Incapacitated

15

Yvaine

- Teraz pójdziemy do Jericha.

- Co takiego?

Mężczyzna spojrzał się na mnie z naganą. Dopiero po chwili zrozumiałam, o co mu chodziło.

- Co takiego, panie?

- Grzeczna dziewczynka - oparł, gładząc mnie po głowie jak posłuszne zwierzątko. Patrząc na to, że miałam w tyłku zatyczkę analną z ogonkiem kota, nie było to dalekie od prawdy.

- Ubierz spódniczkę, aby zakrywała ogon i wybierz coś na górę. Pozwalam ci się ubrać dowolnie, dziecinko. Zapomnij jednak o bieliźnie. Nie jest ci do niczego potrzebna.

Myślałam, że spłonę ze wstydu. Jericho był jedynym facetem w tym domu, z którym miałam w miarę dobre stosunki. Zależało mi na koleżeństwie z nim i nie chciałam, aby widział mnie w takim wydaniu.

Jericho pewnie wiedział wszystko o perwersjach Treya, ale mój wstyd nie pozwalał mi na to, aby pokazać mu się w tym stanie.

Posłałam Treyowi błagalne spojrzenie, ale on jedynie pomógł mi wstać i podprowadził mnie do szafy. Trzymając dłoń w dole moich pleców czułam się przez niego zdominowana. Było mi trudno chodzić z wibratorem w cipce i zatyczką w tyłku. Musiałam jednak starać się chodzić jak najbardziej normalnie, aby Jericho niczego się nie domyślił.

- Może ta? Jest rozkloszowana, więc powinna pomóc.

Mężczyzna pokazał mi czarną spódniczkę sięgającą kolan. Faktycznie była rozkloszowana u dołu przez co widoczność zatyczki z ogonem byłaby znacznie mniejsza.

- Może być, panie.

- Hej, spójrz na mnie.

Brunet chwycił mój podbródek w dwa palce i skierował moje spojrzenie na siebie.

- Nie robię tego, aby cię poniżyć, Yvaine. Mówiłem ci, że będę doprowadzał cię do granic, abyś wyszła ze strefy komfortu. Nie bawiłbym się w to, gdybym wiedział, że tego nie lubisz. Ale do diabła, kochanie, podoba ci się to. Nie musisz potwierdzać ani zaprzeczać, bo wiem, że prawda przychodzi ci z trudem. Jericho nigdy nie pomyśli sobie o tobie nic złego. A ja będę z ciebie dumny, że robisz to, co ci każę.

Trey pochylił się i musnął ustami moje wargi. Odwzajemniłam delikatny pocałunek i wracając spojrzeniem do szafy pełnej ubrań, wybrałam dla siebie czerwoną koszulkę. Była w miarę duża, więc nie obawiałam się, że będzie mi w niej widać wyraźnie piersi.

Gdy już się ubrałam, spojrzałam na Treya. Mężczyzna miał na sobie garnitur, a mi od razu pociekła ślinka. Przy nim mój strój nie prezentował się wytwornie, ale on nie miał w tyłku zatyczki z ogonem. Miałam prawo ubrać się wygodniej.

Kiedy brunet poprawiał krawat, oglądając się w lustrze, podeszłam do niego od tyłu. Trey zauważył mnie i gdy skończył wiązać krawat, odwrócił się do mnie.

- Wybierasz się gdzieś, panie?

- Ubrałem się tak dla ciebie, moja mała. Muszę w końcu wyglądać jak prawdziwy dominujący z krwi i kości, prawda?

Przełknęłam ślinę i spuściłam wzrok, patrząc na swój strój.

- Wyglądasz pięknie, dziecinko. Ciesz się, że nie kazałem ci założyć obcisłej i prześwitującej sukienki. Jericho ani nikt inny nawet nie zauważy, że masz w sobie zabawki. Chciałbym jednak, abyś spełniała każde moje polecenie, gdy będziemy przechadzać się po domu. Nie zważaj na moich ochroniarzy. Zwracaj się do mnie tak, jak dotychczas. Zrozumieliśmy się?