Marvolo Riddle

22

Harry'nin hayatı bir anda mektup almaya başlamasıyla değişecekti. Harry ilk kez mektubu gördüğünde bir yanlışlık olduğunu düşünmüştü. Ancak zarfın üzerindeki isim ve adres kesindi.

Mr. H. Potter, Merdiven Altındaki Dolap, 4 Privet Drive, Little Whinging, Surrey.

Merdiven altındaki dolaba kadar onun adresi verilmişti. Vernon Enişte, birden mektubu elinden çekmişti. Mektubu incelerken kaşları çatılmıştı. Mektubu açma zahmetine bile katlanmadan cebinden çakmağını çıkarmış ve yakmıştı. Harry, onun bu hareketine sinirlenmişti. Ancak gücünü artık dikkatsizce Vernon Enişte'nin yanında kullanmıyordu.

Neyse ki, mektupları gönderen her kimse, mektubun ona ulaşmadığının farkındaydı. Ertesi gün, tekrar bir mektup geldi ve yine Vernon Enişte tarafından yakıldı. Bu mektuplar Harry'i meraklandırmakla birlikte düşündürüyordu. Acaba ona ulaşmak isteyen kimdi? Petunia Teyze'den başka akrabası olmadığını biliyordu. Anne ve babasının bir arkadaşı olabilir miydi? Onu buradan, bu evden almak istiyor olabilir miydi? İçine bir umut doğmuştu. Dahası gizemli mektup göndericisi mektubun ona ulaşmadığını ve merdiven altında kaldığını nereden biliyordu? Onun da, kendisi gibi tuhaf güçleri olabilir miydi?

İkinci mektup gelince, Vernon Enişte ve Petunia Teyze'nin yüzleri solmuştu. Sanki ilk mektup normaldi ama ikincisi değilmiş gibi daha büyük bir tepki vermişlerdi. Kendi aralarında fısıldaşırlarken Harry sessizce onları izliyordu. Harry, olayların ilginçleşmeye başladığını düşündü. İçinden bir ses, Vernon Enişte ve Petunia Teyze'nin mektubu kimin gönderdiğini bildiğini söylüyordu. Ancak neden korkuyorlardı? Mektuplar korkunç birinden mi geliyordu? Bunca yıl ona ulaşmak istemeyen bu kişi, neden şimdi ona ulaşmak için uğraşıyordu? Harry, neler olacağını izlemeye karar verdi.

İkinci mektubun ardından Vernon Enişte ilk kez Harry ile yumuşak bir ses tonuyla konuştu. "Teyzenle ben düşünüyorduk da... Artık dolabın içine sığmayacak kadar büyüdün... Dudley'nin ikinci yatak odasına taşınsan fena olmayacak."

Harry kaşlarını çattı. Dudley ikinci bir yatak odasına –aynı zamanda misafir odası olarak kullanılan oyuncak odasına- sahipken yıllarca merdiven altındaki dolapta yatmıştı. Şimdi neden mektuplar gelir gelmez, yerini değiştiriyorlardı? Omuzlarını silkti. Kimin umurunda? Şikayetçi değildi. Kendisine ait bir odası olacaktı.

Harry, Dudley'nin oyuncak odası ve misafir odası olan odaya eşyalarını taşıdı. Zaten pek bir eşyası da yoktu. Dudley eşyalarının odadan çıkartılmasından rahatsızdı. Kapının önünde hoşnutsuz şekilde durmuştu. Harry ona gözlerini kısarak baktı. Dudley anında ürküp kaçtı.

Harry alayla güldü. Dudley'nin uzun zamandan beri ondan korktuğunu biliyordu, o misket olayından beri. Marge Hala'ya olanlar ve bir yılanla konuştuğunu görmesi, sadece korkusunu arttırmıştı. Eskiden onu hırpalayan çocuk, onu görmezden geliyordu. Tüm bunlar tuhaf gücü sayesindeydi. İstedikleri kadar bir ucube ya da canavar olduğunu söyleyebilirlerdi. O güçlerinden memnundu.

Harry'e gelen mektuplar durmamıştı. Ancak adres değişmişti: Mr. H. Potter, En Küçük Yatak Odası, 4 Privet Drive, Little Whinging, Surrey.

Harry adresi, güçlükle de olsa, Vernon Enişte'nin elindeki mektuptan okumuştu. Kaşlarını çattı. Gönderici odasının değiştiğini nasıl biliyordu? Üstelik mektuplar bir baykuş tarafından getiriliyordu!

Mektuplar gelemeye devam etmekle kalmadı, giderek daha fazla mektup geliyordu. Sonunda Vernon Enişte sinirlendi. Eşyalarını toplamalarını emretti. Hep birlikte bir otele yerleştiler. Ancak Harry'e yine mektup geldi.

Mr. H. Potter, Oda 17, Railviezv Oteli, Cokezvorth.

Harry mektupların gelmeye devam edeceğini tahmin etmişti ancak gerçekten gelince kaşlarını çattı. Bu kişi her kimse, onları gizlice takip ediyor olmalıydı? O zaman neden doğrudan karşılarına çıkmak yerine mektup göndermeye devam ediyordu? Artık mektubun içeriğini daha fazla merak etmeye başlamıştı.