THE LAST ENCHANTER

17-Village of Villamore

Troy's POV

I suddenly grabbed Lino's hand for departure. These magics are meant for assassination. The best thing to do is to face them separately.

Kanina pa kami tumatakbo ni Lino. I don't know why I want to protect this kid. I know he is tired coz he is gasping already. So, I decided to talk to him.

"Hey, ayos ka lang? Should we rest for a while ba?" tanong ko kay Lino. Bahagya naman itong tumingin sa akin and I noticed a suddenflush on his skin.

"Hey, I am asking if-" itutuloy ko sana when hes suddenly interrupted me.

"O-oo sige magpahinga muna tayo." nahihiyang sabi niya. Anong problema nito? Tatalikod sana ito when I immediately stopped him from doing so by grabbing his shoulder. I placed the back of my palm on his forehead checking if he has fever due to change of his skin color.

"T-teka a-anong ginagawa mo?" he asked. Ang lapit namin sa isa-t isa this time at mas naging mapula ang muka niya.

"I was just curious if may fever ka. Ang pula kasi ng muka mo." sabi ko. Inalis naman nito ang palad ko at napatungo. He bit his lips and I found it cute.

Wait what? Stop it troy.

"Upo muna ako sa gilid" sabi niya. But again, I stopped him by grabbing his wrist this time. Bakas sa mukha niya ang gulat.  Siguro naramdaman din niya. Someone with incredible speed is spying around us.

"Show yourself." sigaw ko sa gitna ng kagubatan. In a matter of second, two guys appeared before us —one with the use of speed magic and other one with teleportation magic.

I closed my fists and a lighting struck them both. I know they are unprepared. They managed to dodge the attack but still obtained injuries.

"Sandali gago ka ba? Hindi kami andito para makipaglaban." sabi nung isang lalaki na highlights ang buhok.

"Ako si Rain." sabi niya at tinulungan ang kasama niyang nasugatan rin. "Ito naman si Rob." dagdag niya. Tumango naman ito sa amin.  Hawak-hawak ko pa din ang pulsuhan ni Lino. Alam kong hindi man lang ito kinakabahan.

"Look we're not here to fight. Andito kami for help. Our village needs help, especially Tandang Ellah." sabi ni Rain sa amin.

"Who is Tandang Ellah? And what happened there in your place? Btw, I am troy, and this is Lino" sabi ko at hindi ko pa din inaalis ang pagkakahawak ko kay Lino. Napatingin naman sila don pero inalis din agad.

"Nababalutan ng dark magic ang lugar namin. Parang sinumpa. Nagsimula ito dahil don sa isang crystal na natagpuan ni Tandang Ellah dati. Si Tandang Ellah ang tumatayong pinuno sa amin. Simula noon, kung ano-anong nangyari sa mga tao sa amin at lugar namin —klima, mga hayop ay nagiging mabangis, at nagbabago ang ugali ng tao. Nagkaroon rin ng karamdaman si Tandang Ellah na sa palagay namin ay wala ng lunas." sabi ni Rob.

"Kung ganon kelangan pala namin talaga kayong tulungan." sabi ni Lino. Napatingin naman si Rob at Rain dito at ngumite. Napakunot naman ang noo. Bakit nila kailangan ngumite kay Lino.

"Oo cutie, kailangan namin ng tulong ng boyfriend mong si Troy." sabi ni Rain at ngumise. Namula naman si Lino. Parang nagustuhan ko din naman ang narinig ko. Damn.

"H-hindi ko siya boyfriend. Nagkakamali kayo. Ah eh, hanapin na lang muna naten mga kasama namin." sabi ni Lino nang nahihiya. So damn cute. Wait what? No.

Ipinikit ni Lino ang mga mata niya at muling minulat. Nakita ko ang liwanag sa kalawakan at andon ang malaking mata. Nakita ko naman ang mga mata niya na may krus. This is the same magic he used in the training. Amazing.

Nakita ko naman ang gulat sa mga mata nilang dalawa. Yeah, same reaction when I first saw it.

Napalingon naman ako ulit kay Lino. Pumatak ang luha nito kaya medyo nataranta ako.

"Wait Lino what happened? Why are you crying?" I asked immediately. He looked at me with worrying face.

"Yung bestfriend ko may tuklaw ng ahas. Tulungan naten siya Troy please. Pabalik na sila dito. I send them the trails already." sabi ni Lino nang may pag-aalala.

I hugged him to comfort him. Nakita ko naman ang dalawang ugok na ngiting nang-aasar. Fuck you.

Strange. He can send trails? What magic do you really have Lino? My whereabouts shuttered when Rain speaks.

"Yung shape-shifter na yun. Makamandag siya, I don't know if our healers can heal your friend pero dalhin na agad naten siya sa bayan namin." sabi niya.

A minute after, my friends came. I saw Carlo helping Sophia. Lino run as fast as he could to accompany his bestfriend.

"Don't worry sophie. Sabi ni Kuya Rain may healer sa kanila. Hold on sophie ha?" sabi ni Lino. Hi-nug din niya ito.

Natawa naman kami ulit sa pagtawag ni Lino ng Kuya. Napatingin ako kay Rain at nakita ang sira nitong mood. Kumumpas naman ng kamay si Rob at nagkaroon ng portal.

"Tara na. Dalhin naten siya kung nasaan si Tandang Ellah." sabi nito. Sumunod naman kaming lahat at pumasok sa portal.

Lino's POV

Nakarating kami sa village at masasabi kong kakaiba dito. Yung heavy feeling, damang dama ko. Hindi ko lang sigurado kung dark magic ba talaga ito o ano. Pero kung titingnan mo ang paligid, para itong baryo. May mga bahay na gawa sa kubo, may mga taniman dito at meron parte na puro kakahuyan. Maganda dito pero parang may kakaiba talaga.

Nagtungo kami sa isang malaking kubo at pumasok dito. Sinalubong naman kami ng healers at inihatid kami sa isang malaking silid na puro pasyente. Tanging mga telang puti lamang ang nagsisilbing hati. Meron naman silang tigi-tigisang higaan.

Hinayaan muna namin si Sophia sa mga healers. Isinama naman kami ni Kuya Rain at Kuya Rob sa isang matandang nasa kabilang kwarto.

"Tandang Ellah! Andito na po ang tulong mula sa sentro ng bansa" sabi ni Rob.

Napatingin naman kami sa matanda habang bumabangon. Nag maging ayos na ito, nagtama ang paningin namin.

"Helena" sabi nito.

-------------