Marvolo Riddle

40

Harry'nin ayakları yere bastığında küçük bir tepenin üzerindeydiler. Burası yeşilliklerle dolu küçük bir kasabaya benziyordu. Tepeden aşağı bakınca küçük bir mezarlık görülebiliyordu. Onun dışında küçük tek ya da çift katlı evlerle dolu, şirin bir kasabaydı. Evlerinin nerede olduğunu sorarcasına bakışlarını babasına çevirdi.

Karanlık Lord, elini havada kaydırmıştı. Hemen önünde saydam bir kalkan belirdi, kalkanın ardında ufak bir malikane belirdi. Bembeyaz ve şirin görünüyordu. Yaz sıcağının etkisiyle bahçede rengarenk çiçekler açmıştı.

"Bu kasabanın adı; Little Hangleton." dedi Karanlık Lord. "Annem bu kasabada yaşamış olan 'Gaunt' isimli bir safkan büyücü ailesinden geliyordu. Adı; Merope Gaunt'dı. Babam ise bu malikanede yaşayan zengin bir muggle'dı. Adı; Tom Riddle'dı. Aslında ikimiz görünüşümüzü ondan miras almışız."

"Öyleyse oldukça yakışıklı olmalı.."

Karanlık Lord, oğlunun açık sözlülüğüne güldü. "Babamın aksine annem ortalama görünüşte bir cadıymış. Annemin babama olan sevgisi ve ilgisine rağmen babam annemle hiç ilgilenmemiş."

Harry kaşlarını çattı. "O zaman nasıl evlenmişler?"

"Annem babama, Amortentia, aşk iksiri içirmiş, bir aşk iksirinin ne olduğunu biliyor musun?"

Harry kafasını olumsuz anlamda salladı. "Daha önce duymadım ama tahmin etmek zor değil. Birini kendine aşık etmeyi sağlıyor olmalı..."

"Hayır.." dedi Karanlık Lord. "Hiç bir iksir, hiç bir büyü, gerçek aşkı oluşturamaz. Sevgi, bu dünyadaki en gizemli şeylerden biridir. Taklit edilemez. Bu iksir sadece üzerinde kullanılan kişide çok güçlü bir hayranlık ve takıntı yaratır."

"Anlıyorum..." dedi Harry. "İksirin etkisiyle evlendiler ve sen doğdun, peki ya sonra?"

"Aslında iksirin etkisi ben doğana kadar sürmedi. Annem bana hamileyken iksiri babama vermeyi bıraktı. Babam, annem hamile olmasına rağmen onu terk etti. Büyükbabam Thomas Riddle'dan özür diledi ve gösterişli zengin hayatına geri döndü. Annem ise tek başına ve çaresiz kaldı."

Harry kaşlarını çattı. "Bu hiç uygun bir davranış değilmiş."

Karanlık Lord gülümsedi, bu kabullenmiş bir gülümsemeydi, artık kızgın değildi. "Evet değildi. Belki de annemi sevmediğinden... belki de korkuyordu... bir çocuk büyütecek kadar cesur değildi..."

"Sonra... sonra ne oldu?"

"Annem, yalnız, yoksul ve çaresizdi. Sadece beni doğurana kadar dayanabildi. Bunun bilincinde olacak ki, Wool adı verilen bir muggle yetimhanesinde beni doğurduktan sonra ölmüş."

"Bir yetimhanede mi büyüdün?" diye şaşkınlıkla sordu Harry.

"Evet.." dedi Karanlık Lord. "11 yıl boyunca, Hogwarts mektubumu alana kadar... Ayrıca yaz tatillerinde..."

Harry, bir büyücünün mugglelar arasında büyümesinin ne kadar zor olduğunu çok iyi biliyordu. Babasının da onunla aynı şeyleri yaşamış olmamasını umdu. Ne olursa olsun annesi ve babası olmadan kimsesiz büyümenin ne demek olduğunu çok iyi biliyordu. Ona eğilmesi için işaret etti.

Karanlık Lord şaşırdı ancak isteğini yerine getirdi. Bir şey söyleyeceğini sanmıştı ancak elini başına götürüp saçlarını okşadığında şaşkınlıkla donakaldı. "Zor olmuş olmalı..." diye fısıldadı Harry.

Karanlık Lord, şaşkınlığını atlattığında gülümsedi. "Evet öyleydi.." dedi. "Onun başındaki elini alıp avuç içini öptü. "Ama merak etme, hepsi geride kaldı."