay wala parin akong nasabi. Tsk.

Pinagmasdan ko ang lalaking bumungad sa harapan namin at nang tumama ang titig ko sakanyang mukha ay tila natigilan ako panandalian.

The familiar blonde scruffy hair, cold brown eyes, and fair skinned tall guy. Claude Evander Olivares. My first and ultimate crush!

Tila nabato ako sa aking kinatatayuan nang tingalain ko siya sa aking harapan pero diretso lang ang tingin niya samin ni Kaleid. He didn't even bother to look at me with cold eyes. Bakit nga naman? E hindi naman niya ako kilala.