Chapter 42

38 3 0
                                    

                     𝖂𝖆𝖛𝖊𝖘 𝖔𝖋 𝖙𝖍𝖊 𝖍𝖊𝖆𝖗𝖙

El Nido, Palawan, Philippines

Right at this moment while looking across my room's window overlooking the beach's view, I have mixed feelings regarding of everything that had happen between me and Bronze just a while ago. Sa pagtitig ko sakanya, ramdam ko ang sincerity sa tono ng pananalita nya at maging sa expression ng kanyang mukha.

But will I really believe everything he said and showed me?

For the record alam kong ilang beses ng nagsinungaling sakin si Bronze and I can't let him play with me again. Not ever.

Pero meron talagang kung ano sakin ang nagsasabi na paniwalaan ko siya. Na paniwalaan ko ulit siya. Tsk. This is so stressful!

Huminga ako ng malalim, yumuko at pumikit. Whether I'll believe Bronze or not, it will not make any sense. Even though I came here to join their little vacation, I wished na hindi na ito masusundan pa. Just like what I said, I'm already tired of all this. Ulysses already decided to move on, and so I should. There's no point of getting worked up about the past.

Maybe I should just think of them as my friends, that should be a lot better. Dahil alam ko naman na kahit anong gawin ko ay hindi na nga ako makakawala sa landas nila.

Nakarinig ako ng mahihinang katok mula sa pintuan ng kwarto ko at nang bumukas iyon ay dumungaw si Pristine mula sa labas.

"Iva tara sa beach! Everyone is playing beach volley" nakangiti niyang pag aya at tumango ako at sumunod sakanya palabas.

"Pagod ka pa rin ba sa byahe?" she then asked afterwards habang naglalakad kami sa hallway.

Kaagad naman akong bumaling sakanya at umiling. "Hindi naman, narelaxed lang kasi ako sa pagtitig sa view sa may kwarto ko kaya ako nagstay dun" I reasoned.

Ayoko nang ikwento pa sakanya yung pag uusap namin ni Bronze, makakadagdag lang yun sa negative vibes. Nandito kami para mag enjoy.

Pagdating namin sa beach, una kong nasilayan ang masasayang paglalaro ng magpipinsan habang nagpapasahan ng volleyball. And as usual meron nanamang mga babaeng fans na nagsisigawan sa gilid habang nanunuod sakanila, na hindi ko alam kung saan nanggaling.

"Sino mga yun?" turo ko sakanila sabay tingin kay Pristine.

She just let out a silent chuckle. "Mga bakasyonista rin siguro, and some of them are from our hotel"

"Hey honey, want some ice cold beer" biglang alok sakin ni Bronze mula sa gilid ko nang maupo kami sa ilalim ng isang beach umbrella at pinapanuod ang mga naglalaro niyang pinsan.

Dumungaw ako sakanya and he's just giving me his same old blinding and cheerful vibe. Tinaasan pa niya ako ng kilay habang nakangiti nang hindi ako kaagad nakasagot.

"You're staring me like that again" binaba niya ang canned beer mula sa tapat ng mukha ko sabay tawa. "I know I'm too handsome to look at but please don't make it so obvious"

I snorted. "Whatever"

I heard him laughed at my side. "Kidding aside. I want you to know that I'm serious about what I said earlier. I know how f*cked up I am most of the time, especially when it comes to you. Pero gusto kong malaman mo na mahalaga ka na rin sakin, and I hope you believe that"

Dark Side of the Castle (Complete version)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon